تفسیر امین (تفسیر آیت الله خامنه ای) پایبندی به ظاهر الفاظ قرآن

تفسیر امین پایبندی به ظاهر الفاظ قرآن

به مناسبت ماه مبارک رمضان، رسانه‌ی KHAMENEI.IR در سلسله یادداشت‌های کوتاهی، با عنوان «تفسیر امین» سی ویژگی ممتاز تفسیری حضرت آیت‌الله خامنه‌ای را تبیین می‌کند.

در دوازدهمین شماره از این مجموعه، پایبندی و توجه حضرت آیت‌الله خامنه‌ای به ظاهر الفاظ قرآن تبیین شده است.

یکی از ویژگی‌های تفسیری حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، تأکید بر پایبندی به «ظاهر الفاظ قرآن» است. این ویژگی بر مبنای «حجیت ظواهر قرآن» استوار بوده و ایشان، همچون دیگر مفسران و علمای بزرگ، ظاهر آیات را حجت می‌دانند. همچنین، ایشان به‌شدت منتقد کسانی هستند که از رجوع مستقیم به قرآن نهی می‌کنند.

ایشان می‌فرمایند: «عدّه‌اى براى اينکه مردم را از ظاهر قرآن کنار بزنند، براى اينکه قرآن را از دست مردم بگيرند، ميگويند علم قرآن نزد ائمّه است. ما هم ميگوييم علم قرآن نزد ائمّه است، ما هم قبول داريم که اعماق قرآن را و بطون قرآن را جز شاگردانِ وحى خدا کس ديگرى نميداند و به خودى خود نميفهمد... امّا باطن قرآن را اگر امّام صادق فهميد، معنايش اين نيست که ظاهر قرآن را من و شما نفهميم... آنچه از ظاهر قرآن يک انسان عربى‌دان و آشنا به لحن و کلام قرآن ميفهمد، براى او حجّت است.» (منشور حکومت علوی، شرح هفت خطبه نهج البلاغه، ص۲۸) ایشان معتقدند: «از همين ظاهر هم ما مى‌توانيم استفاده کنيم؛ به‌شرط چه‌؟ به‌شرط دقت، تأمل.» (۱۳۸۹/۰۵/۲۱)

از طرفی دیگر حضرت آیت‌الله خامنه‌ای معتقدند اساساً «باطن قرآن با ظاهر قرآن تضاد ندارد.» (منشور حکومت علوی، شرح هفت خطبه نهج البلاغه، ص۲۸) شاید سؤال شود آیا فهم امام معصوم از آیه نمی‌تواند با فهم ما از ظاهر قرآن در تضاد باشد؟ ایشان در یک پاسخ استوار چنین می‌فرمایند: «صدی نودِ روایات ذیل آیات قرآن، تفسیر ظاهر لفظ نیست، ظاهر لفظ معنای خودش را می‌دهد. آن تأویل است، اضافه‌کردن یک نکته بر نکات این آیه است، و الّا خود آیه روشن است. امام (علیه السلام) نمی‌خواهند لفظ ظاهر آیه را بر خلاف ظاهر حمل کنند، بلکه ظاهر آیه به‌جای خود محفوظ، می‌خواهند یک‌چیزی اضافه کنند. آنچه را که من و شما در نگاه معمولی به آیه نمی‌فهمیم، امام (علیه السلام) آن چیز را هم به ما یاد می‌دهد؛ این اسمش تأویل است». (طرح کلی اندیشه اسلامی در قرآن، ص۳۳۲)

نکته‌ی مهم دیگر این است که تأکید حضرت آیت‌الله خامنه‌ای بر رجوع به ظاهر قرآن، به معنای نفی باطن و لایه‌های عمیق‌تر آن نیست. ایشان پس از تأکید بر اهمیت ظواهر قرآن می‌فرمایند: «اگرچه که در وراى اينها، معارف برترى، بالاترى مسلّماً وجود دارد که اينها را ممکن است خصيصين بفهمند، بندگان صالح و شايسته‌ى خدا بفهمند و ما به آنها دسترسى نداشته باشيم، جز از طريق آن بندگان. مسلّم چنين چيزهائى است؛ چون فرمودند قرآن بطونى دارد. روايات متعددى هست که مى‌فرمايد قرآن ظاهرى دارد، باطنى دارد، اسرارى دارد، اعماقى دارد؛ مثل دريايى است که ظاهر دريا هم هست، وجود دارد، آب است، درياست، اما فقط همين ظاهر نيست، اعماقى دارد، در آن اعماق هم حقايقى است، چيزهايى است؛ مسلّم اين هست.» (۱۳۸۹/۰۵/۲۱)

