پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم:
مهدی علیه السلام مردی از فرزندان من است. چهره آن حضرت مانند ماه درخشان است، رخسار او گندم گون و جسم و قامت وی رشید (مانند فرزندان حضرت یعقوب) زمین را پر از عدل می نماید، همانگونه که از جور پر شده است، اهل آسمان و زمین و پرندگان در هوا از خلافت او راضی و خشنود هستند.
دلائل الامامه/ص233
پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه وآله:
إذا قالَ الْعَبدُ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ قالَ اللّهُ جَلَّ جَلالُه: بَدَأَ عَبدىبِاسْمى و حَقٌّ عَلَىَّ أنْ اُتَمِّمَ لَهُ اُمُورَهُ و اُبارِكَ لَهُ فى أَحوالِهِ؛
هر گاه بنده‌اى بسم اللّه الرحمن الرحيم بگويد خداوند مى‌فرمايد: بنده‌ام كارش را با نام من آغاز كرد، بر من است تا كارش را به پايان برسانم و براى او در كارهايش بركت قرار دهم.
عيون أخبار الرضا عليه السلام، ج ۲، ص ۲۶۹
عن أنس بن مالک و بریدة: قَرَأ رَسُولُ اللهِ صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ هذِهِ الآیةَ: (فِی بُیوتٍ أذِنَ اللهُ أنْ تُرْفَعَ)، فَقامَ إلَیهِ رَجُلٌ فَقالَ: أی بُیوتٍ هذِهِ یا رَسُولَ اللهِ؟ قالَ: بُیوتُ الأنْبِیاءِ. فَقامَ إلَیهِ ابُوبَکرٍ، فَقالَ: یا رسولَ اللهِ، هَذا الْبَیتُ مِنْها؟- لَبَیتُ علی وَ فاطِمةَ- قالَ: نَعَمْ مِنْ (أفاضِلِها).
از انس بن مالک و بریده نقل شده است که گفتند:
پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله این آیه شریفه (فی بیوت اذن الله ان ترفع [توبه/ 36]) را در جمع یاران تلاوت فرمود، یکی از آن میان برخاست و گفت: کدامین خانه ها مورد نظر است یا رسول الله؟ حضرت پاسخ داد: خانه های انبیاء الهی.
ابوبکر برخاست و اشاره به خانه علی و فاطمه کرد و گفت: ای رسول خدا! آیا این خانه هم شامل این بیوت می باشد؟
حضرت جواب فرمود: بلی این خانه جزء شرافتمندترین و با فضیلت ترین آن خانه ها می باشد.[1]
پی نوشت
[1] الدر المنثور 203: 6؛ شواهد التنزیل، 534: 1/ 568 و در مناقب ابن مردویه 99/ 98 مردی از ابن عمر تقاضا کرد برایش از علی بن ابی طالب گوید: او گفت: «می خواهی موقعیت و منزلتش را نزد نبی اکرم صلی الله علیه وآله بدانی؟ به خانه اش بنگر که وسط خانه های پیامبر صلی الله علیه وآله واقع شده است.»
و نسایی در الخصائص، 204/ 107 از سعد بن عبیده نقل کرده که گفت: مردی نزد ابن عمر آمد و از او درباره علی پرسش کرد. وی در پاسخ گفت: «درباره علی از من سؤال نکن، به خانه اش بنگر که نسبت به بیوت پیامبر صلی الله علیه وآله چه موقعیتی دارد.»
منبع : پرتوی از فضائل امیر مؤمنان، علی علیه السلام، ص: 132
رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) خطاب به حضرت امیر مؤمنان (سلام الله علیه) فرمود:
«أَنَا سَیدُ الْأَوَّلِینَ وَ الْآخِرِینَ وَ أَنْتَ یا عَلِیُّ سَیِّدُ الْخَلَائِقِ بَعْدِی وَ أَوَّلُنَا کَآخِرِنَا وَ آخِرُنَا کَأَوَّلِنَا»؛ من سرور اولین و آخرینم و تو یا علی! بهترین مردمان پس از من هستی؛ نخستین ما مانند آخرین ما و آخرین مانند نخستین ماست.
