پیامبر اعظم صلی الله عليه و آله و سلم:
آدمی از پرهیزگاران نمی شود مگر اینکه حسابرسی او از نفسش سخت تر از حساب کشیدن او از شریکش باشد.
مکارم الاخلاق ص ۴۶۸
شهادت پیامبر اعظم صلی الله عليه و آله و سلم و امام حسن مجتبی علیه السلام را به پیشگاه حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف و مقام معظم رهبری و همه شیعیان و مسلمانان جهان تسلیت عرض می کنیم.
عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ:
قَالَ الْحَسَنُ بْنُ عَلِيٍّ لِأَهْلِ بَيْتِهِ إِنِّي أَمُوتُ بِالسَّمِّ كَمَا مَاتَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ.
امام صادق علیه السلام از جدشان امام مجتبی علیه السلام نقل کردند که آن حضرت به خانواده شان فرمودند همانگونه که پیامبر اکرم صلوات الله علیه با سم از دنیا رفتند من نیز با سم از دنیا خواهم رفت.
مناقب، ج ۴، ص ۸
عقل برای انسان، امام برای جامعه؛ استدلالی درخشان از شاگرد مکتب صادق آل‌محمد (ع)
وجود مبارك امام صادق(عليه السلام) به شاگردشان فرمودند: شنيده ام با عمروبن عبيد در موضوع امامت و ولايت مناظره ای داشته ای؟! عرض كرد: آری؛ امّا در حضور شما به خود اجازه نمی‌دهم كه شرح آن را بيان دارم. امام صادق (عليه السلام) فرمودند: شما مأذونيد و من می‌خواهم كه آن را بگوييد. هشام عرض كرد: در مجمع علمی او (كه منكر ولايت و امامت بود) [در مسجد بصره] شركت كردم و از او پرسيدم: آيا تو چشم داری؟ گوش و اعضاء و جوارح داری؟ گفت: چه پرسش هاي نسنجيده و نابخردانه ای داری! گفتم: سؤال‌های من همين است؛ شما پاسخ دهيد و بگذاريد من پرسش هايم را مطرح كنم. گفت: بله، چشم، گوش و اعضا و جوارح دارم. گفتم: گذشته از اين مجاری ادراكی و تحريكی، عقل و قلب هم داری؟ گفت: آری. گفتم: چشم داری تا ببينی و گوش داری تا بشنوی و امور ديگرت نيز با ساير مجاری ادراكی و تحريكی ات تأمين مي شود، چه نيازی به عقل و قلب؟ گفت: به آنها نياز دارم تا به رهبری، هدايت و كنترلشان، گوش و چشم و ساير اعضا و جوارحم را از خطا نگه دارم. گفتم: پروردگاری كه برای صيانت از اشتباه مجاری ادراكی و تحريكی انسان قلب آفريده، آيا برای عالم و جوامع بشر، قلب و امامی نيافريده است؟آيا چنين است كه هر راه پيموده و يا هر قرائت و فهمی از دين، درست باشد؛ يا كسی هست كه سخن پايانی را گفته و صحيح را از سقيم باز شناساند. آن كه چنين امری را بر عهده دارد وجود مبارك امام معصوم است كه قلب و عقل اين عالم است و خطاهای علمی و عملی در راستاي هدايت و رهبری او اصلاح می‌پذیرد.اين استدلال را وجود مبارك امام صادق (عليه السلام) شنيدند و پرسيدند: اين كلمات را از كجا فرا گرفتی؟ هشام عرض كرد: از محضر و مكتب شما آموختم. آن گاه امام صادق (عليه السلام) فرمود: به خدا سوگند اين مطلب در صحف ابراهيم و موسی(عليهماالسلام) نوشته شده است.[۱]
[۱]الکافی ج۱ ص۱۶۹_۱۷۱
امام مهدی "عجل الله تعالی فرجه الشریف" موجود موعود ص۴۸،۴۹
امام کاظم علیه السلام:
لَيْسَ مِنّا مَنْ لَمْ يُحاسِبْ نَفْسَهُ فى كُلِّ يَوْمٍ فَاِنْ عَمِلَ خَيْرا اسْتَزادَ اللّه مِنْهُ وَ حَمِدَ اللّه عَلَيْهِ وَ اِنْ عَمِلَ شَيْئا شَرّا اسْتَغْفَرَ اللّه وَ تابَ اِلَيْهِ.