با نگاهی به سیره‌ی قرآنی و تفسیری حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در پنجاه سال گذشته، درمی‌یابیم که ایشان همواره بر ظواهر قرآن تأکید داشته‌اند. هنگام تبیین و تفسیر آموزه‌های قرآنی برای جامعه، بر اهمیت ظاهر آیات اصرار ورزیده و آن را راهنمای روشن برای زندگی می‌دانند. به‌عنوان نمونه، ایشان می‌فرمایند: «در همین ظاهرِ قرآن هزاران دستور زندگی وجود دارد... این چیزهایی که من عرض میکنم که در قرآن وجود دارد و درس زندگی است، مال همین ظاهر قرآن است.» (سخنرانی تلویزیونی در پایان محفل انس با قرآن کریم، ۱۳۹۹/۰۲/۰۶)

همچنین در جای دیگر در تفسیر آیه «لِيَجزِيَ اللهُ الصّادِقينَ بِصِدقِهِم» می‌فرمایند: «خدا به خاطر اين راستگويى و ايستادن پاى اين وعده و پيمان الهى جزا مى‌دهد. خب، اينها معارفى است که با مراجعه‌ى به ظاهر قرآن هم مى‌شود اينها را فهميد.» (۱۳۸۹/۰۵/۲۱)

Farsi.Khamenei.ir

تمسک به أدله لفظیه متضافره برای اثبات حجیت ظواهر قرآن

بالاتر از سیره ی عقلا با عدم الردع و سیره ی متشرعه دلیل سومی داریم که به أدله لفظیه متضافره تمسک می‌کنیم که أئمه اهل البیت در أداء مقاصد شرعی به ظهورات اعتماد می‌کرده‌اند، این روایاتی که اقامه می‌کنیم آنچنان فراوان است که از این روایات اطمینان و قطع پیدا می‌کنیم که در أداء أغراض شرعی أئمه اهل بیت به ظهورات اعتماد می‌کرده‌اند، لذا کسی اشکال نکند تمسک به روایات و ظهور روایات خودش یک ظاهر است، تمسک به ظهور بر حجیت ظهور دور است. خیر چنین نیست بلکه از انبوه روایات قطع به این معنا پیدا می‌شود.

روایت اول: صحیحه عبدالله بن سنان

روایت اول: صحیحه عبدالله بن سنان قال قلت لأبی عبدالله علیه السلام علی الإمام أن یُسمِع من خلفه و إن کثروا؟ قال علیه السلام فلیقرأ قرائة وسطا یقول الله تبارک و تعالی و لاتجهر بصلاتک و لا تخافت بها. حضرت استدلال به ظهور آیه کریمه کرده اند و آیه نص در این معنا نیست. ممکن است کسی بگوید لاتجهر بصلاتک و لاتخافت بها مربوط به نماز جماعت نیست بلکه مربوط به نماز فرادا است لذا اشکال ندارد امام جماعت از این اطلاق خارج باشد اما حضرت به اطلاق آیه تمسک می‌کنند. این تمسک به ظاهر است برای اثبات حکم شرعی.

بحث بصورت کامل تر از اینجا:

http://ostadmarvi.ir/index.php/%D8%AA%D9%82%D8%B1%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D8%AA-%D8%AE%D8%A7%D8%B1%D8%AC-%D8%A7%D8%B5%D9%88%D9%84/%D9%85%D8%A8%D8%A7%D8%AD%D8%AB-%D8%AD%D8%AC%D8%AC/2019-04-03-13-20-51/337-2019-04-02-07-57-19

خلاصه نظریه آیت الله سبحانی درباره حجیت ظواهر قرآن

خلاصه نظریه آیت الله سبحانی درباره حجیت ظواهر قرآن

آیت الله سبحانی معتقدند که دلالت ظواهر بر معانی خودش جزء قطعیات است نه ظواهر و چهار دلیل برای آن اقامه کرد و خلاصه آن این بود که مسئولیت ظواهر این است که معانی را در ذهن مخاطب ایجاد کند و ظواهر هم این کار را به تمام و کمال انجام می دهد.