بحار الانوار ج۲۵ ص۳۶۰
ادب فنای مقربان ج۱۰ ص۳۶۶
مظهر حق
سلمان، ابوذر و مقداد نقل میکنند که از رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم شنيديم: «إنّ علياً مع الحق والحق معه، يدور كيفما دار به»؛ علی با حق است و حق نیز بـا علی.
آیا حق در محور کمال وجودی امام علی علیه السلام دور میزند یا امام علی علیه السلام در مدار حق میگردد؟
پاسخ آن در حدیثی دیگر از رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم آمده است:
«اللهم أدر الحق معه حيث دار»؛ خداوندا حق را علی مدار قرار ده و او را محور دَوران حق کن تا دیگران آن را در مسیر و مأوای علی جست وجو کنند، نه آنکه علی علیه السلام را حق مدار قرار دهی تا علی علیه السلام محتاج تشخیص حق باشد و پس از آگاهی به آن در مدار آن حرکت کند.
کتاب امامت ص۳۹۲
در ستايش پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وسلم)
امیرالمومنین علیه‌السلام فرمودند:
الْحَمْدُ للهِِ الَّذِی لاَ تُدْرِکُهُ الشَّوَاهِدُ، وَ لاَ تَحْوِیهِ الْمَشَاهِدُ، وَ لاَ تَرَاهُ النَّوَاظِرُ، وَ لاَ تَحْجُبُهُ السَّوَاتِرُ، الدَّالِّ عَلَى قِدَمِهِ بِحُدُوثِ خَلْقِهِ، وَ بِحُدُوثِ خَلْقِهِ عَلَى وَجُودِهِ، وَ بِاشْتِبَاهِهِمْ عَلَى أَنْ لاَ شَبَهَ لَهُ. الَّذِی صَدَقَ فِی مِیعَادِهِ، وَ ارْتَفَعَ عَنْ ظُلْمِ عِبَادِهِ، وَ قَامَ بِالْقِسْطِ فِی خَلْقِهِ، وَ عَدَلَ عَلَیْهِمْ فِی حُکْمِهِ. مُسْتَشْهِدٌ بِحُدُوثِ الاَْشْیَاءِ عَلَى أَزَلِیَّتِهِ، وَ بِمَا وَسَمَهَا بِهِ مِنَ الْعَجْزِ عَلَى قُدْرَتِهِ، وَ بِمَا اضْطَرَّهَا إِلَیْهِ مِنَ الْفَنَاءِ عَلَى دَوَامِهِ. وَاحِدٌ لاَ بِعَدَد، وَ دَائِمٌ لاَ بِأَمَد، وَ قَائِمٌ لاَ بِعَمَد. تَتَلَقَّاهُ الاَْذْهَانُ لاَ بَمُشَاعَرَة، وَ تَشْهَدُ لَهُ الْمَرَائِی لاَ بِمُحَاضَرَة. لَمْ تُحِطْ بِهِ الاَْوْهَامُ، بَلْ تَجَلَّى لَهَا بِهَا، وَ بِهَا امْتَنَعَ مِنْهَا، وَ إِلَیْهَا حَاکَمَهَا. لَیْسَ بِذِی کِبَر امْتَدَّتْ بِهِ النِّهَایَاتُ فَکَبَّرَتْهُ تَجْسِیماً، وَ لاَ بِذِی عِظَم تَنَاهَتْ بِهِ الْغَایَاتُ فَعَظَّمَتْهُ تَجْسِیداً ; بَلْ کَبُرَ شَأْناً، وَ عَظُمَ سُلْطَاناً.
