▪️این چه شور است که بر پا شده در ارض و سماء
▪️این چه سوز است که در سینه هر مرد و زن است
▪️بانگ و فریاد به گوش آید از افلاک مگر
▪️رحلت ختم رسولان و عزای حسن است
▪️رحلت پیامبر اکرم حضرت محمد صلی‌الله‌علیه‌و‌آله و شهادت سبط اکبرش امام حسن مجتبی علیه‌السلام تسلیت باد.
عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ:
قَالَ الْحَسَنُ بْنُ عَلِيٍّ لِأَهْلِ بَيْتِهِ إِنِّي أَمُوتُ بِالسَّمِّ كَمَا مَاتَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ.
امام صادق علیه السلام از جدشان امام مجتبی علیه السلام نقل کردند که آن حضرت به خانواده شان فرمودند همانگونه که پیامبر اکرم صلوات الله علیه با سم از دنیا رفتند من نیز با سم از دنیا خواهم رفت.
مناقب، ج ۴، ص ۸
حضرت امام حسن مجتبی (سلام الله علیه) فرمودند:
«ما بَقِی فی الدنیا بقیّة غیر هذا القرآن فاتّخذوه إماماً یدلّکم علی هداکُم... »؛ در دنیا تنها قرآن، بدون تحریف باقی مانده است؛ آن را پیشوا و راهنمای خود بگیرید، شما را به هدایت واقعی رهنمود می شود.
ادب فنای مقربان، ج۲، ص۱۹۸
همه عزت دنیای حسین است حسن
به خداوند مسیحای حسین است حسن
بی حسن سوی حسینش بروی باخته ای
جان من! صاحب امضای حسین است حسن
این حسن کیست که عالم همه دیوانه ی اوست
برترین اسم به لبهای حسین است حسن
هرکسی گفت حسین، از برکات حسن است
تا ابد پرچم بالای حسین است حسن
بنویسید که آقای جهان است حسین
بنویسید که آقای حسین است حسن
زیر قبه همه گفتیم الهی به حسن
باب حاجات گداهای حسین است حسن
همه در کرببلایند حسین رفته بقیع
چه عجب؟! جنت اعلای حسین است حسن
او علی اکبر اگر داد حسن قاسم داد
در بلا هم شده هم پای حسین است حسن
بعد او خنده ندیدند به لبهای حسین
آی مردم غم عظمای حسین است حسن
سید پوریا هاشمی
آيت الله العظمی جوادی آملی:
فرمايش امام مجتبی (سلام الله عليه) اين است که جانتان را ظرف دانش کنيد، چيزی ديگر نريزيد! مدام اين را بخوان، مدام آن را بخوان که چی؟ آخرش از آن چيزی در نمي‌آيد. بوعلی رساله عهد دارد، با خدايم عهد کردم که قصه نخوانم! حرف غير علمی نزنم! حرف غير علمی گوش ندهم! نوشته های غير علمی نخوانم! با او عهد بستم. مگر اين دل، اين ظرف، اين قلب ظرفيت چقدر را دارد؟ اينها را از چه کسی ياد گرفتند؟ از همين بيان نورانی امام مجتبی (سلام الله عليه). فرمود دلتان را پُر از دانش کنيد، «كُونُوا أَوْعِيَةَ الْعِلْمِ».
۹۶/٨/٣
امام حسن مجتبی علیه السلام:
النّاسُ فِي دارِ سَهْوٍ وَ غَفْلَةٍ يَعْمَلُونَ وَلا يَعْلَمُونَ فَاِذا صارُوا إلى الآخِرَةِ صارُوا اِلى دارِ يَقينٍ يَعْلَمُونَ وَ لا يَعْمَلُونَ.
مردم [در اين دنيا] در خانه بى‌خبرى و غفلت بسر مى‌برند، پس هر كارى را انجام مى‌دهند، نمى‌دانند [ثمرش را] و چون به خانه آخرت روند، به وادى يقين در آيند و همه چيز را بدانند و لكن نتوانند عمل سودمندى را در آنجا براى خويش انجام دهند.
سيدعبدالله شبّر، مصابيح الانوار، ج ۲، ص ۲۷۱
با موضوع: سرّ کرامت کریمان
شب ولادت کریم اهل بیت امام حسن مجتبی علیه السلام
نیمه رمضان ۱۴۰۳
هیئت رایة العباس
سلام ای حُسن عالمتاب ای روح سحر سیما سلام ای آیه مظلوم ای غم، سوره زیبا سلام ای دومین خورشید ای روشن ترین امید بتاب ای عصمت روشن بتاب ای عصمت زیبا
بعد از علی میراثدار مصطفی حسن، همانند دریا وسیع ،همانند بارش باران سر شار از رحمت و جود سخا….