و در جواب این اشکال که «اگر گفته شود که ظواهر جزء ظنون است زیرا احتمال می دهیم که متکلم لفظ را در معنی مجازی بکار برده باشد و یا شوخی کرده باشد و یا در مقام توریه و تقیه باشد و یکسری احتمالات دیگر و اینها موجب می شود که قطع پیدا نکنیم مراد قطعی متکلم چیست از این رو ظواهر جزء ظنون است.

چهار جواب ذکر کردند و خلاصه اینکه مسئولیت ظواهر ایجاد معانی در ذهن مخاطب است و اصول عقلائیه ی دیگر مسئول رفع آن احتمالات هستند.

و آن اینکه ما نه تنها می گويیم که دلالت ظواهر بر معانی استعمالیة قطعی است حتی دلالت آن بر معانی جدیة هم قطعی می باشد زیرا آن احتمالات در ذهن متکلم و مخاطب وجود ندارد زیرا در دنیا افراد که با هم مشغول تکلم هستند کسی تصور نمی کند که لعل متکلم در قصد شوخی داشته است و یا شاید در معنای مجازی به کار برده است و قرینه نیاورده است و امثال آن.

بله اگر متکلم مُقنن باشد یعنی عام و یا مطلق می گوید و گاه بعدا آن را تخصیص می زند و یا مقید می کند در آنجا می توان گفت که قطع به مراد استعمالیه پیدا می کنیم ولی قطع به مراد جدی بر از فحص حاصل می شود.

مراد از حجیت ظواهر

مراد از حجیت ظواهر، صحت تمسک به ظواهر قرآن و سنت برای دست یابی به حکم شرع می‌باشد که لازمه ی آن، مُنَجِّزیت و مُعَذِّریت است؛ به این معنا که اگر مکلفی به حکم به دست آمده از ظاهر قرآن یا روایتی عمل کند، در صورتی که عمل او مطابق واقع باشد، واقع در حق او منجَّز است و در غیر این صورت، عمل به ظاهر برای او عذر می‌آورد.

معنای حجیت ظواهر قرآن

معنای حجیت ظواهر قرآن

قرآن کتابی است که ظاهر آن ساده و برای عموم مردم که با زبان عربی آشنایی دارند، قابل فهم و قابل درک است و آن چه که مانند گفت و گوهای معمولی و عرفی از ظاهر قرآن فهمیده می شود، معمولاً هدف و منظور پروردگار بوده و قابل عمل و اعتماد می باشد و در موقع احتجاج و استدلال و به دست آوردن احکام الهی و وظایف اخلاقی و امثال آن می توان مستقلاً به همان معانی که از ظاهر آیات قرآن استفاده می شود، تکیه کرد و آن را مورد عمل و یا دلیل و مبنا قرار داد.

مبنا قرار دادن معنای ظاهری قرآن را «حجیت ظواهر قرآن» می نامند، این است که می گوییم: ظواهر قرآن حجیت و مدرکیت دارد و ما می توانیم در موارد مختلف به معنای ظاهری آن تکیه کرده، آن را مستقلاً مورد عمل قرار دهیم و در گفتار و نظریات و استدلال های خویش به آن تمسک جوییم زیرا ظواهر قرآن برای عموم مردم حجیت و مدرک می باشد.

برای نظریه حجيّت ظواهر قرآن دلایل فراوانی وجود دارد که اینک قسمتی از آن ها را در این جا می آوریم:

1- قرآن کتاب مردم است

شکی در این نیست که پیامبر اسلام برای محاوره و گفت و گوهای معمولی خویش و برای فهماندن مقصودش یک روش مخصوص به خود در پیش نگرفته بود، بلکه او هم مانند افراد دیگر جامعه و همانند قوم و عشیره خود با همان روش معمول و متعارف که عموم مردم در محاوره ها و گفت وگوهای روزمره خویش داشتند سخن می گفت.