ستايش مخصوص خداوندى است که حواس، وى را درک نمى کند، و مکانها او را در بر نمى گيرد، چشمها او را نمى بيند و پوششها وى را مستور نمى سازد، خداوندى که با حدوث مخلوقاتش، ازليت خود را آشکار ساخته و با پيدايش موجودات، وجود خود را نشان داده و با همانند بودن آفريده ها، عدم وجود مثل و مانندى را براى ذات پاکش اثبات کرده است. 🍃خداوندى که در وعده هايش صادق و برتر از آن است که به بندگانش ستم روا دارد. در ميان بندگان، قيام به قسط کرده و در داورى خود، عدالت را درباره به آنها به طور کامل رعايت مى کند.
حادث بودن اشيا را گواه بر ازليتش قرار داده و ناتوانى آنها را نشانه اى از قدرت خود، و فناى قهرى آنها را گواه بر دوام و ابديتش شمرده است.
او يگانه است. اما نه يگانه عددى بلکه مثل و مانندى ندارد، هميشگى است; ولى نه به اين معنا که زمان نامحدودى دارد او برتر از زمان است و برقرار است بى آن که نگهدارنده اى داشته باشد.
عقل ها او را در مى يابند ولى نه از طريق حواس، و چشمها او را مى بينند نه به صورت حضور جسمانى، انديشه ها هرگز به او احاطه پيدا نکرده، بلکه به وسيله انديشه بر آنها متجلّى شده است و با نيروى عقل، مسلّم گشته که کنه ذاتش را نتوان درک کرد و انديشه هاى ژرف، افکار سستى را که دعوى احاطه بر کنه ذاتش دارند، به محاکمه کشيده است.
او بزرگ است اما نه به اين معنا که حد و مرز جسمش طولانى است او با عظمت است; اما نه به اين معنا که ابعاد جسمانى فوق العاده بزرگى دارد، بلکه شأن و مقامش بزرگ و والاست و سلطه اش با عظمت!
نهج‌البلاغه. خطبه184. بخش اول
لا تَطلُبوا عَثَراتِ المؤمنينَ؛ فإنّ مَـن تَتَبّعَ عَثَراتِ أخيهِ تَتَبّعَ اللّهُ عَثَراتِهِ، و مَن تَتَبّعَ اللّهُ عَثَراتِهِ يَفْضَحْهُ و لو في جَوفِ بَيتِهِ؛ الكافي، 2/355/5
لغزش هاى مسلمانان را نجوييد كه هر كس لغزش هاى برادرش را پى جويد خداوند لغزش هاى او را پيگيرى مى كند و هركه را كه خداوند عيبجويى كند رسوايش مىسازد هر چند در اندرون خانه خود باشد.
رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله: بُعِثتُ أنا وَ السّاعَةُ كَهاتَينِ ـ و أشارَ بِالوُسطى وَ السَّبّابَةِ.
[كنز العُمّال: 38348]
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ پس از آن كه دو انگشت نشانه و ميانه خود را نشان داد ـ فرمود: [فاصله زمانى ميان] برانگيخته شدن من و قيامت مانند اين دو مى باشد.
الجعفريّات عن رسولِ اللّه صلى الله عليه و آله: بُعِثتُ أنا و السّاعَةُ كَهاتَينِ ـ و أشارَ بِإصبَعهِ: السَّبّابَةِ و الوُسطى ثُمَّ قالَ ـ: وَ الّذي نَفسِي بِيَدِه إنّي لَأجِدُ السّاعةَ بَينَ كِتفَيَّ.
[الجعفريّات: 212]
الجعفريّات: پيامبر خدا صلى الله عليه و آله انگشت خود را نشان داد و فرمود: [فاصله زمانى ميان] برانگيخته شدن من و قيامت مانند اين دو مى باشد. آن گاه فرمود: سوگند به آن كه جانم در دست اوست، من زمان قيامت را در ميان شانه خود مى يابم.