از ما نيست كسى كه هر روز اعمال خود را محاسبه نكند تا اگر نيكى كرده از خدا بخواهد بيشتر نيكى كند و خدا را بر آن سپاس گويد و اگر بدى كرده از خدا آمرزش بخواهد و توبه نمايد.
الاختصاص، ص ۲۶
محاسن کلام اهل بیت(ع) در قرآن و نهج‌البلاغه
سرکار خانم دکتر سترگ عضو هیات علمی دانشکده الاهیات و معارف اسلامی دانشگاه شیراز با حضور در برنامه نسیم حرم شبکه استانی فارس به تأکید بر نشاط ایمانی و بصیرت در نشست "محاسن کلام اهل بیت(ع) در قرآن و نهج‌البلاغه" پرداختند.
🌿مهم‌ترین محورهای مطرح‌شده توسط کارشناس محترم برنامه؛
❎1. نهی از رخوت و تأکید بر بیداری (تفسیر نهج‌البلاغه):
- با اشاره به عبارت ژرف امام علی(ع) در نهج‌البلاغه: ذُوقُوا النَّوْمَ…؛«خواب را مزه‌مزه کنید»، بر ضرورت پرهیز از غفلت و رخوت در زندگی تأکید شد.
❎2. الگوی قرآنی زندگی مؤمنانه (تحلیل سوره فتح):
- در سوره فتح، سه نکته کلیدی به صورت متوازن بیان شده است:
- سه بار نهی از «تخلف» (مخلفون): تأکید بر ضرورت حضور فعال در عرصه‌های جهادی و اجتماعی.
- سه بار وعده «فتح مبین»: تقویت امیدواری و اعتقاد به پیروزی نهایی با استقامت.
- سه بار وعده «سکینه» (آرامش الهی): ترسیم آرامش حقیقی به عنوان پاداش ایمان و جهاد.
- این ساختار نشان‌دهنده ترکیب ضروری حضور، امید و آرامش در سبک زندگی شیعی است.
❎3. نشاط ایمانی: محور مقاومت در بحران ها
- ایمان فعال به عنوان منبع نشاط و آرامش پایدار در تمام شرایط، حتی لحظات بحرانی معرفی شد.
❎4. بصیرت، جهاد و امید: سه ویژگی مؤمن قرآنی
"مؤمن واقعی با تکیه بر قرآن و سیره اهل بیت(ع)، در سخت‌ترین شرایط نیز با بصیرت می‌اندیشد، با نشاط ایمانی عمل می‌کند و با امید به فتح الهی، آرامش عمیق خود را حفظ می‌کند. این همان ایمان تأثیرگذار و مقاوم‌ساز است."
الإمام الصادق عليه السلام ـ لَمّا سُئِلَ عَنِ العِشقِ ـ :
قُلوبٌ خَلَت عَن ذِكرِ اللّه، فَأَذاقَهَا اللّهُ حَبَّ غَيرِهِ.
بحار الأنوار، ج 73 صفحه 158 حدیث 1
امام صادق عليه السلام ـ آن گاه كه از عشق سؤال شد ـ :
دل هايى كه از ياد خدا تهى است، خداوند، دوستى ديگرى را به آن مى چشانَد.
امام حسن عسکری علیه‌السلام فرمودند:
لَـيْسَ مِـنَ الْأَدَبِ إِظْهارُ الْفَرَحَ عِنْدَ الْمَحْزُونِ.
شادى كردن در حضور انسان غمناك از ادب انسـانى نيسـت.
