آه سوزان على عليه السلام در کنار قبر زهرا عليها السلام (فَلَقَدِ اسْتُرْجِعَتِ الْوَدِيعَةُ)

آه سوزان على (عليه السلام) در کنار قبر زهرا (عليها السلام)

فَلَقَدِ اسْتُرْجِعَتِ الْوَدِيعَةُ، وَ أُخِذَتِ الرَّهيِنَةُ! أَمَّا حُزْنِي فَسَرْمَدٌ وَ أَمَّا لَيْلِي فَمُسَهَّدٌ إلَى أَنْ يَخْتَارَ اللّهُ لِي دَارَکَ الَّتي أَنْتَ بِهَا مُقِيمٌ

پس امانتى كه به من سپرده بودى برگردانده شد، و به صاحبش رسيد، از اين پس اندوه من جاودانه، و شبهايم، شب زنده دارى است، تا آن روز كه خدا خانه زندگى تو را براى من برگزيند.

اين عبارت که از شدّت اندوه على(عليه السلام) در برابر حادثه غم انگيز شهادت حضرت زهرا(عليها السلام) حکايت مى کند به خوبى نشان مى دهد که تا چه حد اين بانوى عزيز در نظر على(عليه السلام) گرامى بود و پيوند عاطفى و روحانى و معنوى آن دو به يکديگر عميق و ريشه داربود.

خطبه 202

خطبه ۲۰۲ نهج‌البلاغه در سوگ حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها

خطبه ۲۰۲ نهج‌البلاغه در سوگ حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها

وَ مِنْ کَلَامٍ لَهُ (علیه السلام) رُوِیَ عَنْهُ أَنَّهُ قَالَهُ عِنْدَ دَفْنِ سَیِّدَةِ النِّسَاءِ فَاطِمَةَ (علیها السلام) کَالْمُنَاجِی بِهِ رَسُولَ اللَّهِ (صلی الله علیه وآله) عِنْدَ قَبْرِهِ:

السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا رَسُولَ اللَّهِ عَنِّی وَ عَنِ ابْنَتِکَ النَّازِلَةِ فِی جِوَارِکَ وَ السَّرِیعَةِ اللَّحَاقِ بِکَ. قَلَّ یَا رَسُولَ اللَّهِ عَنْ صَفِیَّتِکَ صَبْرِی وَ رَقَ عَنْهَا تَجَلُّدِی، إِلَّا أَنَّ فِی التَّأَسِّی لِی بِعَظِیمِ فُرْقَتِکَ وَ فَادِحِ مُصِیبَتِکَ مَوْضِعَ تَعَزٍّ، فَلَقَدْ وَسَّدْتُکَ فِی مَلْحُودَةِ قَبْرِکَ وَ فَاضَتْ بَیْنَ نَحْرِی وَ صَدْرِی نَفْسُکَ، فَ "إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ راجِعُونَ". فَلَقَدِ اسْتُرْجِعَتِ الْوَدِیعَةُ وَ أُخِذَتِ الرَّهِینَةُ، أَمَّا حُزْنِی فَسَرْمَدٌ وَ أَمَّا لَیْلِی فَمُسَهَّدٌ، إِلَی أَنْ یَخْتَارَ اللَّهُ لِی دَارَکَ الَّتِی أَنْتَ بِهَا مُقِیمٌ. وَ سَتُنَبِّئُکَ ابْنَتُکَ بِتَضَافُرِ أُمَّتِکَ عَلَی هَضْمِهَا، فَأَحْفِهَا السُّؤَالَ وَ اسْتَخْبِرْهَا الْحَالَ، هَذَا وَ لَمْ یَطُلِ الْعَهْدُ وَ لَمْ یَخْلُ مِنْکَ الذِّکْرُ. وَ السَّلَامُ عَلَیْکُمَا سَلَامَ مُوَدِّعٍ، لَا قَالٍ وَ لَا سَئِمٍ، فَإِنْ أَنْصَرِفْ فَلَا عَنْ مَلَالَةٍ، وَ إِنْ أُقِمْ فَلَا عَنْ سُوءِ ظَنٍّ بِمَا وَعَدَ اللَّهُ الصَّابِرِینَ.

این سخن از آن حضرت روایت شده که هنگام به خاک سپردن سیده زنان، فاطمه (س) بر سر مزار رسول اللّه (ص)، چنانکه گویی با حضرتش راز می گوید، بیان داشته است:

سلام بر تو، ای پیامبر خدا. سلام من و دخترت که اکنون در کنار تو فرود آمده و چه زود به تو پیوست. ای رسول خدا، بر مرگ دخت برگزیده تو، شکیبایی من اندک است و طاقت و توانم از دست رفته ولی مرا، که اندوه عظیم فراق تو را دیده ام و رنج مصیبت تو را چشیده ام، جای شکیبایی است. من خود تو را به دست خود در قبر خواباندم و هنگامی که سر بر سینه من داشتی، جان به جان آفرین تسلیم نمودی. «انا لله و انا الیه راجعون».

آن ودیعت بازگردانده شد و آن امانت به صاحبش رسید. و اندوه مرا پایانی نیست. همه شب خواب به چشمم نرود تا آن گاه که خداوند برای من سرایی را که تو در آن جای گرفته ای، اختیار کند.