تولّی رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم)
یکی از القاب گرامی رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) حبیبُ الله است. پیامبر، محبوب خدا است. پس اگر کسی خواست دوستی انتخاب کند، باید با رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) ارتباط پیدا کند، اما اگر به اشخاص و یا امور باطل دل ببندد، آینده ای سخت و تاریک در انتظار او است.
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) در خطبه ی شعبانیه فرمود: «ومن أکثر فیه من الصلوة علی ثقل الله میزانه یوم تخفّف فیه الموازین»؛ هر کس در ماه مبارک رمضان زیاد بر من صلوات بفرستد، روزی که ترازوی اعمال بسیاری از مردم سبک خواهد بود، ترازوی اعمالش سنگین می شود.
حضرت می فرماید:
صلوات بر من میزان اعمال خودتان را سنگین می کند، و گرنه از صلوات ما کمالی به حضرت عاید نمی‌شود. خدای سبحان کمالات لایق را به وی ارزانی داشته و ارزانی می دارد. آن چه را ما طلب می کنیم، به عنوان واسطه فیض و علت فاعلی سبب خیر نخواهیم بود، بلکه به وسیله درود ما کمالاتشان ظاهر می شود. پس از ما خیری به آن حضرت نمی رسد، هر چه ما داریم محصول تربیت آن حضرت است، مانند باغبانی که در روز عید دسته گلی از باغ بچیند و به صاحب باغ اهدا کند. آیا باغبان چیزی از خود به صاحب باغ اهدا کرده است؟ گل های زیادی از بوستان رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) نصیب ما شده، حال اگر دسته گلی تقدیم می کنیم، از باغ خود اوست، لیکن برای ما موجب تقرب و رسیدن به کمال است.
شمیم ولایت ص۲۱۵،۲۱۶
پیامبر صلی الله علیه و آله :
شَهرُ رَمَضانَ شَهرُ اللّه عَزَّوَجَلَّ وَ هُوَ شَهرٌ یُضاعِفُ اللّه فیهِ الحَسَناتِ وَ یَمحو فیهِ السَّیِّئاتِ وَ هُوَ شَهرُ البَرَکَةِ؛
🌜 ماه رمضان، ماه خداست و آن ماهی است که خداوند در آن حسنات را میافزاید و گناهان را پاک می‌کند و آن ماه برکت است.
بحارالأنوار، ج 96، ص 340، ح 5
پیامبر خدا صلی الله علیه وآله وسلم:
از دشنام‌گویی بپرهیزید؛ زیرا خداوند عزوجل ناسزاگوی بد دهن را دوست ندارد.
میزان الحکمه، جلد۹، صفحه۵۶
1 بانَتْ سُعادُ فَقَلْبي اليَوْمَ مَتْبولُ
مُتَيَّمٌ إثْرَها لم يُفَدْ مَكْبولُ
2 وَمَا سُعَادُ غَداةَ البَيْن إِذْ رَحَلوا
إِلاّ أَغَنُّ غضيضُ الطَّرْفِ مَكْحُولُ
3 هَيْفاءُ مُقْبِلَةً عَجْزاءُ مُدْبِرَةً
لا يُشْتَكى قِصَرٌ مِنها ولا طُولُ
4 تَجْلُو عَوارِضَ ذي ظَلْمٍ إذا ابْتَسَمَتْ
كأنَّهُ مُنْهَلٌ بالرَّاحِ مَعْلُولُ
5 شُجَّتْ بِذي شَبَمٍ مِنْ ماءِ مَعْنِيةٍ
صافٍ بأَبْطَحَ أضْحَى وهْوَ مَشْمولُ
ختم رُسُل به سوی جنان می‌کند سفر
جان جهانیان ز جهان می‌کند سفر
ریزید خون ز دیده که در آخر صفر
کز پیکر وجود، روان می‌کند سفر
۲۸ صفر سالروز شهادت آخرین فرستادۀ حقانیت و عصمت و عترت، صاحب شریعت و نبوت، احمد محمود، ابوالقاسم محمد (ص) و همچنین سالروز شهادت سبط اکبرِ رسول الله حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام بر همه عاشقان و عارفان طریقت نبوی و سالکان حقیقت قرآنی تسلیت و تعزیت باد...