ولادت تنهاترین سردار لشکر علی، تنها غریب شهر پیامبر… میلاد کریم اهل بیت بر عاشقان مبارک باد
امام حسن مجتبی علیه السلام می فرمایند:
خداوند ماه رمضان را ميدان مسابقه اى براى آفريدگان خود قرار داده تا با طاعتش براى خشنودى او از يكديگر سبقت گيرند.
حلول ماه مبارک رمضان، ماه بندگی و مهمانی خدا، برتمامی مسلمانان جهان مبارک باد
چرا امام حسن علیه‌السلام با معاویه صلح کرد ولی امام حسین علیه‌السلام با یزید جنگید؟!
🔶 اول: تمام ائمه در هر زمانی که بودند همان کاری را انجام می‌دادند که امام آن زمان انجام داده است، مثلا اگر امام حسن علیه‌السلام در زمان امام حسین علیه‌السلام بود همان کار امام حسین علیه‌السلام را انجام می‌داد و برعکس.
🔻 یا اگر امام باقر علیه‌السلام در زمان امام حسن علیه‌السلام بود همان کار امام حسن علیه‌السلام را انجام می‌داد و برعکس، چون تمام امامان علیهم‌السلام نور واحد هستند و طبق دستور خدا عمل می‌کنند.
🔷 دوم: در شجاعت امام حسن علیه‌السلام حرفی نیست و اگر شجاعت او بیشتر از امام حسین علیه‌السلام نباشد کمتر هم نیست. شجاعت او آنقدر زیاد بود که در برخی جنگ‌ها امیرالمؤمنین علیه‌السلام دستور می‌داد جلوی او را بگیرند که آسیبی به او نرسد.
🔶 سوم: زمان امام حسن علیه‌السلام دشمن او معاویه است که مردم هنوز ذات او را نشناخته‌اند چون ظاهر را رعایت می‌کرد و مردم او را دایی مؤمنین می‌دانستند، به خاطر خواهرش که همسر پیامبر بود. مردم قبول نمی‌کردند با او بجنگند و این کار را برادرکشی می‌دانستند.
🔷 چهارم: در زمان امام حسن علیه‌السلام مردم به خاطر جنگ‌های گذشته از جنگ خسته شده بودند. وقتی امام حسن علیه‌السلام از مردم درباره جنگ و کشته شدن با افتخار یا صلح و زنده‌ماندن، نظرخواهی می‌کند مردم صدا زدند صلح را امضا کن.
🔶 پنجم: مردم در زمان امام حسین علیه‌السلام معاویه را به خوبی شناخته بودند و جنایات او را چشیده بودند و از از جنایات او خسته شده بودند. به طوری که حکومت معاویه شیعیان و هر دوستار اهل بیت علیهم‌السلام را زندانی می‌کرد یا می‌کشت. فقط سمره بن جندب در مدتی که حاکم بصره بود هشت هزار شیعه را به قتل رساند.
🔻 به این خاطر مردم از ظلم و ستم بنی‌امیه خسته شده بودند و ۱۸ هزار نامه برای امام حسین علیه‌السلام نوشتند و حاضر شدند در رکاب او با یزید بجنگند هرچند که به خاطر ترس و نقشه‌های دشمن امام را تنها گذاشتند، ولی حداقل قلبشان با امام بود، ولی در زمان امام حسن علیه‌السلام مردم هنوز معاویه را نشناخته بودند و نه تنها میل به جنگ علیه معاویه نداشتند، بلکه حتی قلبشان با امام حسن علیه‌السلام هم نبود به طوری که یاران خود امام، به او حمله کردند و او را زخمی کردند و برای معاویه نامه نوشتند که حاضرند امام را دست بسته به معاویه تحویل دهند.
🔷 ششم: عبیدالله بن عباس، فرمانده سپاه امام حسن علیه‌السلام که از نزدیکان امام بود با هشت هزار نیرو خیانت کرد و به معاویه پیوست.
◀️ و بقیه لشکر امام هم دچارسردرگمی شدند. در حالی که یاران امام حسین علیه‌السلام به امام می‌گویند: اگر هزاربار هم در راه تو کشته شویم و باز زنده شویم دست از شما نمی‌کشیم.