تحف العقول : 489
سعدی علیه الرّحمة:
از هر چه می رود سخن دوست خوشتر است ـــ پیغام آشنا نفَس روح پرور است
هرگز وجود حاضرِ غایب شنیده ای؟ ـــ من در میان جمع و دلم جای دیگر است
شاهد که در میان نبوَد، شمع گو بمیر ـــ چون هست، اگر چراغ نباشد منوّر است
اَبنای روزگار به صحرا روند و باغ ـــ صحرا و باغ زنده دلان کوی دلبر است
جان می روم که در قَدم اندازمش ز شوق ـــ درمانده ام هنوز که نُزلی محقّر است
کاش آن به خشم رفتۀ ما آشتی کنان ـــ بازآمدی که دیدۀ مشتاق بر در است
جانا، دلم چو عود بر آتش بسوختی ـــ وِ این دَم که می زنم ز غمت دود مِجمر است
شب های بی توام شب گور است ـــ در خیال ور بی تو بامداد کنم روز محشر است
گیسوت عنبرینۀ گردن تمام بود ـــ معشوق خوب روی چه محتاج زیور است؟
سعدی، خیال بیهده بستی امید وصل ـــ هجرت بکُشت و وصل هنوزت مصوّر است
زنهار، از این امید درازت که در دل است ـــ هیهات، از این خیال محالت که در سر است
سیره شیخ طوسی در زمینه جرح و تعدیل روات و روایات در کتاب تهذیب الاحکام و استبصار:
خط حاکم بر سیرۀ شیخ طوسی، جمع و تأویل روایات است او اصالت را به فتوای خودش و فتاوای مشهور می دهد و تنها زمانی به ضعیف بودن راوی اشاره می کند که روایت مخالف با فتوای مشهور و غیرقابل جمع باشد. او احادیث را با محتوای فتوای اهل سنت می سنجد و آن احادیثی که در شرایط تقیه صادر شده است را رد می کند.
امام علی بن موسی الرضا (سلام الله علیه) فرمود:
شيعيان نسبت به هر یک از امامان معصوم پيمان و تعهدی دارند كه كمال وفای به آن عهد در زيارت مشتاقانه و عارفانه قبور آن ذوات نورانی (عليهم السلام) است
«إنّ لكلّ إمامٍ عهداً في عنق أوليائه و شيعته و إنّ من تمام الوفاء بالعهد و حُسن الأداء زيارة قبورهم...»[۱].
[۱]الکافی ج۴ ص۵۶۷
ادب فنای مقربان ج۱ ص۲۹
قال رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم:
يا عليّ، اتّقِ الضغائنَ التي في صدورِ مَن لا يُظهِرُها إلا بعدَ موتي، أولئك يَلعنُهم اللهُ ويَلعنُهم اللاعنون.
یا امیرالمومنین (علیه السلام) بترس از کینه هایی که در سینه افرادی هست که تا من زنده ام اظهار نمی کنند و پس از مرگ من، آن کینه ها را اظهار خواهند کرد. خداوند آنها را لعنت می کند و تمام لعنت کنندگان عالم آن ها را لعنت خواهند کرد.
بحارالانوار ج 28 ، ص 45
امام زین العابدین علیه السلام :
نشانه منافق آنست كه دیگران را نهی از منكر می كند و خودش منكر را ترک نمی كند
امر به معروف می كند و خودش عمل نمی كند
وقتی به نماز می ایستد حواسش به نماز نیست
وقتی ركوع می رود مانند شتر نیم خیز است
وقتی سجده می رود مانند كلاغ نوک می زند
صبح را به شب می رساند و همّتش خوردن شام است با اینكه روزه نبوده
صبح می كند و همّتش خوابیدن است با اینكه شب زنده داری نكرده است
تحف العقول ص ٢٨٠
پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله:
هر لحظه ای که بر انسان بگذرد و به یاد خدا نباشد قیامت حسرتش را خواهد خورد.
نهج الفصاحه، ح ۲۶۷۷
وَ قالَ السَّجادُ علیه السلام:
یـابُنّـى ایّاکَ وَظُلْمَ مَنْ لایَجِدُ علیکَ ناصِرا اِلاّ اللّه
امام سجاد علیه السلام فرمود: فرزنـدم! بپرهـیز از سـتم بر کسى که یاورى جز خدا ندارد.
اصول الکافى، ج 2، ص331
از امام صادق عليه السلام پرسيدند که عقل چيست؟
فرمود: ما عُبِدَ بِهِ الرحمنُ و اكْتُسِبَ بِهِ الجِنانُ.