حدثنا أحمد بن صالح حدثنا ابن وهب قال أخبرني يونس عن ابن شهاب قال أخبرني سعيد بن المسيب عن أبي هريرة رضي الله عنه أنه سمع النبي صلى الله عليه وسلم يقول: اللهم فأيما مؤمن سببته فاجعل ذلك له قربة إليك يوم القيامة.
پ ن:
العیاذ بالله
پیامبر رحمت (ص):
اگر می توانید هر روز را نوروز کنید؛ یعنی در راه خدا به یکدیگر هدیه بدهید و با یکدیگر پیوند داشته باشید.🌹
دعائم الاسلام، ج۲، ص۳۲۶
رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم:
يَا أَبَا اَلْحَسَنِ إِنَّ اَللَّهَ تَعَالَى جَعَلَ قَبْرَكَ وَ قَبْرَ وُلْدِكَ بِقَاعاً مِنْ بِقَاعِ اَلْجَنَّةِ وَ عَرْصَةً مِنْ عَرَصَاتِهَا وَ إِنَّ اَللَّهَ جَعَلَ قُلُوبَ نُجَبَاءَ مِنْ خَلْقِهِ وَ صَفْوَةٍ مِنْ عِبَادِهِ تَحِنُّ إِلَيْكُمْ وَ تَحْتَمِلُ اَلْمَذَلَّةَ وَ اَلْأَذَى فَيَعْمُرُونَ قُبُورَكُمْ وَ يُكْثِرُونَ زِيَارَتَهَا تَقَرُّباً مِنْهُمْ إِلَى اَللَّهِ وَ مَوَدَّةً مِنْهُمْ لِرَسُولِهِ أُولَئِكَ يَا عَلِيُّ اَلْمَخْصُوصُونَ بِشَفَاعَتِي اَلْوَارِدُونَ حَوْضِي وَ هُمْ زُوَّارِي غَداً فِي اَلْجَنَّةِ.
یا ابا الحسن! به درستی که حق تعالی قبر تو و قبر فرزندان تو را بقعه‌هایی از بقعه‌های بهشت و عرصه‌ای از عرصه‌های جنّت گردانیده است و به درستی که خدای تعالی دل‌های برگزیدگان خلق و بندگان خاص خود را مشتاق و محبّ شما گردانیده است که در راه محبّت شما مشقت‌ها و آزارها خواهند کشید و ایشان قبور شما را عمارت کنند و از جهت تقرب به خدا و محبّت رسول او بسیار به زیارت قبور شما خواهند آمد؛ یا علی! ایشان به شفاعت من مخصوصند و در حوض کوثر بر من وارد خواهند شد و در بهشت ایشان به زیارت من خواهند آمد.
بحار الأنوار، ج۹۷،ص۱۲۰
رسول خداصلی الله علیه وآله وسلم:
وُلدِ فاطِمَةَ فَانَا وَلِیُّهُم وَ عُصبَتُهُم، وَ هُم خُلِقُوا مِن طِینَتِی ویل للمکذبین بفضلهم، من أحبهم أحبه اللّه و من أبغضهم أبغضه اللّه.
فرزندان فاطمه (حسن، حسین، زینب، و امّ کلثوم)، که من ولی و سرپرست نَسَبی آنها هستم، از طینت و خمیره ذات من آفریده شده‌اند؛ وای بر آن کسان که فضل و بزرگواری ایشان را تکذیب کند و هر که آنها را دوست بدارد، خدا او را دوست می‌دارد، و هر که با آنها دشمن باشد، خدا او را دشمن دارد.