◀️ و امام حسن علیه‌السلام از بی‌یار و یاوری گله می‌کنند و می‌فرمایند: «والله ما سلمت الامر الیه الا انی لم اجد انصارا ولو وجدت انصارا لقاتلته لیلی ونهاری حتی یحکم الله بینی وبینه؛ به خدا سوگند من حکومت را به معاویه واگذار نکرم مگر بخاطر نداشتن یاران و اگر انصار و یارانی می‌داشتم، شبانه روز با او می‌جنگیدم تا اینکه خداوند بین من و او حکم کند».
🔶 هفتم: یکی از نقشه‌های معاویه این بود که قبل از اینکه امام حسن علیه‌السلام صلح را بپذیرد شایعه کرد که امام صلح را قبول کرده است و تعداد کمی از لشگریان امام که مانده بودند با این شایعه پراکنده شدند و آن‌هایی هم که دشمن معاویه بودند و قصد جنگ داشتند در مقابل امام ایستادند و به او توهین کردند و به او ذلیل کننده مؤمنین گفتند.
🔷 هشتم: اگر امام حسن علیه‌السلام با این شرایط می‌جنگید مسلما کشته می‌شد ولی شهادت او مثل شهادت امام حسین علیه‌السلام اثر نداشت، چون هنوز مردم ذات معاویه را نشناخته بودند و شهادت امام مردم را آگاه و بیدار نمی‌کرد و بعد از او امامان بعدی هم کشته می‌شدند و باز مردم آگاه نمی‌شدند و در واقع امام حسن علیه‌السلام با این کارش معاویه و ذات بنی‌امیه را به مردم شناخت و با امام حسین علیه‌السلام این شناخت آشکار شد.
کیست مانند حسن مومن و تسلیم خدا
در دلش مثل علی نیست به جز بیم خدا
ثروتش مثل خدیجه شده تقدیم خدا
کافی دشمن او سوره تحریم خدا
صلح او کنده زِجا پرچم شیطانی را
حیدری گشت ز غوغای سکوتش دنیا
هیچ مردی بـه جهان مثل حسن تنها نیست
دیده ای نیست که از بی کسی اش دریا نیست
امام حسن مجتبی علیه السلام:
أمّا الكَرَمُ فَالتَّبَرُّعُ بِالمَعروفِ، والإعطاءُ قَبلَ السُّؤالِ، والإطعامُ في المَحلِ.
💠 کرَم و بزرگوارى، پیشقدم شدن برای کار خیر است، و بخشیدن پيش از درخواست، و غذادادن به هنگام قحطی.
نزهة النّاظر : 79/32
میلاد کریم اهل بیت، امام حسن مجتبی علیه السلام تهنیت باد.
بسم الله الرحمن الرحیم
امام حسن علیه السلام:
إنَّ اللهَ جَعَلَ شَهْرَ رَمَضانَ مِضْمارا لِخَلْقِهِ، فَیَسْتَبِقُونَ فیهِ بِطاعَتِهِ إِلی مَرْضاتِهِ، فَسَبَقَ قَوْمٌ فَفَازُوا، وَقَصَّرَ آخَرُونَ فَخابُوا.
خداوند متعال ماه رمضان را برای بندگان خود میدان مسابقه قرار داد.پس عدّه ای در آن ماه با اطاعت و عبادت به سعادت و خوشنودی الهی از یکدیگر سبقت خواهند گرفت و گروهی از روی بی توجّهی و سهل انگاری، خسارت و ضرر می‌نمایند.
تحف العقول،ص۲۳۴
امام حسن مجتبی علیه السلام:
برای دنیایت جوری تلاش کن
که گویا همیشه زنده خواهی بود و برای آخرتت
چنان تلاش کن که گویا همین فردا خواهی مرد.
بحار الانوار، ج۷۵، ص۱۰۹
امام علی علیه السلام:
في وصيَّتِهِ لابنِهِ الحَسنِ عليه السلام ـ: خُذْ على عَدُوِّكَ بِالفَضلِ، فإنَّهُ أحلى (أحَدُ) الظَّفَرَينِ .
در سفارش به فرزند خود حسن عليه السلام فرمود: با دشمن خود به احسان و بخشش رفتار كن، كه اين شيرين ترين پيروزى است.
توصیه های امیرالمؤمنین امام علی علیه السلام:
للحَسَنَينِ عليهما السلام ـ:
قُولا بِالحَقِّ، و اعمَلا لِلأجرِ، و كُونا للظَّالِمِ خَصما و لِلمَظلومِ عَونا.