ادامه نوشته

مقاله علمی پژوهشی بررسی حجیت ظواهر قرآن (در پرتو آموزه های نهج البلاغه) حامد پوررستمی

مقاله علمی پژوهشی بررسی حجیت ظواهر قرآن (در پرتو آموزه های نهج البلاغه) حامد پوررستمی

میزان اتکا و اطمینان به ظواهر قرآن و نقش روایات در این مهم، از مبانی زبان‌شناختی قرآن کریم است و همواره حجم درخوری از مباحث اصولی و هرمنوتیکی را به خود اختصاص داده و می‌دهد. در این مقاله در صدد هستیم موضوع مذکور را نه صرفاً با رویکرد اصولی یا هرمنوتیکی، بلکه در پرتو آموزه‌های نهج‌البلاغه بررسی کنیم. در آموزه‌های امیرمومنان علی علیه‌السلام با دو دسته از بیانات مواجه هستیم. دستۀ اول شواهدی که ممکن است از آنها حجیت ظواهر قرآن و استقلال آنها در فهم و استنباط برداشت شود و دستۀ دوم شواهدی که در آنها ذو وجوه بودن قرآن یا نیازمندی به اهل بیت علیهم‌السلام در فهم مطرح و ممکن است از آنها عدم حجیت ظواهر قرآن و عدم استقلال آیات در فهم و تفسیر برداشت شود. با بررسی هر دو دسته از شواهد و ارائۀ تقریرات و نقدهای مطروحه، چنین به نظر می‌رسد نه از شواهد دستۀ اول که ناظر به استقلال و معیاریت قرآن در فهم و حجیت آنند، می‌توان به پذیرش حجیت ظواهر قرآن رأی داد و نه از شواهد دستۀ دوم که ناظر به ذو وجوه بودن قرآن و نیازمندی فهم آن به اهل بیت علیهم‌السلام و قیومیت آنان است، می‌توان نفی حجیت ظواهر قرآن را نتیجه گرفت. هر چند دست‌کم می‌توان گفت که شواهد دستۀ اول ناظر به حجیت فهم در نصوص و محکمات و شواهد دستۀ دوم ناظر به ضرورت رجوع به روایات دربارۀ مجملات و متشابهات هستند. نویسنده بر این باور است که ظواهر قرآن پس از فحص و یاس از قرائن ( نه الزاماً قرائن روایی) حجیت دارند و می‌توان به آن معنا اتکا کرد که تفصیل آن در این تحقیق خواهد آمد.

ادامه نوشته

مقاله علمی پژوهشی بررسی انتقادی دیدگاه اخباریه در باب عدم حجیت ظواهر قرآن کریم

مقاله علمی پژوهشی: بررسی انتقادی دیدگاه اخباریه در باب عدم حجیت ظواهر قرآن کریم

نویسندگان

محسن حسن وندی  1  سهراب مروتی 2
1 دانشجوی دکتری دانشگاه ایلام

2 استاد تمام - دانشگاه ایلام

چکیده

اخباریون در فهم و استنباط احکام و مسائل‌شرعی از قرآن‌کریم، نه تنها برای ظواهر آن اعتباری قائل نیستند، بلکه معتقدند که عقولِ‌بشری غیرِمعصوم، صلاحیت و استعداد فهم‌ظواهرآیات را ندارند. این مسأله باعث طرح بحث‌های متعدد از سوی موافقان و مخالفان آن شده است؛ اینکه خاستگاه‌دیدگاه اخباریه در این‌خصوص چیست؟ مسأله‌ای است که در فهم‌دقیق نظر ایشان، دارای اهمیت بوده و در این اثر بدان پرداخته شده است؛ لذا این پژوهش برآن است تا دیدگاه اخباریه را در مسأله حجیت-ظواهرقرآن‌کریم مورد بحث و بررسی قرار داده و سپس با تمرکز بر نظرات مندرج در کتاب الفوائدالمدنیه، مبانی و ریشه اعتقاد ایشان در قول به عدم‌حجیت‌ظواهرقرآن را مورد نقد علمی قرار داده و درمقابل، حجیت‌ظواهر آیات را به اثبات رساند. رویکرد پژوهش، توصیفی-تحلیلی بوده و در جمع‌آوری مطالب آن و دستیابی به استنادات و استدلالات این مکتب فکری، از روش اسنادی و کتابخانه‌ای استفاده شده است؛ یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که مبانی‌محوری ایشان در قول به عدم‌حجیت‌ظواهر-آیات، یکی اختصاصی دانستن مسأله فهم قرآن و دیگری عدم‌حجیت‌عقل در فهم ظواهر آیات می‌باشد که در این نوشتار به بررسی و نقد آن پرداخته شده، ضمن اثبات قابل‌فهم‌بودن قرآن برای همگان و حجیت عقل در این خصوص، حجیت ظواهر آیات نیز به اثبات خواهد رسید.