عوالم العلوم و المعارف و الأحوال من الآیات و الأخبار و الأقوال: جلد۱۱، صفحه۱۰۲۱
لتتبعن سنن من کان قبلکم شبرا بشبر وذراعا بذراع حتى لو دخلوا جحر ضب تبعتموهم، قلنا یا رسول الله الیهود والنصارى ؟ قال فمن
قال رسول الله صلى الله علیه وآله وسلم:
«لتتبعن سنن من کان قبلکم شبرا بشبر وذراعا بذراع حتى لو دخلوا جحر ضب تبعتموهم، قلنا یا رسول الله الیهود والنصارى ؟ قال فمن»(1).
وللباحث أن یتسأل عندما یقرأ هذا الحدیث المجمع على صحته، ماذا فعل الصحابة المقصودون بهذا الحدیث من فعل الیهود والنصارى حتى وصفهم رسول الله بأنهم یتبعونهم شبرا بشبر وذراعا بذراع حتى لو دخلوا جحر ضب لدخلوا مدخلهم.
پیامبر اکرم صلی‌الله علیه وآله وسلم:
مَعاشِرَ النّاسِ: اَبْشِرُوا بِالْفَرَجِ، فَـاِنَّ وَعْدَ اللّه ِ لايُخْـلَفْ، وَقَضـاءَهُ لايُرَدُّ وَ هُوَ الْحَكيمُ الْخَبيرُ، وَاِنَّ فَتْحَ اللّه ِ قَريبٌ؛
مردم! بشارت باد بر شما فرج (مهدى عجل‌الله فرجه)، چون وعده خدا تخلّف‌پذير نيست و حكم او برگشت ندارد و او حكيم و آگاه است و به‌راستى فتح الهى نزديک است.
يوم‌الخلاص، ص۲۲۶
ستاره‌ای بدرخشید و ماه مجلس شد
دل رمیده‌ی ما را انیس و مونس شد
نگار من که به مکتب نرفت و خط ننوشت
به غمزه مسئله‌آموز صد مدرس شد
عید سعید مبعث، آغاز راه رستگاری و طلوع تابنده‌ی مهر هدایت و عدالت، خجسته باد
عید مبعث حضرت ختمی مرتبت محمد مصطفی صلی الله علیه وآله وسلّم مبارک
وَ قَالَ لَهُ رَجُلٌ أَوْصِنِي فَقَالَ ص اِحْفَظِ لِسَانَكَ ثُمَّ قَالَ لَهُ يَا رَسُولَ اَللَّهِ أَوْصِنِي قَالَ ص اِحْفَظِ لِسَانَكَ ثُمَّ قَالَ يَا رَسُولَ اَللَّهِ أَوْصِنِي فَقَالَ وَيْحَكَ وَ هَلْ يَكُبُّ اَلنَّاسَ عَلَى مَنَاخِرِهِمْ فِي اَلنَّارِ إِلاَّ حَصَائِدُ أَلْسِنَتِهِمْ.
مردی به پيامبر صلي الله عليه و آله گفت: به من نصيحتی فرمای پيامبر فرمود: زبانت را نگهدار. سپس گفت: ای پيامبر خدا، نصيحتی ديگرم فرمای فرمود: زبانت را نگهدار. آنگاه گفت: ای رسول خدا، نصيحتم فرمای فرمود: وای بر تو آيا جز اين است كه مردم برای آنچه با زبان درو كنند به دوزخ افكنده شوند؟
تحف العقول عن آل الرسول صلی الله علیه وآله، ج2، ص 56
بسم الله الرحمن الرحیم
رسول خداصلی الله علیه وآله وسلم:
إِذا فَقَدْتُمُ الشَّمْسَ فَتَمَسَّکُوا بِالْقَمَرِ... أَمَّا الشَّمْسُ فَأَنَا وَأَمَّا الْقَمَرُ فَعَلِی.