بزودی، دخترت تو را خبر دهد که چگونه امتت گرد آمدند و بر او ستم کردند. همه سرگذشت را از او بپرس و خبر حال ما را از او بخواه. اینها در زمانی بود که از مرگ تو دیری نگذشته بود و تو از یادها نرفته بودی.

بدرود تو را و دخترت را. بدرود کسی که وداع می کند، نه بدرود کسی که رنجیده و ملول است. اگر از اینجا بازمی گردم نه از روی ملالت است و اگر درنگ می کنم نه به سبب آن است که به وعده ای که خدا به صابران داده است بدگمان شده ام.

دانلود سخنرانی حجت‌الاسلام محمد الهی خراسانی روشنگری در جنگ روایت‌ها جلسه چهارم

📼 صوت منبر

با موضوع:

روشنگری در جنگ روایت‌ها

▪️جلسه چهارم:

📌بازخوانی روایتی مهم از امیرالمومنین(ع) درباره دشواری‌های مواجهه با بدعت‌هایی که تبدیل به سنت شده بود

📅 ۲۵ آذر ۱۴۰۲

🕌هیئت کربلا

دانلود سخنرانی حجت‌الاسلام محمد الهی خراسانی روشنگری در جنگ روایت‌ها جلسه سوم

صوت منبر

با موضوع:

روشنگری در جنگ روایت‌ها

جلسه سوم:

سیاست عادی نشان دادن اقدامات جریان حاکم و غیرعادی نشان دادن اقدامات طرف مقابل - ۲

روایت جریان حاکم از ممنوعیت سنت نبوی و بدعت در دین

۲۴ آذر ۱۴۰۲

هیئت کربلا

دانلود سخنرانی حجت‌الاسلام محمد الهی خراسانی روشنگری در جنگ روایت‌ها جلسه دوم

صوت منبر

با موضوع:

روشنگری در جنگ روایت‌ها

جلسه دوم:

سیاست عادی نشان دادن اقدامات جریان حاکم و غیرعادی نشان دادن اقدامات طرف مقابل

روایت جریان حاکم از ماجرای سقیفه، غصب فدک و حمله به خانه حضرت زهرا(س)

۲۳ آذر ۱۴۰۲

شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها تسلیت باد

سالروز شهادت ام‌ابیها، حضرت فاطمه زهرا (س) بر همه پیروان و دوستداران اهل بیت رسول الله (ص) تسلیت و تعزیت باد.

اثرات شهادت حضرت فاطمه زهرا سلام‌الله‌علیها بر حضرت امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام

امام علی علیه الاسلام میفرمایند:

مرگ زهرا ضربه ای بود که دل را خسته و غصه ام را پیوسته گردانید

و چه زود جمع ما را به پریشانی کشانید،

اگر بیم چیرگی ستمکاران نبود، برای همیشه اینجا [کنار قبر زهرا(علیهاالسلام)] می ماندم

و در این مصیبت بزرگ

چون مادر فرزند مرده، اشک از دیدگانم می راندم.

(اصول کافی/ج1/ص159)

دانلود سخنرانی حجت‌الاسلام محمد الهی خراسانی روشنگری در جنگ روایت‌ها جلسه اول

صوت منبر

با موضوع:

روشنگری در جنگ روایت‌ها

▪️جلسه اول:

📌نکات قابل تامل در خطبه فدکیه

📌جمله سوال‌برانگیز خطبه

📌روایت جریان خلافت از حوادث پس از رحلت پیامبر(ص)

📌خط عادی‌سازی حوادث

📅 ۲۲ آذر ۱۴۰۲

🕌هیئت کربلا

پرسش‌های پرتکرار درباره شهادت حضرت زهرا (س) و پاسخ استاد یوسفی غروی

پرسش‌های پرتکرار درباره شهادت حضرت زهرا (س) و پاسخ استاد یوسفی غروی

(قسمت اول: تاریخ شهادت، چگونگی آن و زمان خطبۀ فدکیه)

1. شهادت حضرت زهرا (س) در فاطمیۀ اول است یا دوم؟

فاطمیۀ اول سیزدهم ماه جمادی الاول و فاطمیۀ دوم سوم ماه جمادی الثانی است؛ این دو فاطمیه به این دلیل است که در فاطمیۀ اول حوادث، و در فاطمیۀ دوم شهادت حضرت واقع شده و فاصلۀ بین این دو فاطمیه سه هفته است که این سه هفته زمان بستری حضرت زهرا (س) است. در فاطمیۀ اول سبب شهادت پیش آمده و در فاطمیۀ دوم شهادت واقع شده است. در مجلس شورای اسلامی جمهوری اسلامی ایران فاطمیه دوم به رسمیت شناخته شده چون تأییدهای متعددی دارد.