چيزی است كه با داشتن آن خداوند عبادت می شود و برای رسيدن به بهشت تلاش می شود.
پرسيد آنچه كه معاويه داشت چه بود؟
فرمود: آن حقه بازی و شيطنت بود كه شبيه عقل است و عقل نيست.
اصول كافي، ج ١، ص ١١
امیرالمؤمنین اامام علی علیه‌السلام:
لَيسَ لِبَخيلٍ حَبيبٌ؛
بخيل، هيچ يارى ندارد.
غررالحكم، حدیث۷۴۷۳
تلاوت و تدبّر
حضرت امام سجاد (سلام الله علیه) می‌فرماید:
آيات قرآن خزانه های دانش است؛ پس هرگاه خزانه ای از آن گشوده شد سزاوار است كه در آن نظر كنی: «آيات القرآن خزائن العلم فكلّما فتحت خزانة فينبغى لك أن تنظر فيها»[۱]
[۱]بحارالانوار ج۸۹ ص۲۱۶
تسنیم ج۱ ص۹۷
امام باقر علیه‌السلام: روز عاشورا اینگونه بهم تسلیت بگوئید:
⚫️ أعظَمَ اللهُ اجورَنا بمُصابِنا بِالحُسَینِ، وَ جَعَلَنا و ایّاکُم مِنَ الطّالِبینَ بِثارِهِ مَع وَلیّهِ الامامِ المَهدیِّ مِن آلِ مُحَمَّدٍ (صلوات الله علیهم)
خداوند اجر ما را به سبب مصیبتی که از حسین به ما رسیده بزرگ گرداند و ما و شما را از کسانی قرار دهد که در کنار ولی دم او، امام مهدی(عج‌الله تعالی فرجه الشریف) از خاندان محمد(صلوات الله علیهم) به خونخواهی او برمی‌خیزند.
امام حسین علیه‌السلام:
اَلبَخيلُ مَن بَخِلَ بِالسَّلامِ؛
بخيل، كسى است كه در سلام كردن بخل ورزد.
گزيده تحف العقول، حدیث ۱۰۸
امام صادق علیه السلام:
صَلاحُ حالِ التَّعايُشِ وَالتَّعاشُرِ مِلْ ءُ مِكْيالٍ ثُلْثـاهُ فِطْنَةٌ وَثُلْثـُهُ تَغـافُلٌ.
اصلاح زندگانى فردى و معاشرت اجتماعى پيمانه پُرى است كه دو سومش زيركى و يک سـومش چشم پـوشى است.
تحف العقول، ص ۳۷۶
راوی (حکیم بن عتیبه)گفت:
خدمت حضرت باقر(ع بودم، خانه پر از جمعیت بود در این هنگام پیرمردی که تکیه بر عصای خود داشت وارد شد بر در خانه ایستاده، گفت: السلام علیک یابن رسول الله و رحمة الله و برکاته و سکوت کرد. حضرت باقر (علیه السلام) فرمود: علیک السلام و رحمة الله و برکاته.
پیرمرد رو به طرف حضار مجلس نموده بر همه سلام کرد و آنها جواب سلامش را دادند آنگاه متوجه حضرت شده و عرض کرد یابن رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) مرا به نزدیک خود جای ده.
فوالله إني لأحبکم و أحب من یحبکم و والله ما احبکم و لا احب من یحبکم لطمع فی دنیا والله انی لا بغض عدوکم و ابرء منه والله ما ابغضه و ابرء منه لوتر، کان بینی و بینه والله انی لاحل حلالکم و احرم حرامکم و انتظر امرکم فهل تر جولی جعلنی الله فداک
1- به خدا سوگند شما را دوست دارم و دوستان شما را نیز دوست دارم، این علاقه و محبت من نسبت به شما و دوستانتان نه برای طمع در دنیا است.
2- به خدا قسم دشمنان شما را دشمن دارم و از آنها بیزارم. این دشمنی و بیزاری که نسبت به آنها ابراز میکنم خدای را شاهد میگیریم که نه به واسطه کینه و خصومتی است که بین من و آنها باشد.