هرگاه خورشیدرا نیافتید به ماه تمسّک جویید و بدانید که من خورشیدم و علی(فاتح خیبر) نیز ماه است.
بحارالانوار، جلد۳۶، صفحه۲۸۹
مردی به پيامبر صلی الله عليه و آله و سلم گفت :
چيزی به من بياموز كه از آسمان خداوند مرا دوست دارد و در زمين مردم مرا دوست بدارند.
فرمود: به آنچه در نزد خداوند است رغبت داشته باش تا خدا تو را دوست بدارد.
و از آنچه نزد مردم است بی رغبت باش (طمع نكن) تا مردم تو را دوست بدارند.
ثواب الاعمال ص ٢١٧
قـالَ عَـلِىٌّ عليه السلام:
وَ قَدْ عَلِمْتُمْ مَوْضِعى مِنْ رَسُولِ اللّه ِ صلي الله عليه و آله بِاْلقَرابَةِ الْقَريبَةِ وَ الْمَنْزَلَةِ الْخَصيصَةِ، وَضَعَنى فىحِجْرِهِ وَ أَنَا وَلَدٌ يَضُمُّنى اِلى صَدْرِهِ، وَ يَكْنُفُنى اِلى فِراشِهِ، وَ يَمُسُّنى جَسَدَهُ، وَ يُشِمُّنى عَرْفَهُ، وَكانَ يَمْضَغُ الشَّيْى ءَ ثُمَّ يُلـْقِمُنيهُ، وَ ما وَجـَدَ لى كَذْبـَةً فى قَوْلٍ وَلا خَطْلَةً فى فِعْلٍ.
حضرت على عليه السلام مى فرمايد: ...
شما خود در پيوند با رسول خدا صلي الله عليه و آله، هم به دليل خويشاوندى و هم به سبب موقعيت ويژه من، جايگاه مرا مى شناسيد. او مرا از روزگارى كه نوزادى بودم در دامن خود مى نشاند و بر سينه مى چسبانيد، در بستر خويش مى خوابانيد و بدنش را به بدنم مى ساييد و از عطر دلپذيرش بهره مندم مى ساخت، لقمه را مى جويد و در دهانم مى گذاشت و هرگز درگفتارم دروغى نشنيد و در رفتارم لغزش و سبكسرى نديد.
شخصيت هر كس و روحيّات او از دوران كودكى شكل مى گيرد. اميرالمؤمنين عليه السلام اين افتخار را داشت كه از عنايتها و تربيتهاى خاص رسول خدا صلي الله عليه و آله برخوردار باشد و در دامان او تربيت گردد و عطر وجود آن حضرت را استشمام كند
نهج البلاغه، خطبه 192
248 لقب و صفت از امیرالمؤمنین علی (ع) در بیان نبی مکرم اسلام (ص)
علامه امینی در کتاب الغدیر 248 لقب و صفت از حضرت امیرالمؤمنین علی(ع) در بیان مبارک حضرت خاتم الانبیاء محمد بن عبدالله (ص) را به نقل از احقاق الحق ذکر کرده است.
آنچه علامه امینی در کتاب گرانسگ الغدیر آورده است عبارتند از:
◻️علی سید المسلمین
◻️علی إمام المتقین
◻️علی قائد الغر المحجلین
◻️علی یعسوب المؤمنین
◻️علی ولی المتقین
◻️علی یعسوب الدین
◻️علی أمیرالمؤمنین أمیر کل مؤمن
◻️ علی سید ولد آدم ما خلا النبیین
◻️علی خاتم الوصیین
◻️علی أول من یری رسول الله یوم القیامة
◻️علی أول من یصافح النبی یوم القیامة
◻️علی الصدیق الأکبر
ادامه: hawzahnews.com/xcF7P
حضرت امام جواد(علیه‌السلام) می فرمایند:
علَّمَ رَسُولُ اللهِ (صلي الله عليه وآله وسلم) عَلّياً - عليه السلام - ألْفَ كَلِمَة، كُلُّ كَلِمَة يَفْتَحُ ألْفُ كَلِمَة.