ادامه نوشته

شعر شیخ محمد حسین کمپانی درباره شهادت حضرت زهرا س و لستُ أدرِى خبر المِسمارِ سل صدرها خِزانة الأسرار

اشعاری از مرحوم آیت الله شیخ محمد حسین کمپانی در رثای حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها

بسم الله الرحمن الرحیم

چه نيكو فخر الفلاسفة و الحكماءِ المتألّهين و شيخ الفقهاءِ و العلماءِ المعاصرين؛ مرحوم حاج شيخ محمد حسين إصفهانى معروف به

كُمپانى طاب ثراه سروده است:

وَ لِلسِّباطِ رَنَّة صَدَاهَا فِى مَسْمَعِ الدَّهْرِ فَمَا أشْجَاهَا

وَ الأثَرُ البَاقِى كَمِثْلِ الدُّمْلُجِ فِى عَضُدِ الزَّهْرَآء أقوَى الحُجَج

ادامه نوشته

تو عزا بودم به خدا من دل نگرون مرتضی بودم بی هوا خوردم اولین سیلی رو من از شعله ها خوردم

تو عزا بودم به خدا من دل نگرون مرتضی بودم

بی هوا خوردم اولین سیلی رو من از شعله ها خوردم

آسمون نمی بارید کوچه ها پر از مه شد

پیش من غرور حسن زیر دست و پا له شد

شعله پا شد از جا و دست به چادرم انداخت

بی حیا طنابش رو دست شوهرم انداخت

پره معجرم سوخت همه پیکرم سوخت

آخ الهی که خیر نبینن دل شوهرم سوخت

امون امون ای دل ای دل ای دل

****

شعله ور بودم میدونستن بی معرفتا پشت در بودم

در خطر بودم چل تا مرد بی حیا و یک نفر بودم

خونمو توی شهرم رو سرم خراب کردن

من رشید بودم اما پیکرم رو آب کردن

چشام هی می باره تمومی نداره

چش رو هم میذارم اگه غم محسنم بذاره

امون امون ای دل ای دل ای دل

****

بارمو بستم دو سه ماهی میشه که دیگه از همه خستم

سینه پر درده نفسم از سینه میره و برنمیگرده

زینبم که بیداره توی تب که میسوزم

پیرهن حسینو با آه و گریه میدوزم

میبینم غروبی که دخترم پریشانه

پیرهن حسینم نیست روی خاکا عریانه

دیده هام یه دریاست فکر روز فرداست

کاش نباشم اون لحظه که تنش زیر سُم اسباست

امون امون ای دل ای دل ای دل

درد تنم به ضعف تنم گریه می کند بر دردهای من بدنم گریه می کند

درد تنم به ضعف تنم، گریه می کند
بر درد های من بدنم، گریه می کند

از چشمِ زخمِ سینۀ من، اشک خون چکَد
بر این نفس نفس زدنم، گریه می کند

امشب به زخم سینۀ من، پیرهن گریست
فردا به زخم من، کفنم گریه می کند

پروانه‌وار زینب من دور بسترم
بر این چو شمع سوختنم، گریه می کند

از درد شانه آه کشم، آه میکشد
شانه به موی او نزنم، گریه می‌کند

کشته مرا غمش که نشسته کنار من
این شیر مردِ بت شکنم، گریه می کند

گاهی برای این پر و بال، شکسته ام
گاهی برای پر زدنم، گریه می کند

هربار روی خود ز علی، می کنم نهان
گوید که رو نگیر، منم، گریه می کند

من میکنم نهان ز علی روی خویش را
بیش از علی ولی حسنم گریه می کند

شاعر:محمدمعارف وند

داشت می سوخت شعرخوانی تلفیقی از شهادت حضرت زهرا س و دفاع مقدس

شعری که اشک را بر گونه های رهبر انقلاب جاری ساخت

بریز آب روان اسما ولی آهسته آهسته به جسم اطهر زهرا ولی آهسته آهسته

بریز آب روان اَسْما، ولی آهسته آهسته
به جسم اطهر زهرا، ولی آهسته آهسته...

همه خواب و علی بیدار، سرش بنهاده بر دیوار
بگرید از فراق یار، ولی آهسته آهسته

حسن ای نورچشمانم! حسین ای راحت جانم!
بنالید ای عزیزانم، ولی آهسته آهسته

بیا ای دخترم زینب به پیش مادرت امشب
بخوان او را به تاب و تب، ولی آهسته آهسته

روم شب‌ها سراغ او، به قبر بی‌چراغ او
کنم زاری ز داغ او، ولی آهسته آهسته

غلامرضا سازگار

امشب مدینه خوابِ راحت کرد مادر اما تو را خیلی اذیت کرد مادر

امشب مدینه خوابِ راحت کرد، مادر
اما تو را خیلی اذیت کرد، مادر

همسایه‌هایت را دعا کردی و این شهر
هرشب فقط پشتِ تو غیبت کرد مادر

چشم و سر و پهلویَم امشب درد دارند
دردِ تو بر ما هم سرایت کرد مادر

بابا تو را می‌شست دیدم رفت از حال
وقتی به بازویِ تو دقت کرد مادر

این زخمِ سینه عاقبت کارِ خودش کرد
ما را اسیرِ این مصیبت کرد مادر

ادامه نوشته

گر مهر و ماه را به دو دستم نهد قضا یک ذره از محبت زهرا نمی‌دهم

سرمایۀ محبت زهراست دین من

من دین خویش را به دو دنیا نمی‌دهم

گر مهر و ماه را به دو دستم نهد قضا

یک ذره از محبت زهرا نمی‌دهم

فرارسیدن سالروز شهادت حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها، بی بی دو عالم‌، پاره تن پیامبر صلی الله علیه و آله و اسوه زنان عالم را به محضر مبارک حضرت ولی عصر عج الله تعالی فرجه الشریف و همه محبین اهلبیت علیهم السلام تسلیت عرض می‌نماییم.

