شهید ابوالفضل بیجاری دفاع مقدس

شهید بیجاری، مجاهدی نستوه و رزمنده‌ای خدا ترس بود

شهید ابوالفضل بیجاری اوقات فراغت خود را در مسجد سپری می‌کرد و در درس‌ها نیز به دوستان خود کمک می‌کرد.

وی به یادگیری و قرائت کلام وحی خیلی علاقه داشت و مرتب نوار قرآن گوش می‌کرد. وقتی که عضو پایگاه بسیج بود، در جلسات قرآن و دعای کمیل حضوری فعال داشت.

شهید بیجاری فردی خدا ترس و مؤمن و علاقه زیادی به نماز اول وقت داشت. وی همیشه شهادت را از عمق جان آرزو می‌کرد؛ شوق و علاقه وصف ناپذیری برای رفتن به جبهه داشت.

این شهید والامقام پس از پیروزی انقلاب به عضویت پایگاه مقاومت بسیج شهید رجایی مسجد مرتضوی درآمد. برای گذراندن خدمت سربازی سر از پا نمی‌شناخت و به جبهه اعزام گردید.

زندگینامه مختصر آیت الله محی‌ الدین حائری شیرازی

درگذشت آیت الله محی‌الدین حائری شیرازی

محمدصادق( محی‌الدین) حائری شیرازی دومین پسر آیت‌الله آقا شیخ عبدالحسین حائری در دوازدهم بهمن ۱۳۱۵ش در شیراز متولد شد.

ایشان تحصیلات خود را تا پایان دوره متوسطه در مدارس دولتی شیراز با موفقیت گذراند و دیپلم ریاضی گرفت. وی دروس مقدمات حوزه را نزد پدر، سطح را در مدارس منصوریه، سطح عالی و تقریرات اصول میرزای قمی را از محضر آیت‌الله شیخ بهاءالدین محلاتی فراگرفت.

وی در مدرسه حجتیه حجره گرفت و پس از قبولی در آزمون، دروس خارج فقه و اصول را آغاز نمود. ایشان پای درس خارج فقه آیات‌ عظام آقایان بروجردی، سید محمد محقق داماد، امام خمینی (ره)، شیخ محمدعلی اراکی و میرزا هاشم آملی حاضر شدند.

آیت الله حائری قبل از نیمه خرداد ۱۳۴۲ از طریق اعلامیه‌ها و سخنرانی‌های امام خمینی با ایشان آشنا شده بود. وی پس از تبعید امام به ترکیه در ۱۳ آبان ۱۳۴۳ مبارزات آشکار خود را علیه رژیم پهلوی آغاز نمود.

ایشان پس از پیروزی انقلاب اقدامات و فعالیت‌های متعددی انجام داد. در نخستین دوره تشکیل مجلس شورای اسلامی ۱۳۵۹ش از سوی مردم شیراز انتخاب گردید. در ۲۰ آذر ۱۳۶۰ طی حکمی از سوی امام خمینی (ره) به عنوان امام جمعه و پس از آن نماینده ولی فقیه در استان فارس انتخاب شد.

آیت‌الله حائری آثار بی‌شماری را در مسائل متنوع اسلامی منتشر نمودند. ایشان در سن ۸۱ سالگی در قم درگذشتند و در حرم حضرت معصومه سلام‌الله‌علیها به خاک سپرده شدند.

دوستت را به راحتی از دست نده (نامه 31 نهج البلاغه)

اِحمِلْ نَفسَكَ مِن أخيكَ عِندَ صَرمِهِ عَلَى الصِّلَةِ ، و عِندَ صُدودِهِ عَلَى اللُّطفِ و المُقارَبَةِ ··· و عِندَ جُرمِهِ عَلَى العُذرِ ؛ حتّى كَأنَّكَ لَهُ عَبدٌ ، و كأنَّهُ ذو نِعمَةٍ عَلَيكَ.

اگر برادرت از تو گسست، تو خود را به او پيوند ده، و اگر از تو دورى كرد با او مهربان باش و به او نزديک شو ··· و اگر گناهى كرد، عذرش را بپذير؛ چندان كه گويى تو غلام او هستى و او مولاى توست.

نامه 31

خاطره شهید عبدالمهدی کاظمی از آیت الله بهجت

آیت الله بهجت دست روی زانوی او گذاشت و پرسید:

جوان شغل شما چيست؟ گفت: طلبه هستم.

آیت الله بهجت فرمود: بايد به سپاه ملحق بشوی و لباس سبز مقدس سپاه را بپوشی. ️

دوباره پرسید: اسم شما چیست؟
گفت: فرهاد

آقای بهجت فرمود: حتماً اسمت را عوض كن. اسمتان را يا عبدالصالح يا عبدالمهدی بگذاريد. شما در شب امامت امام زمان(عج) ‌به شهادت خواهيد رسيد. شما يكی از سربازان امام زمان(عج) هستيد و هنگام ظهور امام زمان(عج) با ايشان رجوع می کنید.