3- آنچه شما حلال بدانید حلال میدانم و آنچه حرام بدانید حرام میدانم
4- و انتظار فرج شما خانواده را میکشم
یابن رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) فدایت شوم با این خصوصیت آیا امید نجاتی برایم هست؟!
حضرت باقر (علیه السلام) فرمود: جلو بیا؛ او را پیش خواند تا در پهلوی خود نشانید. آنگاه فرمود: پیرمرد.
شخصی خدمت پدرم علی بن الحسین (علیه السلام) رسید همین سوالی که تو کردی از ایشان نمود. پدرم در جوابش فرمود: اگر از دنیا بروی وارد بر پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم) و علی و امام حسن و امام حسین و علی بن الحسین (علیهم السلام) میشوی، قلبت خنک خواهد شد و دلت از التهاب میافتد شاد خواهی شد و چشمهایت روشن میگردد، با کرام الکاتبین به خوبی و خوشی روبرو خواهی شد آنگاه که جانت به اینجا برسد (در این هنگام با دست اشاره به گلوی خود نمود) در زندگی نیز چیزهائی خواهی دید که باعث روشنی چشمت هست و با ما در مقامی بلند و ارجمند خواهی بود.
پیرمرد از شنیدن این مقامات چنان غرق در شادی شد که خواست برای مرتبه دوم عین جملات را از زبان امام (علیه السلام) شنیده باشد، از این رو عرض کرد یابن رسول الله چه فرمودید؟!
حضرت باقر (علیه السلام) سخنان خود را تکرار کرد. پیرمرد عرض کرد اگر من بمیرم بر پیغمبر و علی و حسن و حسین و علی بن الحسین (علیهم السلام) وارد میشوم. چشمم روشن و دلم شاد و قلبم خنک میشود و کرام الکاتبین را با شادی و خوشی ملاقات میکنم وقتی جانم به گلویم برسد.
اگر زنده بمانم خدا چشمم را روشن مینماید و با شما در درجهای بلند خواهم بود؟!
در این هنگام پیرمرد را چنان گریهای گرفت که مانند ابر بهار اشک میریخت و با صدای بلند، های های گریه میکرد. آنقدر گریه کرد که بر زمین افتاد. قطرات پیاپی اشک و نالههای جانگداز که حاکی از قلب پر محبت و ولای پیرمرد بود چنان اطرافیان را تحت تأثیر قرار داد که همه با صدای بلند شروع به گریه کردند. حضرت باقر (علیه السلام) رو به طرف پیرمرد نموده با دست مبارک قطرات اشک را از مژگانش میگرفت و میپاشید.
پیرمرد سربلند نموده و عرض کرد یابن رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) دست مبارکت را به من بده. حضرت دست خود را به طرفش دراز کرد.
پیرمرد گرفته شروع به بوسیدن کرد و بر چشمهای خود گذاشت، سینه و شکم خویش را گشود، دست آن جناب را بر روی سینه و شکم خود گذاشت آنگاه از جای حرکت کرده سلام داد و رفت.
حضرت باقر (علیه السلام) تا موقعی که پیرمرد در حال رفتن دیده میشد او را با توجه مخصوصی تماشا میکرد، پس از آن روی به جمعیت نموده فرمود:
هر کس مایل است مردی از اهل بهشت را ببیند به این شخص نگاه کند، حکیم بن عتیبه راوی حدیث میگوید هیچ مجلس عزائی را ندیده بودم که از نظر سوز و گداز و سیلاب اشک شباهت به این مجلس داشته باشد.
بحار الانوار، ج 46، ص 362
لَو کَانَ حُبُّکَ صَادِقاً لَأطَعتَهُ إنَّ المُحِبَّ لِمَن یُحِبُّ مُطِیعٌ
در حالى که به خدا اظهار محبت می‌کنی، گناه مى‌کنى؟ به جان خودم قسم که این، کار عجیبى است.
اگر محبت تو واقعى بود، باید خدا را اطاعت مى کردى، زیرا که عاشق، مطیع کسى است که به او علاقه دارد.