حضرت رسول صلی الله عليه وآله وسلم، يک هزار كلمه به امام علی - عليه السلام - تعليم نمود كه از هر كلمه ای هزار باب علم و مسأله فرعی باز می شود.
خصال، جلد 2، صفحه 650، حدیث 46
أَبُو اَلْحُوَيْرِثِ أَنَّ اَلنَّبِيَّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ قَالَ: اَللَّهُمَّ أَحِبَّ حَسَناً وَ حُسَيْناً وَ أَحِبَّ مَنْ يُحِبُّهُمَا.
عنوان باب: الجزء الثّالث باب إمامة السبطين عليهما السلام ففصل في محبة النبي صلى الله عليه و آله إياهما
المناقب، جلد۳، صفحه۳۸۳
آنچه برای دانشمندان چشمگیر است ادب علمی است که انسان در زندگی صاحب نهج‌البلاغه مشاهده می‌کند؛ یعنی با آنکه در دل، دریای بیکرانی از علوم مختلف را انباشته داشته، چگونه در دوران زندگی پیامبر اسلام حضرت ختمی مرتبت حضرت محمّد بن عبداللّه هیچ گونه سخنی در هیچ زمینه به زبان نیاوردند و تنها در برابر پیامبر اسلام گوش بودند که فقط می شنیدند. و این برای یک فیلسوف، بزرگ‌ترین درس است که باید در هر زمینه ادب علمی خود را حفظ نماید و اگر به یک ابتکار علمی دست یافت در برابر استاد اظهار وجود ننماید، و این خود بزرگ ترین روش اخلاق فلسفی است که در برابر یک کشف علمی خود را نبازد و این بزرگ‌ترین درسی است که از نهج البلاغه یک فیلسوف می تواند استفاده نماید.
منبع: قسمتی از پیام علاّمه طباطبایی به کنگره هزاره نهج البلاغه 27/2/60.
علاقه وافر حضرت رسول الله صلی الله علیه وآله به حضرت خدیجه علیها السلام
شوّال سال 28 قبل از هجرت، روزی بود که پیامبر اکرم(ص) خدیجه کبرا(س) آن بانوی بزرگ را به همسری گرفت. این روز که امسال مصادف با 18 بهمن است، بی تردید روز مبارکی برای امت اسلامی و مبدأ برکات بسیار بود. آنچه می خوانید نگاهی کوتاه است به روابط عاطفی میان پیامبر(ص) و خدیجه(س) که اشاره ای نیز به مقدمات این ازدواج دارد.
زندگی مشترک پیامبر(ص) و خدیجه(س) درس آموز تمام مردان و زنانی است که جویای سعادت در زندگی خود هستند. عدم دلبستگی خدیجه به سیم و زر دنیا وتوجه به امور معنوی، عشق و علاقه به پیامبر(ص)، عطوفت و مهربانی متقابل رسول خدا(ص) و خدیجه(س)، ایثار و وفاداری نسبت به یکدیگر، همه و همه درسهای آموزنده ای است برای جویندگان سعادت.
شخصیت حضرت خدیجه(س)
خدیجه را نباید تنها یک بانوی سرمایه دار دانست. که شتران حامل مال التجاره را به مناطق مختلف می فرستاد، و سودهای کلان بدست می آورد، بلکه وی به عنوان یک شخصیت معنوی، عفیف، پاکدامن و ایثارگر، دارای شناخت و فکر بلند و تیزبین مطرح بود.
راهنمای آزمون ارشد و دکتری رشته علوم قرآن و حدیث+مطالب آموزنده قرآنی و حدیثی+علایق شخصی