شهید عبدالمهدی کاظمی در ۲۹ آذر ماه ۱۳۹۴ درسوریه به شهادت رسید.

مراحل تسلیت‌ گفتن (حکمت 291 نهج البلاغه)

مراحل تسلیت‌ گفتن حکمت 291 نهج البلاغه

حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام به اشعث بن قيس براى از دست‌دادن فرزندش تسليت می‌گويد و می‌فرماید طی سه مرحله با عزادار صحبت بکنید:

مرحلۀ اول به او حق بده.

1️⃣ ابتدا حضرت فرمودند «يَا أَشْعَثُ إِنْ تَحْزَنْ عَلَى ابْنِكَ فَقَدِ اسْتَحَقَّتْ مِنْكَ ذَلِكَ الرَّحِمُ»، اولاً حق داری که ناراحت باشی، چون فرزندت را از دست داده‌ای.

مرحلۀ دومِ تسلیت، دعوت به صبر.

2️⃣ «وَ إِنْ تَصْبِرْ فَفِي اللَّهِ مِنْ كُلِّ مُصِيبَةٍ خَلَفٌ»، اگر صبر کنی خدا به تو اجر می‌دهد، اگر صبر کنی خدا به تو جانشین می‌دهد.

آخرین مرحله، اجر و پاداش بر مصیبت.

3️⃣ «يَا أَشْعَثُ ابْنُكَ سَرَّكَ وَ هُوَ بَلَاءٌ وَ فِتْنَةٌ وَ حَزَنَكَ وَ هُوَ ثَوَابٌ وَ رَحْمَ»، آن زمانی که پسرت بود، خوشحال بودی، اما در فضای امتحان بودی، حالا فرزندت را از دست داده‌ای امتحانت تمام شد، از این به بعد برایت ثواب می‌نویسند.

حکمت 291

مَنْ يطلب الودَّ ممن لا يقدِّرُه  كطالبِ البردِ عند القيظِ من نارٍ

مَنْ يطلب الودَّ ممن لا يقدِّرُه

كطالبِ البردِ عند القيظِ من نارٍ

فكن على حذرٍ ممن تقرِّبُه

و امنحه ودَّک مِقدارًا بمقدارِ

کسی که به دنبال محبت از کسی است که آن را قدر نمی داند

همچون کسیست که در گرما در جستجوی سرما است.

پس حواست باشد به چه کسی نزدیک می شوی

و محبت خود را به اندازه به او عطا کن

تفاوت درد و شکنجه الفروق اللغویة ابوهلال عسکری

تفاوت درد و شکنجه

ابوهلال عسکری گفت:

تفاوت عذاب و درد در این است که عذاب خاصتر از درد است به این دلیل که عذاب، درد مستمر است اما درد ممکن است مستمر یا غیر مستمر باشد.

وقتی پشه میزند می گویند: نیش پشه درد دارد، نه عذاب؟ اما اگر همین درد نیش پشه ادامه یابد می گویید: «عذبنی البعوض اللیلة» (پشه ها امشب مرا شکنجه کردند) زیرا هر عذابی درد است، اما هر دردی عذاب نیست.

ریشه کلمه عذاب، استمرار است. به خاطر همین نکته می گویند: «ماء عذب» چرا که در گلو روان است و استمرار دارد

الفروق اللغویة 422

آثار محبت در زندگی (نهج البلاغه حکمت 142)

آثار محبت در زندگی

قَالَ مولانا امیرالمؤمنین(علیه السلام): التَّوَدُّدُ الی النّاس، نِصْفُ الْعَقْلِ

«جلب محبت مردم، نيمى از عقل است»

نهج البلاغه، حکمت 142

منظور از «تودد» اين است كه كارهايى انجام دهد كه نشانه كمال محبت و دوستى باشد، در مشكلات به يارى آنها بشتابد و در برابر كارهاى ناروا به هنگام قدرت به جاى انتقام جويى عفو كند و با چهره گشاده با مردم روبه رو شود، در برابر آنها تواضع كند، سخنان آنها را بشنود و به آنها احترام بگذارد.

تودّد، آثار فراوانى دارد از جمله:

دوستان زيادى در سايه تودد براى انسان پيدا مى شوند، اگر اهل تجارت باشد مشتريان او فراوان مى گردند و اگر مدير تشكيلاتى باشد افرادى كه در زيرمجموعه او هستند به او عشق مى ورزند و وظايف خود را به خوبى انجام مى دهند، چنانچه فرمانده لشگرى باشد افراد لشگر او سر بر فرمان او خواهند بود، اگر عالم و روحانى باشد مردم به او اقتدا مى كنند و ارشادات و نصايحش را به گوش جان مى پذيرند و چنانچه پدر و بزرگ تر خانواده باشد همسر و فرزندان به او علاقه مند مى شوند و محيط خانواده محيطى مملوّ از محبت و آرامش و همكارى خواهد بود و همچنين افراد ديگر در محيط ها و پست هاى ديگر.