ادامه نوشته

بررسی اجمالی حجیت ظواهر قرآن

بررسی اجمالی حجیت ظواهر قرآن

در اصطلاح علوم قرآنی مبنا قرار دادن معنای ظاهری قرآن را حجیت ظواهر قرآن می‌گویند، بر اساس این قاعده هست که ما می‌توانیم در موارد مختلف به معنای ظاهری قرآن تکیه کرده و ملاک عملمان قرار دهیم و حتی در گفتار و نظریاتمان آنها را مدنظر قرار دهیم چرا که ظواهر قرآن برای عموم مردم حجت و مدرک می‌باشد.

امکان فهم مفاهیم قرآن

ممکن است برخی دچار پندار باشند که به ظاهر آیات قرآن کریم نمی‌شود تمسک جست، چون ظاهرش آراسته، باطنش ژرف و اعماقش دست نیافتنی است و عوامل بازدارنده از تمسک به ظاهر آیات (از قبیل تخصیص، تقیید، نسخ، تاویل و...) هم بسیار است، ولی این مدعا با فرمان تدبر در آیات و تشویق بر تعمق در آن و استخراج گوهرهای تابناک آن ناسازگار است.

ادامه نوشته

مقاله نقش سنّت در حجیّت فهم ظواهر کتاب

مقاله نقش سنّت در حجیّت فهم ظواهر کتاب

مبادی تصدیقی بحث

أ. اعجاز قرآن از موضوعاتی است که در حوزه علوم قرآنی و اعتقاد عامه مسلمانان مورد اجماع است و در موارد بسیاری بر اساس بُعد اعجازی قرآن، اعتبار کتاب الاهی و آورنده آن مورد تصدیق قرار می گیرد. در این مرحله، اعتبار و حجیّت کتاب به معنای صحّت انتساب آن به حق تعالی و تصدیق دعوی الاهی بودن متحدّی به کتاب، یعنی رسول گرامی اسلام است.(2) گاه از این مرحله به «حجیّت ذاتی قرآن» یاد می شود که مدلول آن، عدم اتّکای قرآن به غیر در هویدا ساختن بُعد الاهی خود است؛ البتّه یادآوری می کنیم اثبات الاهی بودن کتاب، در اعجاز آن منحصر نیست و راه های دیگری هم در این زمینه وجود دارد؛ از جمله سایر معجزات نبوی که دعوی نبوّت را اثبات می کند، الاهی بودن کتاب را هم به ثمر می نشاند.

ادامه نوشته

مفاد استعمالی|مراد جدی

مفاد استعمالی|مراد جدی

مفاد استعمالی معنایی است که ظاهر کلام به دست می دهد و مراد واقعی معنایی است که گوینده از کلام خویش اراده می کند.

ادامه نوشته

دلایل حجیت ظواهر قرآن

دلایل حجیت ظواهر قرآن

معنای حجیت ظواهر قرآن

قرآن کتابی است که ظاهر آن ساده و برای عموم مردم که با زبان عربی آشنایی دارند، قابل فهم و قابل درک است و آن چه که مانند گفت و گوهای معمولی و عرفی از ظاهر قرآن فهمیده می شود، معمولاً هدف و منظور پروردگار بوده و قابل عمل و اعتماد می باشد و در موقع احتجاج و استدلال و به دست آوردن احکام الهی و وظایف اخلاقی و امثال آن می توان مستقلاً به همان معانی که از ظاهر آیات قرآن استفاده می شود، تکیه کرد و آن را مورد عمل و یا دلیل و مبنا قرار داد.

ادامه نوشته

حجیت ظواهر قرآن

قرآن سند نبوت حضرت محمد صلی الله علیه و آله بر همه انسانها اعم از عرب یا غیر عرب نازل گشته و مختص به یک گروه دانشمندان و یا سخنوران و ادیبان نیست بلکه هر کسی که به زبان عربی کوچکترین آشنایی را داشته باشد می‌تواند علاوه بر خواندن این کتاب، معناهایش را نیز به میزان عقل و درکش بفهمد و در مواقع نیاز و بدست آوردن حکمی یا در مقام استدلال به ظاهرا آنچه که از آیات می‌فهمد استدلال نماید که این خود روش بزرگان دین نیز بوده است. حجیت ظواهر قرآن نیز چیزی جز همین معنا نمی‌باشد.

ادامه نوشته