برید بن معاویه عجلی معجم رجال الحدیث

بُرَید بن مُعاویه عِجْلی (؟ ـ ح۱۴۸ق) از اصحاب امام باقر (ع) و امام صادق (ع) و از فقهای شیعه در نیمه اول قرن دوم است. روایاتی از امام باقر و امام صادق علیهما السلام در ستایش او وارد شده است.

نام و کنیه

ابن حجر عَسقلانی نام او را حاتم و کنیه‌اش را ابوالقاسم نوشته است.[۱] سال تولدش معلوم نیست.

جایگاه

وی از اصحاب برجسته و معتمد امام باقر (ع) و امام صادق (ع) بوده[۲] و به گفته‌ کشّی از جمله شش فقیه بزرگِ شیعه آن قرن است که در نشر فقه و معارف شیعه بسیار مؤثر بوده‌اند. این شش نفر را افقه الاوّلین نامیده‌اند[۳] که طبقه اولِ اصحاب اجماع نیز شمرده می‌شوند.