به امام حسن و امام حسين عليهما السلام ـ فرمود: حق بگوييد و براى ثواب كار كنيد و دشمن ستمگر و يار ستمديده باشيد.
نهج البلاغه، حکمت47
امام حسن علیه‌السلام:
النّاسُ فِي دارِ سَهْوٍ وَ غَفْلَةٍ يَعْمَلُونَ وَلا يَعْلَمُونَ فَاِذا صارُوا إلی الآخِرَةِ صارُوا اِلی دارِ يَقينٍ يَعْلَمُونَ وَ لا يَعْمَلُونَ؛
مردم در این دنیا در خانه بی‌خبری و غفلت به‌سر می‌برند، پس هر كاری را انجام می‌دهند، نمی‌دانند ثمرش را و چون به خانه آخرت روند، به وادی یقین درآیند و همه‌چیز را بدانند ولكن نتوانند عمل سودمندی را در آنجا برای خویش انجام دهند.
سیدعبدالله شبّر، مصابیح الانوار، ج۲، ص۲۷۱
سیدالشهداء علیه‌السلام در لحظات احتضار إمام حسن علیه‌السلام، از شدّت گریه از هوش رفتند ...
در نقلی آمده است:
امام حسن علیه‌السلام در لحظات آخر عمر مبارک خود، به برادران و فرزندان واهل بیت و پیروان خود دستور فرمود که از برادرش حسین بن علی علیهما‌السلام تبعیت کنند سپس خطاب به برادر فرمود:
ای برادر من به تو در مورد اهل و عیالم به نیکی سفارش می‌کنم و تبعیت نما از همان سفارشاتی را که جدّت رسول خدا و پدرت امیرالمومنین ومادرت فاطمه علیهم‌السلام نموده اند.
ثُمَّ إنَّ الحسینَ بَکٰی بُکاءاً شدیداً حتّی غُشیَ علیه
سپس امام حسین علیه السلام شدیدا گریه نمود تا اینکه از هوش رفت.
هنگامی که به هوش آمد امام حسن علیه‌السلام به برادر خود فرمود: ای برادر! بر من غم مخور؛ همانا مصیبت تو عظیم‌تر از مصیبت من است و سختی‌های تو بزرگ‌تر از سختی‌های من است.
معالی السبطین؛ ص۴۸
بزم حسن حال و هوایش فرق دارد
از ابتدا تا انتهایش فرق دارد
اینجا همه کاره کریم اهل بیت است
آقا نگاهش بر گدایش فرق دارد
با دست خالی برنمیگردی از این در
بیت الکرم جود و سخایش فرق دارد
چشمی که گریان عزای مجتبی شد
بر او خدا لطف و عطایش فرق دارد
گریه نکرده مزد کارت را گرفتی
گریه کنی که ماجرایش فرق دارد
آقا خودش فرموده از کوچه بخوانید
اصلاً گریز روضه هایش فرق دارد
دارد صدای سیلی از کوچه می آید
این مجلس روضه عزایش فرق دارد
محمدحسن بیاتلو
یا حسن مجتبی(ع)
اللّهُمَّ صَلِّ عَلی الحَسَنِ بْنِ سَیِّدِالنَّبِیِّینَ و َوَصِیِّ أَمِیرِالمُؤْمِنِینَ السَّلامُ عَلَیْکَ یابْنَ رَسُولِ الله
السَّلامُ عَلَیْکَ یابْنَ سَیِّدِ الوَصِیِّیَنَ،أَشْهَدُ أَنَّکَ یابْنَ أَمِیرِ المُؤْمِنِینَ أَمِینُ الله وَابْنُ أَمِینِهِ عِشْتَ مَظْلُوماًوَمَضْیَت شَهِیداً،
وَ أَشْهَدُأَنَّکَ الإمام الزَّکِیُّ الهادِی المَهْدِیُّ، اللّهُمَّ صَلِّ عَلَیْهِ وَبَلِّغْ رُوحَهُ وَجَسَدَهُ عَنِّی فِی هذِهِ السَّاعَةِ أَفْضَلَ التَّحِیَّةِ وَالسَّلامِ.
💔شهادت جانگداز دومین جانشین رسول خدا صلی الله علیه وآله، امام حسن مجتبی علیه السلام بر شما تسلیت باد.💔
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله - با اشاره به امام حسن عليه السلام - فرمود:
خدايا! من او را دوست دارم، تو نيز دوستش بدار و دوستدارانش را هم دوست بدار.