امام عسکری علیه السلام در یکی از مواعظش می فرماید: سه چیز باعث جلب محبت دیگران می شود:

1. ملاقات کردن دیگران با روی خوش

2. جا باز کردن برای دیگران در مجالس

3. ایشان را به بهترین نامشان خطاب کردن».

کافى، ج2، ص643، حدیث3

فإذا صفَا لكَ أخٌ فكُنْ بهِ أشدَّ ضنًّا منكَ بنفائس أموالِك

فإذا صفَا لكَ أخٌ فكُنْ بهِ أشدَّ ضنًّا منكَ بنفائس أموالِك و لا يُزهِدنَّك فيه أنْ ترى منهُ خُلُقًا أو خُلُقين تكرههما ؛ فإنّ نفسَكَ التي هي أخصُّ النفوسِ بكَ لا تُعْطيكَ المَقَادةَ في كلّ ما تُريد ، فكيف بنفْسِ غيرِك!

::الجاحظ

اگر رفیق مخلص و نابی به دستت آمد، بیش از آن که به فکر مال و اموال خود باشید، نگران او باشید لذا اگر یکی دو خصلت در او دیدید که دوست ندارید، از او ناامید نشوید.

خود شما، که منحصر به فردترین روح شماست، کنترل هر چیزی را که می خواهید به شما نمی دهد، چه برسد به روح شخص دیگری!

ملا محمد محمدی اشتهاردی

درگذشت ملا محمد محمدی اشتهاردی

محمد ملا محمدی، معروف به «محمدی اشتهاردی»، در سال ۱۳۲۳ ش در اشتهارد، نزدیک کرج، متولد شد. او تحصیلات ابتدایی خود را در زادگاهش و حوزه علمیه اشتهارد آغاز کرد. در سال ۱۳۴۸ ش به قم مهاجرت کرد و از اساتید بزرگی چون آیات عظام شب‌زنده‌دار، مکارم شیرازی، علی مشکینی، گلپایگانی و مهدی حائری بهره برد.

محمدی اشتهاردی با حضور در درس تفسیر ابوالقاسم خزعلی به نویسندگی علاقه‌مند شد. پس از آشنایی با آیت‌الله مکارم شیرازی، در جلسات نویسندگی ایشان شرکت کرد. اولین کتاب خود، شرح حال بلال حبشی، را در سال ۱۳۴۶ ش منتشر کرد و سال بعد پندهای جاویدان را در دو جلد نوشت.

او حدود ۱۵۰ جلد کتاب در موضوعات تفسیر، عقاید، امور سیاسی، اجتماعی، حدیث و تاریخ به رشته تحریر درآورد. همچنین در تألیف مجموعه‌های مهمی چون تفسیر نمونه و پیام قرآن همکاری داشت.

این عالم فرزانه در ۲۸ آذر ۱۳۸۵ درگذشت و در قبرستان شیخان قم به خاک سپرده شد.

الكلامُ في وَثاقِكَ ما لم تَتَكلَّمْ بهِ

حضرت امیرالمؤمنین امام علی علیه‌ السلام:

الكلامُ في وَثاقِكَ ما لم تَتَكلَّمْ بهِ، فإذا تَكَلَّمتَ بهِ صِرتَ في وَثاقِهِ

سخن را تا نگفته‌ای در بند توست، همین که آن را به زبان آوردی، تو در بند آنی.

نهج‌ البلاغه

جایگاه مومن در بهشت خطبه 85 نهج البلاغه

جایگاه مؤمن در بهشت

در بهشت، درجاتى از يكديگر برتر، و جايگاه‌هايى گوناگون و متفاوت وجود دارد كه نعمت‌هايش پايان ندارد، و ساكنان آن هرگز خارج نگردند، ساكنان بهشت جاويد، هرگز پير و فرسوده نگردند، و گرفتار شدائد و سختى‌ها نخواهند شد.

خطبه 85

زندگینامه مختصر محدث برجسته شیعه (ابن همام اسکافی)

ابن همام اسکافی، محدث برجسته شیعه

محمد همام بن سهیل، مشهور به ابن همام اسکافی، از محدثان و علمای بزرگ شیعه در قرون سوم و چهارم هجری قمری بود. او در سال ۲۵۸ق متولد شد و در دوره غیبت صغری به یکی از شخصیت‌های مهم علمی و مذهبی امامیه و یکی از بزرگ‌ترین محدثان بغداد شناخته می‌شد.

او در ترویج مبانی اعتقادی امامیه نقش اساسی داشت و کتاب‌های ارزشمندی همچون منتخب الانوار فی تاریخ الائمة الاطهار و المزار را تألیف کرد. ایشان در میان عالمان شیعه جایگاهی ویژه داشت و به دلیل دقت و امانت‌داری در نقل حدیث، به عنوان بزرگ صحابه شناخته می‌شد.