بررسی کیفیت طرح مسئله شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها با حفاظ بر وحدت شیعه و سنّی

بسم الله الرحمن الرحیم

[۱]امشب شبِ سوّم جمادی الثانی است. در روایت همه شنیدید امام صادق – سلام الله علیه- فرمودند، حتی عالِم معروف اهل سنّت به نام دولابی کتابی دارد به اسم «الذّریة الطاهرة» مال قرن چهارم است، او هم از امام باقر – سلام الله علیه- نقل کرده از طریق خودشان که حضرت، نود و پنج روز را فرمودند، که مطابق همین سوم جمادی است[۲].

اگر الآن به یاد شهادت حضرت صدّیقه – سلام الله علیها- گِرد آمدیم، یک سؤال مطرح است:

گلایه اهل سنت

هرسال اهل سنّت یک گلایه ای دارند – حالا اهل سنّتِ بیرون از ایران هیچ، آن ها حساب دیگری دارند- امّا هر سال وقتی سوّم جمادی الثانی می شود این گلایۀ أهل سنّت ایران در شبکه ها و سایت ها می آید که آخر این چه کاری بوده؟

طرح شهادت حضرت زهرا؛ منافی وحدت

شما می گویید: اتحاد بین شیعه و سنّی، باهم برادر باشید. بیست سال قبل اسمی از شهادت نبود تقویم هایتان نوشته بود: وفات حضرت زهراء، حالا یک دفعه شده شهادت؟ چرا در تقویم رسمی می نویسید شهادت حضرت زهرا؟ وقتی می گویید شهادت، به مهمترین مطالب ما برخورد دارد. هرسال این گلایه را دارند، هرسال ناراحت می شوند، حالا این جوابش چیست؟

چه کار باید بکنیم؟ بنویسیم شهادت، یا نه؛ برای این که ناراحت نشوند و گلایه نکنند، اُلفت قلوب باشد ننویسیم؟

من یک کلمه عرض دارم، گاهی شرایطی می شود که آدم بین أرّۀ دو سر است یعنی هر طرف بروی مشکل داری؛ ننویسی مشکل است. بنویسی مشکل؛ باید چه کار کنیم؟ باید کاری بکنیم که این ارّۀ دوسر از دوسر بودن خارج بشود.

ادامه نوشته

شعر شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها: بزن قنفذ که من دست از امامم برنمی دارم

بزن قنفذ که من دست از امامم برنمی دارم

سراپا دردم و، جان کندن دائم شده کارم

نهادم چشم بر در، تا اجل آید به دیدارم

به وقت راه رفتن آنچنان لرزد قدمهایم

که دستی بر سرِ زانوست، دستی به دیوارم

برو ای عُمر از دستم که من با مرگ، مأنوسم

بیا ای مرگ، یاری کن که من از عُمر، بیزارم

طرفدار علی بودم که بین آن همه دشمن

ادامه نوشته

گریه بر زهرای مرضیه عمومی نیست نه کار چشمان تر ما کار اهل بیتی است

فاطمه، سر منشأ اذکارِ اهل بیتی است

روضه‌هایش رحمت سرشارِ اهل بیتی است

*****

آن قدر نامش بها دارد میان شاعران

نام زهرا، زینتِ اشعار اهل بیتی است

*****

هر که می‌خواهد چنان «سلمان» شود، «مِنّا» شود

حبّ زهرا، برترین کردار اهل بیتی است

*****

مِهر زهرا را علی در سینۀ ما ریخته

دل نگو این سینه‌ها، بازار اهل بیتی است

*****

این که بر همسایه می‌بخشید نان خانه را

گوشه ای از رحمتِ رفتار اهل بیتی است

*****

حاج قاسم را که دیدی سوخت پای رهبرش

فاطمه، الگوی این سردارِ اهل بیتی است

*****

گریه بر زهرای مرضیه عمومی نیست، نه

کار چشمان تر ما، کارِ اهل بیتی است

*****

روضه را مستوره باید خواند، دستم بسته است

روضۀ صدیقه از اسرار اهل بیتی است

*****

ماجرای غسل زهرا ... ماجرای بازویش ...

ماجرای روضۀ دشوارِ اهل بیتی است

*****

روی نیلی و کبود فاطمه، تا روز حشر

بغض هر دلداه و غم خوارِ اهل بیتی است

ما زنده به لطف و رحمت زهرائیم مامور برای خدمت زهرائیم

ما زنده به لطف و رحمت زهرائیم

مامور برای خدمت زهرائیم

روزی كه تمام خلق حیران هستند

ما منتظر شفاعت زهرائیم

ایام شهادت صدیقه طاهره

حضرت زهرا سلام الله علیها تسلیت باد

شمع خموش ما را از خانه بردند تابوت مادرم را شبانه بردند

شمع خموش ما را از خانه بردند

تابوت مادرم را شبانه بردند

مدینه در نوای أمن یجیب است

مادر به خانه برگرد، بابای ما غریب است

شهر مدینه دگر، زهرا همی ندارد

باغی که گل ندارد حقا صفا ندارد

شهادت حضرت فاطمه زهرا(س) تسلیت باد

یا فاطِمَةُ مَن صَلّی عَلَیک غَفَرَ اللّهُ لَهُ وألحَقَهُ بی حَیثُ کنتُ مِنَ الجَنَّةِ

قالَ رَسولُ اللّهِ (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) :

یا فاطِمَةُ، مَن صَلّی عَلَیک غَفَرَ اللّهُ لَهُ، وألحَقَهُ بی حَیثُ کنتُ مِنَ الجَنَّةِ

رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) فرمودند:

ای فاطمه، هر کس بر تو درود بفرستد، خداوند او را می‌آمرزد و در هر جای بهشت که باشم، او را به من ملحق می‌سازد.