کنز العمّال، حدیث ٣٧۶۴٠
🖤 ۷ صفر سالروز شهادت کریم اهل بیت حضرت امام حسن مجتبى علیه السلام تسلیت باد🖤
امیرمؤمنان علی علیه‌السلام :
توصیه به امام حسن در برخورد با بانوان
إِيَّاكَ وَ اَلتَّغَايُرَ فِي غَيْرِ مَوْضِعِ غَيْرَةٍ فَإِنَّ ذَلِكَ يَدْعُو اَلصَّحِيحَةَ إِلَى اَلسَّقَمِ وَ اَلْبَرِيئَةَ إِلَى اَلرِّيَبِ
بر حذر باش از اين كه در غير جائى كه بايد، غيرت به خرج داده و اظهار غيرت كنى، (كه نشانه سوء ظن تو نسبت به او باشد) زيرا (اظهار بى اعتمادى و سوء ظن)، عفیف را به ناپاكى، و بيگناه را به آلودگى سوق مى‌دهد.
نامه 31
در نشر معارف علوی کوشا باشیم.
امام حسن مجتبى علیه السلام:
عجَبٌ لِمَن يَتَفَكَّرُ في مَأكولِهِ كَيفَ لا يَتَفَكَّرُ في مَعقولِهِ؟ فيُجَنِّبَ بَطنَهُ ما يُؤذيهِ، و يُودِعَ صَدرَهُ ما يُردِيهِ!
در شگفتم از كسى كه درباره خوراک جسم خود مى انديشد چگونه درباره خوراک فكر خود نمى انديشد؟ شكمش را از آنچه زيانبار است پرهيز مى دهد، اما در سينه خود چيزهايى مى سپارد كه مايه نابوديش مى شود!
بحارالانوار، ج 1، ص 218
امام حسن مجتبی علیه السلام می فرماید:
«جَرَّبْنا وَ جَرَّبَ الْمُجَرِّبُونَ فَلَمْ نَرَ شَیئا اَنْفَعُ وِجْدانا وَ لا اَضَرُّ فِقْدانا مِنَ الصَّبْرِ تُداوی بِهِ الاُْمُورُ؛
تجربه ما و دیگران نشان می دهد که چیزی نافع تر از داشتن صبر و زیان بارتر از نداشتن بردباری دیده نشده است، صبری که به وسیله آن تمام امور درمان می شود».
شرح نهج البلاغه، ج1، ص320
امام حسن مجتبى عليه السلام:
با مردم به گونه اى رفتار كن، كه دوست دارى با تو آن گونه رفتار كنند
بحارالأنوار، ج75، ص116
اصول حاکم بر زندگی امام علی(ع) در همه ابعاد و زمینه‌ها مبتنی بر قرآن و سنت پیامبر اکرم(ص) بوده است. در زمینه سیره اجتماعی و برخورد با جامعه نیز روابط آن حضرت براساس دستورات الهی و نبوی استوار بوده است که می‌تواند الگویی تمام عیار برای افراد محسوب شود.
خبرگزاری ایکنا از فرصت معنوی ماه رمضان استفاده کرده و با انتشار درس‌گفتارهای زیست اجتماعی علوی با حضور بخشعلی قنبری، نهج البلاغه‌پژوه به بررسی اخلاق اجتماعی از دیدگاه نهج‌البلاغه پرداخته است تا در مسیر شیعه مولا بودن را بیش از پیش بیاموزیم.
در جلسه دوم موضوع «جایگاه امام حسن(ع)» مورد بررسی قرار گرفته است که در ادامه با هم می‌خوانیم و می‌بینیم.
در این جلسه، خطبه ۲۰۷ نهج‌البلاغه را توضیح می‌دهم.
چنانچه مستحضرید، در ماه رمضان با ولادت امام حسن مجتبی مواجه هستیم. اتفاقاً می‌خواهم در این جلسه درباره امام حسن(ع) از دیدگاه امام علی(ع) توضیح دهم. ما جلساتی با عنوان الگوهای مثبت در نهج البلاغه داشتیم که یکی از آنها امام حسن(ع) است که در آنجا به طور مفصل توضیح داده‌ام.