ابن همام رابطه نزدیکی با محمد بن عثمان عمری، دومین نایب خاص امام زمان (عج)، داشت و در جلسات مهمی، مانند تعیین نیابت حسین بن روح نوبختی، حضور داشته است. این ارتباط نشان‌دهنده جایگاه او در میان شیعیان عصر غیبت صغری است.

این عالم برجسته در ۱۶ جمادی‌الثانی سال ۳۳۶ق در بغداد درگذشت و در مقابر قریش به خاک سپرده شد.

صدقه پنهانی (کفاره گناهان) خطبه 110 نهج البلاغه

وَ صَدَقَةُ السِّرِّ فَإِنَّهَا تُکَفِّرُ الْخَطِيئَةَ، وَ صَدَقَةُ الْعَلانِيَةِ فَإِنَّهَا تَدْفَعُ مِيتَةَ السُّوءِ

«و صدقه پنهانى که کفّاره گناهان است و صدقه آشکار که از مرگ هاى بد پيشگيرى مى کند».


منظور از «صدقه سرّ» کمک هايى است که انسان به افرادِ نيازمند و آبرومند مى کند که هم خلوص نيّت بيشترى و هم حفظ آبروى افراد نيازمند در آن است و به همين دليل، برکات فراوانى دارد و اين تعبير هم شامل صدقات واجبه مانند کفّارات و نذورات مى شود و هم صدقات مستحبّه و انفاقات.

و منظور از «صدقه عَلانيه» کمک هايى است که آشکارا انجام مى شود و يکى از آثار و برکات آن تشويق ديگران به کار خير و دعاى مردم در حق صدقه دهنده است. اين سخن در واقع برگرفته از آيه شريفه «أَلّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ بِاللَّيْلِ وَ النَّهَارِ سِرّاً وَ عَلاَنِيَةً فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَ لاَ خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لاَ هُمْ يَحْزَنُونَ; آنان که اموال خود را در شب روز، پنهان و آشکار انفاق مى کنند، پاداششان نزد پروردگارشان است؛ نه ترسى بر آنهاست و نه غمگين مى شوند».

خطبه 110

دانلود سخنرانی اقشار مختلف بانوان در دیدار صبح امروز با رهبر معظم انقلاب 27 آذر 1403

بیان دیدگاه و نظرات نمایندگان اقشار مختلف بانوان در دیدار صبح امروز با رهبر انقلاب. ۱۴۰۳/۹/۲۷

دانلود فایل با لینک مستقیم

پند گرفتن از سخن خداوند نهج البلاغه حکمت 176

پند گرفتن از سخن خداوند

امام علی(علیه‌السلام) فرمودند:

وَاعْلَمُوا أَنَّ هذَا الْقُرْآنَ هُوَ النَّاصِحُ الَّذِی لاَ یَغُشُّ، وَ الْهَادِی الَّذِی لاَ یُضِلُّ، وَالْمُحَدِّثُ الَّذِی لاَ یَکْذِبُ. وَ مَا جَالَسَ هذَا الْقُرْآنَ أَحَدٌ إِلاَّ قَامَ عَنْهُ بِزِیَادَة أَوْ نُقْصَان: زِیَادَة فِی هُدىً، أَوْ نُقْصَان مِنْ عَمىً. وَاعْلَمُوا أَنَّهُ لَیْسَ عَلَى أَحَد بَعْدَ الْقُرْآنِ مِنْ فَاقَة، وَ لاَ لاَِحَد قَبْلَ الْقُرْآنِ مِنْ غِنىً ; فَاسْتَشْفُوهُ مِنْ أَدْوَائِکُمْ، وَاسْتَعِینُوا بِهِ عَلَى لاَْوَائِکُمْ، فَإِنَّ فِیهِ شِفَاءً مِنْ أَکْبَرِ الدَّاءِ: وَ هُوَ الْکُفْرُ وَ النِّفَاقُ، وَ الْغَیُّ وَ الضَّلاَلُ، فَاسْأَلُوا اللهَ بِهِ، وَ تَوَجَّهُوا إِلَیْهِ بِحُبِّهِ، وَ لاَ تَسْأَلُوا بِهِ خَلْقَهُ، إِنَّهُ مَا تَوَجَّهَ الْعِبَادُ إِلَى اللهِ تَعَالَى بِمِثْلِهِ.

بدانيد اين قرآن، پند دهنده اى است که هرگز کسى را نمى فريبد و هدايتگرى است که هيچ گاه گمراه نمى سازد و سخنگويى است که هرگز دروغ نمى گويد.

