اِحْفَظِ لِسَانَكَ - توصیه رسول الله صلی الله علیه وآله به حفظ زبان

وَ قَالَ لَهُ رَجُلٌ أَوْصِنِي فَقَالَ ص اِحْفَظِ لِسَانَكَ ثُمَّ قَالَ لَهُ يَا رَسُولَ اَللَّهِ أَوْصِنِي قَالَ ص اِحْفَظِ لِسَانَكَ ثُمَّ قَالَ يَا رَسُولَ اَللَّهِ أَوْصِنِي فَقَالَ وَيْحَكَ وَ هَلْ يَكُبُّ اَلنَّاسَ عَلَى مَنَاخِرِهِمْ فِي اَلنَّارِ إِلاَّ حَصَائِدُ أَلْسِنَتِهِمْ.

مردی به پيامبر صلي الله عليه و آله گفت: به من نصيحتی فرمای پيامبر فرمود: زبانت را نگهدار. سپس گفت: ای پيامبر خدا، نصيحتی ديگرم فرمای فرمود: زبانت را نگهدار. آنگاه گفت: ای رسول خدا، نصيحتم فرمای فرمود: وای بر تو آيا جز اين است كه مردم برای آنچه با زبان درو كنند به دوزخ افكنده شوند؟

تحف العقول عن آل الرسول صلی الله علیه وآله، ج2، ص 56

حفظ زبان شرح - حکمت 381 نهج البلاغه - الکَلَامُ فِی وَثَاقِکَ

و قال علیه السلام

الکَلَامُ فِی وَثَاقِکَ مَا لَم تَتَکَلّم بِهِ فَإِذَا تَکَلّمتَ بِهِ صِرتَ فِی وَثَاقِهِ فَاخزُن لِسَانَکَ کَمَا تَخزُنُ ذَهَبَکَ وَ وَرِقَکَ فَرُبّ کَلِمَةٍ سَلَبَت نِعمَةً وَ جَلَبَت نِقمَةً.

و فرمود (علیه السلام):

سخن در بَند توست، تا آن را بر زبان نیاورده ای، چون بر زبانش آوری تو به بند او در آمده ای. پس، همچنان که، زَر و سیمت را حفظ می کنی، زبانت را هم حفظ کن، زیرا چه بسا یک کلمه که نعمتی را سلب کند و مِحنتی را فراخواند.

شرح حکمت 381 - حکمت های نهج البلاغه (همراه با 25 ترجمه و شرح)، ص385 شرح آیتی

خطبه 176 نهج البلاغة (حفظ زبان)

حضرت امام علی (ع) می فرمایند:

و اللّه، ما أرى عَبدا يَتَّقي تَقوىً تَنفَعُهُ حتّى يَخزِنَ لِسانَهُ.

به خدا قسم هيچ بنده اى را نديده ام كه تقوايش سودمند باشد، مگر اينكه زبانش را نگه دارد.

نهج البلاغة، خطبه 176