در نهج‌البلاغه درباره امام حسن(ع) چند جا صحبت شده است. مهم‌ترین آنها نامه ۳۱ نهج‌البلاغه است و می‌دانید که بنا بر نظری مخاطبش امام حسن(ع) است. هرچند که نظرات دیگری هم وجود دارد، ولی آنچه در بین شارحان نهج‌البلاغه مشهور است، این است که امام علی(ع) این نامه را به امام حسن(ع) مجتبی نوشته‌اند و در آن نامه نشان می‌دهد که امام حسن(ع) نزد امام علی(ع) چه جایگاه والایی دارد و غیرازآن در برخی از نامه‌های نهج‌البلاغه هست که امام علی(ع)، امام حسن(ع) را به عنوان نماینده خود به جاهایی ازجمله جنگ جمل می‌فرستد و در برخی جاها از وی به عنوان فرمانده لشکر خودش استفاده کرده است و یکی دیگر از جاهایی که راجع به امام حسن(ع) در نهج‌البلاغه بحث شده نامه ۲۴ نهج‌البلاغه است که در آنجا وصیتنامه مالی علی(ع) بیان شده است و می‌گوید این وصیتنامه را اول حسن(ع) و بعد از وی حسین(ع) انجام می‌دهد.
ابی الحدید نیز در شرح خود به کرات بیان کرده است که امام حسن(ع) به عنوان مشاور امام علی(ع) نقش ایفا می‌کرد و علی(ع) نظرات امام حسن(ع) را بسیار صائب می‌دانست. البته ابن ابی الحدید برخی وقت‌ها نقل می‌کند که وقتی امام حسن(ع) نظر می‌داد نظرات ایشان با نظرات امام علی(ع) انطباق نداشتند و در نهایت با گفت‌وگوهایی که می‌کردند به یک نتیجه قطعی می‌رسیدند. ازجمله جاهایی که در نهج‌البلاغه درباره امام حسن(ع) صحبت شده است، خطبه ۲۰۷ است. این خطبه مربوط به جنگ صفین است و مرحوم سید رضی آورده است که؛ في بعض أيام صفين و قد رأى الحسنَ ابنَه (علیه السلام) يتسرّع إلى الحرب. این مربوط به بعضی از روزهای جنگ صفین است. حضرت علی(ع) وقتی از صفوف نبرد دیدن می‌کردند جایی مشاهده کردند که حسن(ع) پیشتاز همه سربازان و نیروهای نظامی است و بی‌محابا پیش می‌تازد و از هیچ چیزی نمی‌ترسد و این نشان می‌دهد که امام حسن(ع) در شجاعت واقعاً نظیر پدر بزرگوارشان بودند. به همین دلیل ایشان در آنجا جمله‌ای را بیان می‌کنند که سید رضی با عنوان من کلام له علی(ع) در شماره ۲۰۷ خطبه‌ها آورده است؛ امْلِكُوا عَنِّي هَذَا الْغُلَامَ لَا يَهُدَّنِي، فَإِنَّنِي أَنْفَسُ بِهَذَيْنِ -يَعْنِي الْحَسَنَ وَ الْحُسَيْنَ (علیهما السلام)- عَلَى الْمَوْتِ، لِئَلَّا يَنْقَطِعَ بِهِمَا نَسْلُ رَسُولِ اللهِ (صلی الله علیه وآله).
این جوان را نگه دارید و اجازه ندهید جلو برود. اگر جلو برود چه اتفاقی می‌افتد، تا با جلو رفتن و شهید شدنش کمر مرا خم نکند و نشکند و من بسیار بیمناکم به این دو تا(امام حسن و امام حسین) که مرگ به سراغ اینها بیاید و باعث شود نسل پیامبر گرامی اسلام قطع شود.
در زبان عربی کلام غلام، به معنی پسر جوانی است که در سنین کامل جوانی به سر می‌برد. درحالی‌که در زبان فارسی معنی آن متفاوت است.
حضرت علی(ع) فرزندان خود را به دو دسته تقسیم می‌کند، یک دسته فرزندان فاطمه(س) و یک دسته فرزندان خودش. حسن و حسین و زینب و ام کلثوم را فرزندان فاطمه(س) می‌داند و می‌گویند اینها فرزندان پیغمبرند و آنها را به خود نسبت نمی‌دهد و مابقی را به خود نسبت به می‌دهد.