هيچ کس در کنار اين قرآن ننشسته جز اين که از کنار آن با زياده يا نقصانى برخاسته ; زيادتى در هدايت يا نقصانى از کوردلى و جهالت. و بدانيد هيچ کس با داشتن قرآن، فقر و بيچارگى ندارد و هيچ کس بدون آن غنا و بى نيازى نخواهد داشت. حال که چنين است براى درمان بيمارى هاى خود از قرآن شفا بطلبيد و براى پيروزى بر شدايد و مشکلات از آن يارى بجوييد ; زيرا در قرآن شفاى سخت ترين بيمارى ها يعنى کفر و نفاق و جهل و ضلالت است، بنابراين آن چه را مى خواهيد به وسيله قرآن از خدا بخواهيد و با محبّت قرآن به سوى خدا روى آوريد، و هرگز به وسيله آن از مخلوقات او چيزى نخواهيد ; زيرا بندگان به چيزى مانند آن به خدا تقرّب نجسته اند.

نهج‌البلاغه.خطبه۱۷۶. بخش سوم

 گستره مقاومت تمام منطقه را فرا خواهد گرفت

گستره مقاومت تمام منطقه را فرا خواهد گرفت

رهبر انقلاب، در دیدار اخیر: جبهه‌ی مقاومت این است: هر چه فشار بیاورید، محکم‌تر میشود؛ هر چه جنایت کنید، پُرانگیزه‌تر میشود؛ هر چه با آنها بجنگید، گسترده‌تر میشود. و من به شما عرض میکنم، به حول و قوّه‌ی الهی، گستره‌ی مقاومت، بیش از گذشته تمام منطقه را فرا خواهد گرفت.

بخشی از بیانات رهبر انقلاب در دیدار هزاران نفر از اقشار مختلف مردم درباره تحولات منطقه. ۱۴۰۳/۹/۲

دو لشکر به هم اندرآویختند تو گفتی به یکدیگر آمیختند

این روایت نخستین نبردی است که رستم دستان با دشمنان ایران وارد جنگ می‌شود. حکیم توس، فردوسی بزرگ این نبرد را اینگونه به نظم آورده است....‌

دو لشکر به هم اندرآویختند

تو گفتی به یکدیگر آمیختند

غریویدن مرد و غرنده کوس

همی کرد بر رعد غران فسوس

ز آسیب شیران پولاد چنگ

دریده دل شیر و چرم پلنگ

زمین کرده بد سرخ رستم به جنگ

یکی گرزه ی گاو پیکر به چنگ

به هر سو که مرکب برانگیختی

چو برگ خزان سر فرو ریختی

به شمشیر بران چو بگذاشت دست

سر سرفرازان همی کرد پست

اگر بر زدی بر سر آن سرفراز

به دو نیم کردیش با اسپ و ساز

چو شمشیر بر گردن افراختی

چو کوه از سواران سر انداختی

ز خون دلیران به دشت اندرون

چو دریا زمین موجزن شد ز خون

همه روی صحرا سر و دست و پای

به زیر سم اسپ جنگ آزمای

فرو رفت و بر رفت روز نبرد

به ماهی نم خون و بر ماه گرد

ز سم ستوران بر آن پهن دشت

زمین شش شد و آسمان گشت هشت

نگه کرد فرزند را زال زر

بدان نامبردار و بازوی و بر

ز شادی دل اندر برش بر طپید

که رستم بدانسان هنرمند دید

به روز نبرد آن یل ارجمند

به شمشیر و خنجر به گرز و کمند

برید و درید و شکست و ببست

یلان را سر و سینه و پا و دست

هزار و صد و شصت گرد دلیر

به یک حمله شد کشته در جنگ شیر

برفتند ترکان ز پیش مغان

کشیدند لشگر سوی دامغان

وزانجا به جیحون نهادند روی

خلیده دل و با غم و گفت‌وگوی

شکسته سلیح و گسسته کمر

نه بوق و نه کوس و نه پای و نه پر

سه روز آن سپه بر لب رود ماند

به روز چهارم از آنجا براند

همه پهلوانان ایران سپاه

ز ره بازگشتند نزدیک شاه

شهید شاهد شجاعی پور

پیکر مطهر «شجاعی پور» تبعه ایرانی که در بمباران بیروت توسط رژیم صهیونیستی شهید شده بود ، جمعه ۱۶ آذر ۱۴۰۳ با حضور مردم ولایتمدار و انقلابی مشهد، زائران و مجاوران بارگاه منور رضوی همزمان با ایام فاطمیه در حرم امام هشتم علیه‌السلام برگزار شد و پیکر پاک این شهید راه مقاومت در رواق مبارکه درالحجه حرم امام رضا علیه‌السلام آرام گرفت.

زندگینامه شهید غلامعلی تقوایی

زندگینامه شهید غلامعلی تقوایی

شهید غلامعلی تقوایی، از همان ایام خردسالی با نماز و روزه و محافل مذهبی آشنا شد. تحصیلات ابتدایی و راهنمایی را در زادگاهش سپری نموده و با توجه به علاقه وی به کارهای فنی (لوله کشی و برق کشی) دوره متوسطه را در هنرستان گذراند.