کشف الغمه، ج ۱، ص ۴۷۲؛ بحار الانوار، ج ۴۳، ص ۵۵.

🏴🏴🏴🏴

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی فاطِمَة وَ اَبیها وَ بَعْلِها وَ بَنیها وَ سِرِّ الْمُسْتَوْدَعِ فیها بِعَدَدِ ما اَحَاطَ بِهِ عِلْمُکَ

دکتر محمدعلی مهدوی راد (شهادت حضرت زهرا س)

پس از  رحلت پیامبراکرم(ص) مدینه آبستن اتفاقاتی تأمل برانگیز بود. این اتفاق ها سبب شد مسلمانان تحلیل های گوناگونی از آن ارائه دهند. مورخان سده نخست رویکردی متفاوت در نقل اتفاقات بعد از رحلت پیامبر(ص) داشتند به گونه ای که برخی عامدانه به دنبال آن بودند از نقل اعتراض هایی که به نهاد قدرت حاکم شد پرهیز کنند. حضرت زهرا(س) نماد اعتراض به آن اتفاق ها بود. ایشان با همه وجود به دنبال این مسئله بود تا با زیر سؤال بردن مشروعیت نهاد خلافت، مردم و صحابه را به مسیر حق هدایت کند. شهادت حضرت زهرا(س) نمونه بارز این مخالفت با قدرت حاکم بود. در گفت وگو با دکتر محمدعلی مهدوی راد، عضو هیئت علمی دانشگاه تهران، به بررسی فضای اجتماعی و سیاسی آن دوره و تبیین مفاهیم خطبه حضرت زهرا(س) در برابر ستمگران پرداخته ایم.

ادامه نوشته

شهادت حضرت محسن ع

حجت‌الاسلام و المسلمین محمدجواد یاوری، استاد حوزه و دانشگاه، پنجم دی ماه در نشست علمی «شبهات فاطمیه(س)»، گفت: بنابر نقل‌های تاریخی، حضرت علی(ع) و فاطمه(س) دارای فرزندانی به نام امام حسن(ع)، امام حسین(ع)، حضرت زینب(س) و حضرت ام‌کلثوم بودند و به طور قطع براساس منابع فریقین حتی زیدیه و اسماعیلیه، این چهار فرزند برای حضرت اثبات شده است.

وی افزود: در منابع تاریخی نام فرزند دیگری برای حضرت زهرا(س) می‌بینیم و آن محسن است؛ شیعه و سنی به اتفاق یعنی اکثریت و مشهور آورده‌اند که حضرت زهرا(س)، محسن بن علی(ع) را داشتند. بیشتر منابع ذکر کرده‌اند که او در حمل از دنیا رفته و به تعبیر ما به شهادت رسیده است و انگشت‌شمار روایاتی هستند که می‌گویند محسن در زمان پیامبر(ص) به دنیا آمد یا در دوره ایشان و یا بعد از رحلت از دنیا رفته است.

یاوری بیان کرد: برخی چون ابن سعد هم روایاتی بیان کرده‌اند مبنی بر اینکه امام علی(ع) و حضرت زهرا(س) وقتی فرزنددار می‌شدند نزد پیامبر(ص) رفته و ایشان نامی برای آن فرزند انتخاب می‌کردند ولی در مورد محسن، این مطلب را نداریم. شهرستانی در ملل و نحل و در ذکر اسامی فرزندان امام علی(ع)، روایتی از تولد محسن بن علی(ع) ذکر نکرده است.

استاد دانشگاه باقرالعلوم(ع) بیان کرد: در روایات شیعه هم روایاتی در تایید روایت اهل سنت داریم که علی(ع) پیش‌دستی در نامگذاری نمی‌کرد و وقتی بچه‌دار می‌شدند فرزند را نزد پیامبر(ص) می‌بردند. اکثریت منابع شیعه و سنی نقل کرده‌اند که حضرت زهرا(س) صاحب فرزندی بود که در هنگام هجوم به منزلشان، بر اثر ضربه به شکم و بازو سقط شده است.

وی ادامه داد: طبق نقل‌های معتبر و فراوان، بعد از رحلت پیامبر(ص) ابوبکر و حامیان وی دنبال بیعت گرفتن از امام علی(ع) رفتند. امام چند روز بعد از وفات پیامبر(ص) قرآنی را بر خلفا عرضه کرد ولی آنها مانع از نشر آن شدند و آن را نپذیرفتند و از سویی بعد از ده روز از رحلت پیامبر(ص)، فدک را غصب کردند. حضرت زهرا(س)، برای پس‌گرفتن فدک فردی را فرستاد ولی پاسخ او را ندادند لذا آن حضرت همراه با شاهدان در عین اینکه چادری بر سر داشتند و مانند پیامبر(ص) راه می‌رفتند به مسجدالنبی رفته و پرده‌ای آویخته شد و ایشان فریادی کشیده و سخنانی بیان و حق خود را مطالبه کردند و ابوبکر مجبور شد تا سند فدک را برگرداند ولی خلیفه دوم مخالفت کرده و آن را پاره کرد.