اینکه امام علی(ع) نسبت به آنها بسیار حساسیت نشان می‌داد دلایل مختلفی داشت. جالب است که این دو بزرگوار بنابه نظر شیعیان دو جنبه شخصیت علی و پیامبر را کامل کردند، یکی در صلح‌طلبی و دیگری در جهاد و مبارزه. امام حسن(ع) و نقشش در صلح‌طلبی کمتر از امام حسین(ع) نیست به دلیل اینکه امام حسن(ع) آنقدر برای حفظ سلامتی مردم اهمیت قائل بودند که حاضر بودند برخلاف نظرات خودشان با معاویه صلح کنند که متأسفانه ما در طول تاریخ فرهنگ اسلامی از کنار امام حسن(ع) به راحتی گذشته‌ایم و تصور کرده اینکه جهاد اهمیتش از صلح بیشتر است درحالی‌که این‌طور نیست و دین اسلام دین صلح و سلامتی است مگر اینکه به اجبار به جهاد تن بدهیم. و نکته اساسی که در امام حسن وجود دارد، بخشش آن حضرت است.
بارها شنیده‌اید که نقل است که امام حسن(ع) سه بار کل اموالش را بخشید. منتها آن حضرت مانند پدرش آنقدر کار می‌کرد و سرمایه حلال به دست آورده بود به همین دلیل وقتی کل مالش را بخشیده بود دوباره تلاش می‌کرد دوباره به دست آورد و در راه مردم سه ویژگی از ویژگی‌های امام حسن(ع) را ه برگرفته از نهج‌البلاغه و سایر روایات است، عرض می‌کنم. اولین این است که امام حسن(ع) صلح‌طلب است و پرچم صلح را زمانی بلند کرده است که جامعه آن زمان واقعاً نیازمند صلح بود. به دلیل اینکه امام حسن(ع) نیک به یاد داشت که در قرآن آمده است که کسی که به ناحق کسی را به کشتن دهد یا بکشد گویی که همه انسان‌ها را کشته است و اگر کسی یک نفر انسان را نجات دهد، گویی همه انسان‌ها را نجات داده است. از همین جهت امام حسن(ع) به‌هیچ‌وجه از کنار صلحی که عادلانه باشد عبور نمی‌کند و این ویژگی بسیار مهم امام حسن(ع) است که البته ما توجه کافی به آن نکرده‌ایم.
دومین ویژگی، شجاعت است و در کلام علی(ع) به آن اشاره شده است. امام حسن(ع) واقعاً آدم شجاعی بود و شجاعتش را در سه نبرد جمل، صفین و نهروان کاملاً نشان داده است. ویژگی سوم، بخشش است و درس‌های زیادی در آن نهفته است. وقتی کسی همه دارایی‌اش را از دست می‌دهد و بخشد.
نقل است که کسی که وارد مدینه میشود و شروع به فحش دادن به علی(ع) می‌کند و می‌رسد به امام حسن(ع) . امام بدون اینکه کوچکترین ناراحتی که به پدرش و او توهین می‌کنند با آرامش کامل چه شده و چه کسی تو را ناراحت کرده است چه چیزی لازم داری. اگر جا نداری به تو جا می‌دهیم، اگر پول نداری، پول می‌دهیم. و وقتی شخص می‌گوید که غریب است وقتی با این برخورد عالی و منطقی و اخلاقی امام مواجه میشود شیفته امام میشود و بعدها از کسانی میشود که از گذشته خود بسیار پشیمان است و جزو مریدان امام حسن(ع) و امام علی(ع) میشود.
امام حسن(ع) از این مسیر دنبال احیای دین خدا و سنت رسول خدا بوده است بنابراین همه جا لازم نیست با روش خشونت‌بار به مردم تلقین و تحمیل کنیم در بسیار از جاها صلح امام حسن اثرش از جنگ امام حسین(ع) بیشتر بود است هرچند این دو مکمل هم هستند و در مقابل هم نیستند و اگر امام حسین(ع) مجبور نمی‌شد دست به جهاد نمی‌زد. چون جهاد امر عرضی است و تحمیل میشود. وگرنه اگر کسی بخواهد جهاد کند، جهاد با نفس می‌کند.
از نظر علی(ع) چون امام حسن(ع) نواده پیامبر است توصیه می‌کند که این دو نفر را نگه دارید تا این‌قدر جلو نروند. بعضی‌ها اعتراض و یا سوال می‌کنند که چرا فقط به این دو نفر می‌گویید. ایشان می‌فرماید؛ این دو نفر فرزندان پیغمبر هستند و من هراس از آن دارم که اینها از دنیا بروند و فرزندانی از آنها به دنیا نیاید و نسل پیامبر استمرار پیدا نکند.