مطالعه کتب، مخصوصاً کتب شهید مطهری و کمک به پدر در کارهای خانه از جمله فعالیت‌های او در زمان بیکاری بود.

حضور در پایگاه بسیج شهید شیخی‌زاده و شرکت در فعالیت‌های انجمن اسلامی نیز از دیگر برنامه‌های وی در دوران نوجوانی و جوانی به شمار می‌رفت.

همواره نسبت به عقاید انحرافی افراد انزجار داشت. در فعالیت‌های انقلابی نظیر شرکت در راهپیمایی‌ها و پخش اعلامیه نیز نقش به سزایی را ایفا نمود.

بیوگرافی مختصر ابوحامد غزالی

وفات ابوحامد محمد غزالی

ابوحامد امام محمد غزالی، در سال ۴۵۰ه-ق در طوس به دنیا آمد. در مدت کمی بر اثر ذکاوت فطری، مقدمات را فرا گرفت و سپس عازم نیشابور شد و در حوزه درس امام الحَرَمین جُوِینی مراتب کمال را پیمود.

وی در سال ۴۸۰ ق و در ۳۰ سالگی به مدرسه نظامیه بغداد که از پر اهمیت‌ترین حوزه‌های درسی آن زمان بود، رفت و به صدها تن از فضلا درس می‌گفت. پس از مدتی که آوازه‌اش همه جا را فرا گرفته بود، بر اثر تحول عظیم روحی درس و بحث و مقام را رها کرد و عُزلت گزید و پس از مدتی از بغداد هجرت کرد.

ایشان سپس راهی حجاز، شام و بیت المقدس گردید و دیگر به بغداد نرفت. وی سرانجام به طوس رفت و در آنجا به تدریس پرداخت و طریقت صوفیه را برگزید.

امام محمد غزالی دارای تالیفات فراوانی می باشد از جمله: «احیاءُ علوم الدین»، «کیمیای سعادت»، «تفسیرُ القرآن»، «الاقتِصاد و المُسْتَصْغی». غزالی سرانجام در ۱۴ جمادی الثانی سال ۵۰۵ ق در ۵۵ سالگی در طوس درگذشت.

سفارش اکید پیامبر اکرم صلی‌الله علیه وآله به استغفار

پیامبر اکرم (صلى الله عليه و آله و سلم‌)

زیاد استغفار کنید ، در خانه‌ها و مجالستان ،

سر سفره‌ها و در بازارهایتان ،

و در مسیر رفت ‌و‌آمدهایتان و هر جا که بودید

استغفار کنید ،

چرا که شما نمى‌دانید

آمرزش خداوند چه زمانى نازل مى‌شود

مستدرک الوسائل، ج ۵، ص۳۱۹

وجوب شُکر مُنعم حکمت 290 نهج البلاغه

وجوب شُکر مُنعم

و قال (علیه‌السلام): «لَوْ لَمْ يَتَوَعَّدِ اللَّهُ عَلَى مَعْصِيَتِهِ، لَكَانَ يَجِبُ أَلَّا يُعْصَى شُكْراً لِنِعَمِهِ»

اگر خدا بر گناهان وعده عذاب هم نمى‌داد، باز هم فرمانبرداريش واجب بود تا سپاس نعمتش را بگزاريم.

امیرالمؤمنین فرمودند: اگر خداوند متعال برای معصیت عذاب هم نمی‌کرد، باید به خاطر نعمت‌هایی که به ما داده است طاعت و شکر او را به‌جا آوریم.

یعنی اگر ما اصلاً خدا را نمی‌شناسیم، اما می‌گوییم بالاخره یک کسی هست که دارد این‌قدر به ما لطف می‌کند، واجب است که ما او را شکر بکنیم.

برای شکرکردن باید چکار کنیم؟

باید او را بشناسیم.

اصلاً مقدمۀ معرفت‌الله را، از وجوب شکر منعم می‌آورند.