ماجرای تحصن

یاوری تصریح کرد: ۵۰ روز بعد از رحلت پیامبر(ص) که سپاه اسامه از ماموریت برگشته بود؛ حضرت زهرا(س) از حضور این سربازان استفاده کرد و از آن‌ها برای دعوت از برخی صحابه بهره برد و در نهایت حدود ۱۲ نفر در منزل حضرت زهرا(س) تحصن کردند؛ خلفا وقتی دیدند این برنامه پیش آمد سراغ عباس رفتند تا پا درمیانی کند ولی جواب منفی شنیدند.

استاد تاریخ حوزه و دانشگاه، اظهار کرد: مغیره را هم دو بار به منزل علی(ع) فرستادند تا از حضرت بیعت بگیرند ولی حضرت حاضر نشد لذا دفعه بعد با شعله آتش به منزل حضرت رفتند و گفت‌وگویی با حضرت زهرا(س) درگرفت. حضرت زهرا کلمات پیامبر(ص) را به آنها یادآوری کرد و وقتی سخن می‌گفتند آنقدر شبیه پیامبر(ص) بود که برخی خطاب به خلیفه دوم گفتند «این فاطمه است» ولی خلیفه دوم گفت اگر چه فاطمه باشد و بعد در را آتش زده و با لگد به در و غلاف شمشیر بر پهلوی او زدند.

وی افزود: شیخ مفید در آثارش برای حضرت زیارت‌نامه‌ای نوشته و تاکید کرده که حق او غصب شده و آن حضرت به شهادت رسیدند. امام کاظم(ع) هم فرمودند الصدیقه الشهیده یعنی آن حضرت به شهادت رسیده است. ابن سعد با صراحت گفته؛ زهرا(س) به علی(ع) وصیت کرده که کتف مرا کسی نبیند؛ اگر از این گزارشات که اصل حمله به فاطمه(س) را تایید می‌کند بگذریم بحث بر سر این است که آیا آن حضرت حامله بوده است و فرزندش بر اثر این ضربات به شهادت رسید و نام این فرزند هم محسن بوده است؟

تحریف شهادت حضرت محسن

وی با اشاره به برخی تحریفات در این باره، ادامه داد: گاهی منابعی مانند ابن قتیبه دینوری به این موضوع اشاره کرده است ولی در چاپ‌های بعد آن را حذف و تحریف کرده‌اند. ابن شهرآشوب و گنجی شافعی هم گفته‌اند که عبارت ابن قتیبه در کتاب المعارف را دیده‌اند که او نوشته محسن با زخم قنفذ حیاتش را از دست داد. در کتاب المحاسن المجتمعه هم آمده است که فاطمه جنینی را سقط کرد که محسن نام داشت.

یاوری اضافه کرد: این تحریفات گواه بر مسئله وجود محسن است البته گاهی کلمه وفات، قتل و هلکه را برای مرگ افراد به کار برده‌اند و در مورد حضرت محسن، هم تلاش شده تا تعابیر را عوض کنند ولی در عین حال گزارشات زیادی داریم که نشان می‌دهد محسن سقط شده است.

وی ادامه داد: خلیفه اول بر اساس نقل طبری، یعقوبی و کتاب سلام در اواخر عمر گفت من چند کار را نباید می‌کردم؛ اول اینکه در خانه فاطمه را با زور گشودم یعنی خود او معترف است و بر اثر همین هجمه‌ها، اتفاقات بد بعدی رخ داد.

تأیید هجوم به خانه فاطمه(س) در روایات اهل سنت

یاوری افزود: شهرستانی گفته بنابر عقیده نظام معتزلی(متوفای ۲۳۰) عمر با هجوم به منزل فاطمه، جنین او را سقط کرد. گنجی شافعی هم گفته فاطمه بعد از رحلت پیامبر جنینی را سقط کرد که رسول الله او را محسن نامیده بود. ذهبی گفته است احمدبن محمدبن یحیی گفته است که برخی افراد به سبب یکسری حرف‌ها در مورد عمر متهم به رافضی شدند. ابن حجر عسقلانی هم نقل کرده که عمر به سینه فاطمه ضربه زد و منجر به سقط فرزند او شد.

استاد حوزه و دانشگاه بیان کرد: سلیم بن قیس هلالی هم این مسئله را نقل کرده است، مسعودی هم همینطور و قاضی نعمان از علمای شیعه اسماعیلیه هم بر آن تصریح دارد. جعفربن محمد بن قولویه قمی و شیخ صدوق در الامالی و ... هم نقل کرده‌اند؛ شیخ مفید در الارشاد به این مسئله پرداخته و گفته است که در شیعه شهرت دارد که فاطمه فرزند پسری را سقط کرد.

یاوری گفت: بنابراین بین شیعه و اهل سنت اتفاق نظر وجود دارد و حتی گزارشات تاریخی وجود دارد که شیعیان برای محسن عزاداری می‌کردند. طبرسی در اعلام الوری نقل کرده است که عبدالجلیل قزوینی در خصوص سقط‌ شدن محسن نقل روایت کرده است.