بحار الانوار، ج47،ص24
سالار شهيدان (سلام الله علیه)، پيش از رسيدن به كربلا، به حُر و سپاهيانش فرمود:
«ألا ترون إلی الحق لا يعمل به و إلي الباطل لا يتناهي عنه، ليرغب المؤمن فى لقاء ربّه حقّاً حقّاً. فإنّى لا أري الموت إلاّ سعادة والحياة مع الظالمين إلاّ برماً»؛ «مگر نمی بينيد كه به حق عمل نمی‌شود و از باطل پرهيز نمی‌شود. برای احيای حق و نابودی باطل بايد شوق لقاء الله در ميان مردم پديد آيد و مرگ با عزّت، انسان را به لقای پروردگار می‌رساند»
ياران آن حضرت نيز همگی مشتاق شهادت بودند و در شب عاشورا خندان و شادان به مزاح با يكديگر می‌پرداختند.
امام حسين سلام الله علیه به آنان فرمودند:
ای بزرگواران! بردبار باشيد. مرگ، سرپلی است كه شما را به ديدار خداوند مي رساند: «صبراً بني الكرام، فما الموت إلّا قنطرة». نيز آن حضرت فرمودند: «مرگ زينت فرزندان آدم است؛ چنان كه گردنبند زيور زنان جوان است. اشتياق من به مرگ و ديدار نياكانم، مانند اشتياق يعقوب برای ديدار يوسف است.»
کتاب شکوفايی عقل در پرتو نهضت حسينی ص۱۴۶،۱۴۷
آیت الله العظمی جوادی آملی: وجود مبارک حضرت سیدالشهدا عليه السلام فرمود مردم وطنی دارند، این وطنِ خاکی است؛ اما آن وطن اصلی که وطن روح ماست نه وطن پیکر ما «لقاء الله» است. انسان از جایی که آمده باید به همان‌جا برگردد، وطن اصلی انسان جایی است که از آن جا آمده و این جا رهگذری است و مسافرخانه است و مَمرّ است نه مقرّ! اگر خدای سبحان فرمود: ﴿نَفَخْتُ فِیهِ مِن رُّوحِی﴾ و اگر روح انسان منسوب به ذات اقدس الهی است و اگر از طرف خدای سبحان آمده وطنش «لقاء الله» است؛ بازگشت به «لقاء الله» بازگشت به وطن اصلی است؛ لذا در خطبه های نورانی مکه این چنین فرمود: «مَنْ کَانَ بَاذِلًا فِینَا مُهْجَتَهُ وَ مُوَطِّناً عَلَی لِقَاءِ اللَّهِ نَفْسَهُ...» یعنی کسی که خوب ادراک کند وطن او «لقاء الله» است و خود را توطین کند، یعنی به وطن برگرداند و اشتیاق به وطن را در خود احیا کند این باید کربلایی بشود! پس نهضت سالار شهیدان آن است که هر مسافری را به مقصد برساند هر کسی را به وطنش آشنا کند، وطن مألوف همه ما هم «لقاء الله» است.
از سالار شهيدان(سلام الله علیه) پرسيدند:«ما معرفة الله»؛ راه معرفت خدا چيست؟
آن حضرت (سلام الله علیه) فرمود:
راه خداشناسی، آن است كه مردم هر زمانه ای امام زمان خويش را كه پيروی از او بر همگان واجب است، بشناسند؛ «معرفة أهل كلّ زمان إمامهم الّذى يجب عليهم طاعته».
شکوفايی عقل در پرتو نهضت حسينی ص۱۷۶
یادگیری علوم مورد نیاز
حضرت امام كاظم (سلام الله علیه) می فرماید: رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) وارد مسجد شد و دید گروهی گرد مردی را گرفته اند. پرسید: او کیست؟ گفتند: علاّمه است ای رسول خدا! آن حضرت پرسید: در چه چیزی علاّمه است؟ گفتند: نسب های عرب و تاریخ آن ها و ایام جاهلیت و شعر و ادبیات عربی را می داند. رسول خدا (صل الله علیه و آله و سلم) فرمود: این، دانشی است که هر كس آن را نداند برای او زیانی ندارد و هر كس آن را بداند برای او سودی ندارد.[۱] كنایه از این كه مسلمان و جامعه اسلامی باید برای فراگیری دانش، اولویت بندی كند و به دانشی بپردازد كه برای دنیا و آخرت او سودمند باشد یا زیانی را بزداید.