حکمت 290

از گناهى كه كوچک مى شمرى بترس

از گناهى كه كوچک مى شمرى بترس

▫️أَشَدُّ الذُّنُوبِ مَا اسْتَخَفَّ بِهِ صَاحِبُهُ؛

سخت ترين گناهان، گناهى است كه گناهكار آن را سبك شمارد

ممكن است كسى گناه كبيره اى انجام دهد ولى فوراً پشيمان شود و به درگاه خدا توبه كند اين گناه نسبت به گناه كسى كه صغيره اى را انجام مى دهد و اصرار بر آن دارد كوچك تر محسوب مى شود و گاهى اين تفاوت به سبب نيت گناهكار است گاهى گناهكار گناه را با ترس و وحشت و اضطراب انجام مى دهد و گاه با بى اعتنايى و كوچك شمردن گناه. به يقين دومى از اولى بزرگ تر است هرچند خودِ گناه هيچ تفاوتى نكند.اين از يك نظر، ازنظر ديگر گناهى كه انسان درباره آن بى اعتناست به آسانى دامن او را مى گيرد و به او ضربه مى زند ولى گناهى كه در نظر او عظيم و خطرناك است كمتر به آن گرفتار مى شود. درست مثل اين كه انسان، دشمنى را كوچك بشمرد، از چنين دشمنى ممكن است به آسانى غافل شود و ضربه بخورد ولى از دشمنى كه او را بزرگ و خطرناك مى شمرد در امان بماند.از سويى ديگر هنگامى كه انسان درباره گناهى بى اعتنا باشد، آن گناه تكرار مى شود و روى هم انباشته مى گردد و تبديل به گناهى بسيار عظيم مى شود.

حکمت 477

شهید پاسدار علی احمدی (شهید امنیت)

شهادت یکی از رزمندگان تیپ صابرین سپاه

🔹پاسدار علی احمدی از رزمندگان تیپ نیروهای ویژه صابرین نیروی زمینی سپاه براثر حادثه تصادف حین انجام مأموریت در سیستان و بلوچستان به شهادت رسید.

🔹پاسدار علی احمدی رزمنده تیپ صابرین نیروی زمینی سپاه که در حین ماموریت رزمایش عملیاتی شهدای امنیت جنوب شرق کشور مجروح شده بود پس از ۳۵ روز که از سطح هوشیاری مناسبی برخوردار نبوده و در حالت کما در بخش مراقبت ها ویژه یکی از بیمارستان های کرمان بستری بود به شهادت رسید.

🔹این شهید مدافع امنیت از ناحیه سر دچار آسیب شدید شده بود که علی رغم تلاش پزشکان به فیض شهادت نائل آمد

مراحل تألیف مجموعه عظیم المعجم فی فقه اللغه القرآن و سربلاغته (۴۰ سال زندگی با «المعجم»)

گفت‌وگو با حجت‌الاسلام‌والمسلمین محمدحسن مؤمن‌زاده پژوهشگر باسابقه گروه قرآن بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی

۴۰ سال زندگی با «المعجم»

«...این کتاب، کتاب بسیار خوبی است. در مراجعاتی که داشته‌ام، آن را از همه‌ آنچه در این موضوع دیده‌ام بهتر یافتم. این فقط یک کتاب لغت نیست؛ یک موسوعه و دائرةالمعارف قرآنی است. بلکه در آن اقوال و آرای بسیار، آن هم به تفصیل، نقل شده و در آخر هر بحث هم، تحلیل‌هایی افزوده شده است.


اسم معجم برای این کتاب، کوچک است. این کتاب، کتاب با ارزش و مفیدی است که همانند آن را نداریم....». این بخشی از متن تجلیل رهبرفرزانه انقلاب اسلامی درباره‌ اثر گرانسنگ «المعجم فی فقه لغة القرآن و سرّ بلاغته» است که تألیف و انتشار آن از سال۱۳۶۳ شمسی و به همت بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی شروع و چاپ مُجلدات گوناگون آن توسط این مجموعه پژوهشی با سابقه، تاکنون ادامه یافته است . به بهانه چهلمین سالگرد تأسیس این نهاد علمی، فرهنگی و پژوهشی با سابقه، سراغ «حجت الاسلام و المسلمین محمدحسن مؤمن‌زاده» از پژوهشگران پیشکسوت و با سابقه گروه قرآن این بنیاد رفتیم و وی از چگونگی پیدایش ایده و فکر تألیف و انتشار این اثر گرانبها برایمان سخن گفت. او شصت‌وشش‌ساله و دارای مدرک تحصیلی سطح۴ حوزه علمیه خراسان (معادل مدرک دانشگاهی دکتری) بوده و ۴۰ سال سابقه همکاری و فعالیت با گروه قرآن بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی را دارد. از وی به عنوان تاریخ شفاهی مُستند مربوط به چگونگی تألیف و انتشار اثر گرانسنگ«المعجم » یاد می شود. در ادامه بخش‌هایی از گپ وگفت صمیمانه خبرنگار روزنامه قدس با این پژوهشگر باسابقه را دنبال کنید.

ادامه نوشته

توبه‌کردن بعد از گناه (حکمت 299 نهج البلاغه)

روش توبه

در این حکمت امیرالمؤمنین روش «توبه‌کردن بعد از گناه» را بیان می‌کنند.

و قَالَ (علیه‌السلام):

«ما أَهَمَّنِي ذَنْبٌ أُمْهِلْتُ بَعْدَهُ، حَتَّى أُصَلِّيَ رَكْعَتَيْنِ وَ أَسْأَلَ اللَّهَ الْعَافِيَةَ»
آنچه كه بين من و خدا نارواست اگر انجام دهم و مهلت دو ركعت نماز داشته باشم كه از خدا عافيت طلبم، مرا اندوهگين نخواهد ساخت.

حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام می‌فرمایند:

گناه با تمام بزرگی‌اش، وقتی فرصت داشته باشم که بعد از گناه دو رکعت نماز بخوانم و از خداوند متعال عافیت را طلب بکنم، آن گناه به من ضربه نخواهد زد.

و آن گناه با همه زشتی‌اش به‌واسطه این توبه،

کاملاً از بین خواهد رفت و پاک خواهد شد

«کَیَوم وَلَدَتهُ اُمُّهُ» مانند روزی که از مادر متولد می‌شود.

حکمت 299

عبرت آموزی (نهج البلاغه نامه 69)

امیرالمومنین امام علی (علیه السلام) :

از گذشته جهان براى باقى‌مانده آن پند گير، زيرا بعضى از آن شبيه بعض ديگر است.

نهج البلاغه، نامه 69

شگفتیهای خلقت انسان حکمت 31 نهج البلاغه

شگفتیهای خلقت انسان حکمت ۳۱ نهج البلاغه

وَ قَالَ (علیه السلام):

اعْجَبُوا لِهَذَا الْإِنْسَانِ، يَنْظُرُ بِشَحْمٍ وَ يَتَكَلَّمُ بِلَحْمٍ وَ يَسْمَعُ بِعَظْمٍ وَ يَتَنَفَّسُ مِنْ خَرْمٍ.

شگفتى هاى تن آدمى (علمى، فيزيولوژى انسانى):

و درود خدا بر او، فرمود: از ويژگى هاى انسان در شگفتى مانيد، كه: با پاره اى «پى» مى نگرد، و با «گوشت» سخن مى گويد، و با «استخوان» مى شنود، و از «شكافى» نفس مى كشد.

حکمت ۳۱ نهج البلاغه

پند گرفتن از سخن خداوند (نهج‌ البلاغه خطبه 176)

پند گرفتن از سخن خداوند

امام علی(علیه‌السلام) فرمودند:

انْتَفِعُوا بِبَیَانِ اللهِ، وَاتَّعِظُوا بِمَوَاعِظِ اللهِ، وَاقْبَلُوا نَصِیحَةَ اللهِ، فَإِنَّ اللهَ قَدْ أَعْذَرَ إِلَیْکُمْ بِالْجَلِیَّةِ، وَاتَّخَذَ عَلَیْکُمُ الْحُجَّةَ، وَ بَیَّنَ لَکُمْ مَحَابَّهُ مِنَ الاَْعْمَالِ، وَ مَکَارِهَهُ مِنْهَا، لِتَتَّبِعُوا هذِهِ، وَ تَجْتَنِبُوا هذِهِ، فَإِنَّ رَسُولَ اللهِ ـ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ ـ کَانَ یَقُولُ: «إِنَّ الْجَنَّةَ حُفَّتْ بِالْمَکَارِهِ، وَ إِنَّ النَّارَ حُفَّتْ بِالشَّهَوَاتِ».

وَاعْلَمُوا أَنَّهُ مَا مِنْ طَاعَةِ اللهِ شَیْءٌ إِلاَّ یَأْتِی فِی کُرْه، وَ مَا مِنْ مَعْصِیَةِ اللهِ شَیْءٌ إِلاَّ یَأْتِی فِی شَهْوَة. فَرَحِمَ اللهُ امْرَاً نَزَعَ عَنْ شَهْوَتِهِ، وَ قَمَعَ هَوَى نَفْسِهِ، فَإِنَّ هذِهِ النَّفْسَ أَبْعَدُ شَیْء مَنْزِعاً وَ إِنَّهَا لاَ تَزَالُ تَنْزِعُ إِلَى مَعْصِیَة فِی هَوىً.

از آن چه خداوند بيان فرموده، بهره گيريد و از مواعظ و اندرزهاى او پند پذيريد و نصايح او را با جان و دل قبول کنيد ; چه اين که خداوند با دليل هاى روشن، راه عذر را به روى شما بسته و حجّت را تمام کرده است.

اعمالى را که دوست دارد و آن چه را ناخوش دارد براى شما تبيين نموده است تا از آن ها تبعيّت کنيد و از اين ها دورى گزينيد; زيرا رسول خدا (صلى الله عليه وآله) مى فرمود: بهشت در ميان ناراحتى ها و دوزخ در ميان شهوات پيچيده شده است و بدانيد هيچ طاعتى نيست جز اين که انسان آن را با ناراحتى انجام مى دهد و هيچ معصيتى نيست جز اين که با شهوت و علاقه مرتکب آن مى شود. رحمت خدا بر کسى که خود را از شهوات جدا سازد و هواى نفس را مهار کند ; چرا که جلوگيرى از نفس سرکش از مشکل ترين کارهاست و اين نفس، همواره به گناه و هواپرستى ميل دارد.

نهج‌البلاغه. خطبه ۱۷۶