وی در نتیجه‌گیری از این بحث اظهار کرد: ما معتقدیم یکی از فرزندان حضرت زهرا(س) به نام محسن بن علی بود که در شکم ایشان به شهادت رسید و همانطور که اشاره شد منابع اهل سنت هم داستان هجوم به خانه را نقل کرده‌اند.

غصّۀ رسول خدا ص برای حضرت زهراء س در لحظات آخر عمر

غصّۀ رسول خدا صلّی الله علیه و آله برای حضرت زهراء سلام الله علیها در لحظات آخر عمر

جابر بن عبدالله انصاری گوید:

دخَلَتْ فَاطِمَةُ َ عَلَيْهَا السَّلَام‏ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِه‏ وَ هُوَ فِي سَكَرَاتِ الْمَوْتِ فَانْكَبَّتْ عَلَيْهِ تَبْكِي فَفَتَحَ عَيْنَهُ وَ أَفَاقَ ثُمَّ قَالَ عَلَيْه السَّلَام يَا بُنَيَّةِ أَنْتِ الْمَظْلُومَةُ بَعْدِي وَ أَنْتِ الْمُسْتَضْعَفَةِ بَعْدِي فَمَنْ آذَاكِ فَقَدْ آذَانِي

در زمانی که رسول خدا صلّی الله علیه وآله در سکرات موت بودند، فاطمه سلام الله علیها بر آن حضرت وارد شدند و با گریه خود را بر بدن پیامبر انداختند؛

پس رسول خدا چشمشان را باز کردند و به حال عادی برگشتند؛ آنگاه فرمودند: دختر عزیزم؛ تویی که بعد از من مظلوم هستی و بعد از من بی یاور می شوی. پس هر که تو را بیازارد، مرا آزرده ساخته است.

کشف الغمّة فی معرفة الأئمّة، ج ۱ ص ۴۹۷

عظم الله اجورنا واجوركم بذكري استشهاد الصديقة الطاهرة فاطمة الزهراء سلام الله عليها

الواثـِــبـيـنَ لِظـُلْمِ آلِ مُحَمَدٍ وَمُـــحَمَدٌ مــُـلقىً بِــلا تَكْـفينِ

الواثـِـــــــــــبـيـنَ لِظـُلْمِ آلِ مُحَمَدٍ *** وَمُـــحَمَدٌ مــُـلقىً بِــلا تَكْـــــفينِو

القـائِــــــــــــلينَ لِفاطِمٍ آذَيْـتِـــنا *** فـي طــولِ نَــوحٍ دائـِـمٍ و حَـنينِو

القـــاطِعين أراكَــةً كَـي لا تُقيلُ *** بِــــظِلِ أَوراقٍ لهـــا وغُـــصُونِوَ

مُجَمِعي حَطَبٍ عَلى البَيتِ الذي *** لَمْ يَـــــجْتَمِعْ لولاهُ شَـمْلُ الديـنِو

الداخِـــــلينَ عَلى البَـتولةِ بيتها *** والمُسْـــقِطينَ لهــا أعَــزَ جَــنينِو

القـــــــائِدين إمامهُمْ بِــــــنَجادِهِ *** و الطُـــهرُ تــدعو خَـلفهمْ بِـرنينِخَ

لوا ابنَ عَمي أَو لأكشفَ لِلدُعا *** رَأســـي وأشكـو للإلهِ شـُجونيم

ـاكـانَ نـاقةُ صـــالحٍ و فَصيلها *** بـِـــــالفضلِ عِنْدَ الله إلا دونـــــيوَ

رَنَتْ إلى القَبرِ الشريفِ بـِمُقْلَةٍ *** عـَـبرى وقـَلـبٍ مُكــــمَدٍ مَـحزونِن

ـــادتْ و أظفارُ المُـصابِ بٍقَلبِها *** أبـــتاهُ عـزَ عـلى العـداة مُــعينيأ

بــــــتاهً هذا السـامريُّ و عِجلُهُ *** تُـبِعَا ومــالَ الناسُ عن هــارونِأ

يَّ الرزايـــــــا أتَـــــقي بِــــتَجَلُدٍ *** هو فـي النوائبِ مذ حييتُ قرينيف

قدي أبي أم غـصـبَ بَـعلي حَقَهُ *** أم كسرَ ضِلـعِيْ أم سقوطَ جنينيأ

م أخذهم إِرثي وَ فاضلَ نِــحْلَتي *** أم جَـــهلهمْ حَقي وقـدْ عَـرَفونيق

قهروا يـتيميك الحُسينَ و صنوَهُ *** وسألتُــهم حَـقي وقـدْ نَـــــهرونيل

لشاعر الشيخ صالح الكواز

اللّهُمَّ صَلِّ عَلی فاطِمَةَ وَ اَبیها وَ بَعْلِها وَ بنیها بِعَدَدِ ما اَحاطَ بِه عِلْمُکَ

اللّهُمَّ صَلِّ عَلی فاطِمَةَ وَ اَبیها وَ بَعْلِها وَ بنیها بِعَدَدِ ما اَحاطَ بِه عِلْمُکَ

فرارسیدن شهادت بانوی دو عالم، حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها تسلیت باد.