از همین جهت امام حسن(ع) در نزد مسلمانان اعم از شیعه و سنی جایگاه بالایی دارد.
امام حسن مجتبی عليه السلام:
تنها چيزى كه در اين دنياى فانى، باقى مى‌ماند قرآن است، پس قرآن را پيشوا و امام خود قرار دهيد، تا به راه راست و مستقيم هدايت شويد. همانا نزديک ترين مردم به قرآن كسانى هستند كه بدان عمل كند، گرچه به ظاهر (آيات) آن را حفظ نكرده باشند و دورترين افراد از قرآن كسانى هستند كه به دستورات آن عمل نكنند گرچه قارى و خواننده آن باشند.
صلوات خاصه امام حسن علیه السلام
اَللَّهُمَّ صَلَّ عَلَی الْحَسَنِ بْنِ سَیَّدَ النَّبِیَینَ وَ وَصِيَّ اَمیرِالْمؤمِنینَ السَّلام ُ عَلَیْكَ یَابْنَ رَسُولِ اللّهِ اَلسَّلامُ عَلَیْكَ یَابْنَ سَیَّدِ الْوَصَیّینَ اَشْهَدُ اَنَّكَ یَابْنَ اَمیرِ الْمْؤمِنینَ اَمینُ اللّهِ وَ ابْنُ اَمیِنِه عِشْتَ مَظْلُوماً وَ مَضَیْتَ شَهیداً واَشْهَدُ اَنَّكَ الْأِمامُ الزَّکِيُّ الْهادِي الْمهْدِيّ اَللّهُمَّ صَلَّ عَلَیْهِ وَ بَلَّغْ رُوحَهُ وَ جَسَدَهُ عَنّي في هذهِ السّاعَةِ اَفْضَلَ الْتَّحِیَّة و الاسَّلام.
در کرمخانه حق، سفره به نام حسن است
عرش تا فرش خدا، رحمت عام حسن است
بی حرم شد که بدانند همه مادری است
وَرنه در زاویه عرش، مقام حسن است
بس که آقاست به دنبال گدا می گردد
ناز عشاق کشیدن، ز مرام حسن است
دست ما نیست اگر سینه زن اربابیم
این مسلمانی ایران، ز کلام حسن است
هرکه آمد به در خانه او آقا شد
ناز عشاق کشیدن، ز مرام حسن است
حرم و نام و وجودش همه شد وقف حسین
هرحسینیه که بر پاست، خیام حسن است
او چهل سال بلا دید بماند اسلام
صبر، شیرازۀ اصلی قیام حسن است
مجموعۀ صفات خدا می شود حسن
اسماء ذات در همه جا می شود حسن
نه رو به مکه رو به مدینه نشسته ایم
وقت نماز قبلۀ ما می شود حسن
صد تا پسر به فاطمه روزی کند خدا
یا می شود حسین و یا می شود حسن
جبریل هم به رتبۀ ما غبطه می خورد
وقتی که همنشین گدا می شود حسن
این رنگ سبز رنگِ مقام سیادت است
امروز سیدالشهدا می شود حسن
از برکت حسین حسین گلوی ما
یک روز میشود همه جا می شود حسن
معلوم بود از حسدِ دشمنان او
روزی بدون صحن و سرا می شود حسن
☀️ امام حسن مجتبی (علیه‌السلام) :
✨ هشت نصیحت امام حسن مجتبی علیه السلام
1_ بخشش آن است که اما و اگری پیش از آن نباشد و منت گذاری درپی آن نیاید.
2_ بخشندگی پیش از درخواست از بزرگترین بزرگواریهاست.
3_ گناه را با کیفر مداوا مکن و در میان آن دو، راهی برای عذر خواهی بگذار.
4_ شوخی، هیبت را میبلعد.
5_ انسان ساکت بر هیبت و وقار خود میافزاید.
6_ آن کس که از او چیزی بخواهند، آزاد است تا آن زمان که وعده دهد. و برده است، تا آن زمان که به وعده عمل کند.
7_ فرصت زودگذر است. و به کندی و سختی دوباره به دست میآید.
8_ نعمت ها تا زمانی که هستند ناشناختهاند و هنگامی که رخت بربستند، شناخته میشوند.
معانی‌الأخبار، ص۲۵۷، ح۲
راهنمای آزمون ارشد و دکتری رشته علوم قرآن و حدیث+مطالب آموزنده قرآنی و حدیثی+علایق شخصی