[۱] السرائر، ج۳، ص۶۲۷
مفاتیح الحیاة ص ٧۵
امام حسین علیه السلام:
كانَ يُقالُ:
لا تَحِلُّ لِعَينٍ مُؤمِنَةٍ تَرَى اللّه يُعصى فتَطرِفُ حتّى يُغَيِّرَهُ.
گفته مى‌شد:
بر هيچ چشمِ مؤمنِ به خدا روا نيست كه ببيند خدا نافرمانى مى‌شود و خود را فرو بندد مگر آن وضع را تغيير دهد.
تنبيه الخواطر: ۲/۱۷۹
فرمایش حضرت امام هادی علیه السلام درباره اهمیت ولایتمداری (إِنَّ لِشِیعَتِنَا بِوَلاَیَتِنَا عِصمَة)
حضرت امام هادی (سلام الله علیه) به یکی از یارانش فرمود شیعیان به برکت پذیرش ولایت ما و ارتباط با آن، پیوسته در پناهگاه و دژی استوار و ایمن قرار دارند، پس اگر در دل دریاهای ژرف و بیابان های دور و دراز و میان درندگان و گرگ ها و دشمنان جن و بشر گرفتار شوند، با دوستی و ولایت پذیری ما از هر ترسی آسوده اند، پس هماره بر خدا توکل کن و ولایت مداری خویش را پاک و ناب گردان و هر جا خواستی برو:
إِنَّ لِشِیعَتِنَا بِوَلاَیَتِنَا عِصمَةً، لَو سَلَکُوا بِهَا فِی لُجَّةِ البِحَارِ الغَامِرَةِ وَ سَبَاسِبِ البَیدَاءِ الغَائِرَةِ، بَینَ سِبَاعٍ وَ ذِئَابٍ، وَ أَعَادِی الجِنِّ وَ الإِنسِ، لأََمِنُوا مِن مَخَاوِفِهِم بِوَلاَیَتِهِم لَنَا، فَثِق بِاللهِ ـ عَزَّ وَ جَلَّ ـ وَ أَخلِص فِی الوَلاَءِ لأَئِمَّتِکَ الطَّاهِرِینَ وَ تَوَجَّه حَیثُ شِئتَ...
مکارم الاخلاق ص۲۷۸
ادب فنای مقربان ج۹ ص۳۰۵
امام هادی علیه السلام:
الشَّاكِرُ أَسْعَدُ بِالشُّكْرِ مِنْهُ بِالنِّعْمَةِ اَلَّتِي أَوْجَبَتِ اَلشُّكْرَ لِأَنَّ اَلنِّعَمَ مَتَاعٌ وَ اَلشُّكْرَ نِعَمٌ وَ عُقْبَى.
خوشبختىِ شكرگزارى براى شاكر، بيشتر از خوشبختى او به نعمتى است كه موجب شكر شده است زيرا نعمت متاعى [فانى] است اما شكر، نعمت و عاقبت است.
تحف العقول ص۴۸۳
تعالی انسان در پرتو اعتماد به خدای سبحان
امام جواد سلام الله علیه فرمود:
شما بخواهيد به جايی برسيد وسيله هست:«الثِّقَةُ باللّه ِتعالى ثَمَنٌ لِكُلِّ غالٍ و سُلَّمٌ إلى كُلِّ عالٍ.» ؛ نگوييد عالم شدن سخت است، عارف شدن سخت است، زاهد شدن سخت است، حكيم شدن سخت است، محدث و مفسر شدن سخت است، فقيه و اصولی شدن سخت است، البته سخت است و گران است اما ثمنش اعتماد به خداست که «الثِّقَةُ باللّه ِتعالى ثَمَنٌ لِكُلِّ غالٍ» و نردبانش در دست و زير پای شماست که «سُلَّمٌ إلى كُلِّ عالٍ.»
خطبه های نماز جمعه ۱۳۷۳/۲/۱۶
راهنمای آزمون ارشد و دکتری رشته علوم قرآن و حدیث+مطالب آموزنده قرآنی و حدیثی+علایق شخصی