یه مادری دارم بهشت زیر پاشه سرنوشت تو نگاش

مادرم فاطمه است مادر پدر و مادرم فاطمه است
سایه همیشه رو سرم فاطمه است
یه مادری دارم بهشت زیر پاشه سرنوشت تو نگاش
یه مادری دارم نجات تو دعاش زندگی تو صداش
خدای مهربونی مادر مادر مادر
ای عشق آسمونی مادر مادر مادر

مادرم فاطمه است مادر پدر و مادرم فاطمه است
سایه همیشه رو سرم فاطمه است
یه مادری دارم که خشمش عذاب که دعاش مستجاب
یه مادری دارم که عشقش حسابِ هر ثواب و عقابه
دلیل گریه هامی مادر مادر مادر امام هر امامی مادر مادر مادر
تکست مداحی مادرم فاطمه است از محمود کریمی

باورم فاطمه است باور و مادر رهبرم فاطمه است
اونی که غمشو میخرم فاطمه است
یه مادری دارم بهشت زیر پاشه سرنوشت تو نگاش
یه مادری دارم نجات تو دعاشِ زندگی تو صداش
مادرم فاطمه است مادر پدر و مادرم فاطمه است
سایه همیشه رو سرم فاطمه است

یه مادری دارم عزادار اونم با امام زمونم
یه مادری دارم پی یک بهونم تا براش اینو بخونم
یه نوکری داری غلام نگاته نوکر بچه هات
یه نوکری داری غلام حسینت عاشق کربلاته

ای تشنه کام بی سر ارباب ارباب ارباب
حسین غریب مادر ارباب ارباب ارباب
یا دلیل یا حسین نور پیشونی جبرییل یا حسین
زائر تو منم ادخیل یا حسین یا حسین

دانلود

اشعاری بسیار زیبا درباره شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها

اشعاری بسیار زیبا درباره شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها

محمد سهرابی:

وقتی بگو بخند تو در خانه جا نشد
لفظ بیا ببند به زخمت روا نشد

صبح دراز تو سر مغرب شدن نداشت
مویت سفید گشت و رفیق حنا نشد

قدری غذا بخور جگرم ریش‌ریش شد
شاید که ماندی و سفرت از قضا نشد

در خانه روسری به سرت قاتل من است
قتل کسی به پارچه‌ای نخ‌نما نشد

قحط طبیب شرم علی را مضاف کرد
قحطی چنین پرآب عیان هیچ‌جا نشد

جان خودم قسم که همین چند روز پیش
گفتم که کج کنم سر این میخ را نشد

پهلوی و روی موی و وضوی جبیره‌ات
چون من بساط قتل کسی روبه‌راه نشد ...

ادامه نوشته

سمِیتْ‌ فَاطِمَةُ فَاطِمَةَ لاَنَّهَا فُطِمَتْ هِی وَ شِیعَتُها عَنِ‌ النّارِ

چرا «فاطمه» را «فاطمه» گفته‌اند؟

1️⃣ «سمِیتْ فَاطِمَةُ فَاطِمَهَ لاِنَّهَا فُطِمَتْ مِنَ الشّرِ»
فاطمه، فاطمه نامیده شده است؛ چرا كه از شر بریده و جدا است. این جمله اشاره به «عصمت» حضرت زهرا (س) است؛ زیرا مسلماً معصومه است، و آیه «إنَّمَا یریدُ اللهُ لِیذْهِبَ عَنَكُمُ الرِّجسَ أهْلَ الْبَیتِ‌ وَ یطَهِرَّكُمْ تَطْهِیراً»، درباره ایشان است.

2️⃣ «سمِیتْ فَاطِمَةَ لأنَّهَا فُطِمَتْ عَنِ الطّمْثِ»
فاطمه را فاطمه گفتند؛ زیرا بریده است از خونی كه زن‌ها می‌بینند. این تفسیر اشاره به «طهارت ظاهری» حضرت زهرا (س) است؛ زیرا از نظر روایات، چنانچه زهرا مطهره بود، از نظر معنی،‌ طاهره از خون حیض، نفاس و استحاضه بود.

3️⃣ «سمِیتْ فَاطِمَةُ فَاطِمَةَ لأِنَّهَا فُطِمَتْ‌ عَنِ‌ الْخَلْقِ»
فاطمه را فاطمه گفتند، برای اینكه بریده شده از خلق بود. این تفسیر اشاره به «مقام فنا و لقا»ی حضرت زهرا مرضیه (س) است. كسی كه در دل او هیچ‌‌كس جز خدا نبود، دل او فقط مشغول به خدا است.

4️⃣ «سمِیتْ فَاطِمَةُ فَاطِمَةَ‌ لاِنَّ‌ الْخَلْقَ فُطِمُوا عَنْ‌ كُنَهِ‌ مَعْرفَتِهَا»
فاطمه، فاطمه نام گرفت؛ زیرا مردم از معرفت ایشان بریده شده‌اند و قدرت بر شناخت حقیقت ایشان ندارند، و این تفسیر اشاره به همان مقامی دارد كه به واسطه آن مقام «اُم‌ّ أبیها» نامیده شده است.

5️⃣ «سمِیتْ‌ فَاطِمَةُ فَاطِمَةَ لاَنَّهَا فُطِمَتْ هِی وَ شِیعَتُها عَنِ‌ النّارِ»
فاطمه را فاطمه گفتند؛ چون شیعیان خود را از آتش می‌رهاند و نجات می‌دهد. این تفسیر اشاره به «شفاعت» است.