ابوعمرو شیانی (غریب الحدیث)

ابوعمرو اسحاق بن مِرار شیبانی (۷۱۸–۸۲۱م) زبان‌شناس، شاعر و نویسندهٔ عراقی در سدهٔ دوم هجری بود. او در ابتدار آموزگار کودکان بنی‌شیبان در رمادهٔ کوفه بود. مدتی ساکن بغدادش شد و در زبان‌شناسی از مذهب کوفی پیروی می‌کرد. «کتاب الخیل»، «کتاب اللغات»، «کتاب النوادر الکبیر»، «کتاب غریب الحدیث»، «کتاب خلق الانسان»، «کتاب الإبِل»، «کتاب النحلة» از آثار اوست. حدود هشتاد مجموعه از اشعار قبایل را گردآورد و در مسجد کوفه نهاد.[۱][۲][۳][۴]

منابع
خطیب بغدادی، ابوبکر احمد. تاریخ بغداد. ج. ۶. بیروت: دارالغرب الإسلامی، ۲۰۰۱. ۳۲۶.
ابن عماد حنبلی، عبدالحی. شذرات الذهب. ج. ۲. دمشق: دار ابن کثیر، ۱۹۸۶. ۲۳.
حموی، یاقوت. معجم الأدباء. ج. ۶. بیروت: دارالغرب الإسلامی، ۱۹۹۳. ۷۷.
فروخ، عمر. تاریخ الأدب العربی. ج. ۲. بیروت: دارالعلم للملایین، ۱۹۸۴. ۱۷۵.

ادامه نوشته

تدوين غريب الحديث در سده دوم (دکتر احمد پاکتچی)

ادامه نوشته