قال سیّدالشهداء علیه السلام:
منْ حَاوَلَ أَمْراً بِمَعْصِيَةِ اللَّهِ كَانَ أَفْوَتَ لِمَا يَرْجُو وَ أَسْرَعَ لِمَا يَحْذَر.
هر کس از طریق معصیت خدا به دنبال رسیدن به هدفی باشد، آنچه می طلبد را بیشتر از دست داده و زودتر به آنچه از آن پرهیز دارد، می رسد.
تحف العقول، ص248
امام حسين علیه السلام فرمودند:
«هركه مرا پس از مرگم، زيارت كند، روز قيامت زيارتش مى كنم و اگر در آتش هم باشد، او را بيرون مى آورم».
موسوعة الامام الحسین علیه السلام، ج ۲٤، ص ٤٣٦
🔻نام امام حسین علیه السلام را چه کسی انتخاب کرد
1.خداوند متعال ✅
2. پیامبر اکرم ص
3. امیرالمؤمنین‌ع
4. حضرت زهرا س
🔻چند سال از امامت امام حسین علیه السلام در دوران معاویه بود
1. دوسال
2. پنج سال
3. ده سال✅
4. امامت ایشان فقط در دوران یزید بود
🔻امام حسین در اعتراض به خلافت یزید در چه روزی مدینه را به سمت مکه ترک کرد؟
1. ۸ ذی الحجه
2. ۸ ذی القعده
3. ۸ شعبان
4. ۲۸ رجب✅
🔻امام حسین در جواب مروان که از دختر حضرت زینب خواستگاری کرد چه فرمود؟ (برگرفته از این مطلب کانال )
1. یزیدِ بی‌حیا کجا و دختر خواهرم کجا؟
2. درهرصورت مهریه او همان مهرالسنة پیامبر است نه بیشتر✅
3. اگر بنی امیه اصلاح می‌شد موافقت میکردم
4. هرسه مورد صحیح است
🔻امام حسين (ع) در كدام شهر به دنيا آمد؟
1. كوفه
2. مدينه ✅
3. مكه
4. کربلا
🔻امام حسین در جواب مروان که گفت با ازدواج خواهرزاده‌ات با یزید موافقت کن تا بدهی عبدالله جعفر هم پرداخت شود، چه فرمود؟(برگرفته این مطلب کانال)
1_زنان ما کی وسیله‌‌ای برای دادن قرض‌های ما شده‌اند؟✅
2_خودم بدهی‌های عبدالله را می‌دهم
3_هیهات که بنی امیه و بنی هاشم باهم وصلت کنند
4. گزینه ۲ و ۳
🔻دايه امام حسين (ع) چه كسى بود؟
1. أسماء بنت عُمَيس همسر جعفر طیار
2. امّ الفضل همسر عباس بن عبدالمطلب و ام ایمن دایه پیامبر ✅
3. فضّه
4. فاطمه بنت اسد
🔻امام حسین در کدام جنگ‌های دوران خلافت امیرالمؤمنین حضور داشت؟
1. جمل
2. صفین
3. نهروان
4. هرسه✅
🔻 اين سخن از كدام معصوم خطاب به امام حسین (ع) است: لایوم کیومک یااباعبدالله «اى اباعبدالله! هيچ روزى همچون روز تو (روز شهادت تو) نيست»؟
1. پیامبر اکرم (ص)
2. امیرالمومنین علی (ع)
3. حضرت زهرا (س)
4. امام حسن مجتبی (ع) ✅
🔻كداميک از اهداف نهضت عاشورا و قیام امام حسین (ع) نبود؟
1. احیای دستورات اسلام
2. امر به معروف و نهى از منكر
3. اصلاح جامعه و امت جدشان و احياى سنتهاى پيامبر (ص)
4. كشته شدن براى بخشيده شدن گناهان مردم ✅
🔻از مرثيه سرايان بزرگ عاشورا كه به خاطر قصيده معروفش «مدارس آيات» از امام رضا (ع) پيراهنى به عنوان خلعت گرفت چه نام داشت؟
1. فرزدق
2. دعبل خزاعى ✅
3. سيد حميرى
4. حسان بن ثابت
🔻«زيارت عاشورا» از كدام امام روايت شده است؟
1. امام هادى (ع)
2. امام باقر (ع) ✅
3. امام سجّاد (ع)
4. امام صادق (ع)
در فرازی از زیارت رجبیّه حضرت اباعبدالله الحسین علیه‌السّلام آمده است:
اَلسَّلامُ عَلَيْكَ یا بابَ حِطَّةٍ الَّذی مَنْ دَخَلَهُ كانَ مِنَ الْآمِنین
سلام بر تو ای دروازه‌ی فروریختنِ گناهان که هر کس بر آن وارد شود در امن و امان است.
آمده است: حضرت سید الشهداء امام حسين عليه السلام بعد از طواف بيت الحرام، به سوى مقام حضرت ابراهيم عليه السلام مى رفت و نماز مى خواند و سپس صورت خود را بر مقام مى گذاشت و گريه مى كرد و مى گفت: «إلهي عبيدك ببابك، خويدك ببابك، سائلك ببابك، مسكينك ببابك».
يک روز اين دعا را زياد تكرار كرد و رفت. اتفاقاً گذار حضرت به جمعى از مساكين افتاد كه مشغول خوردن نان بودند.
حضرت به آنان سلام داد. آنها از امام دعوت كردند كه با آنها غذا بخورد. حضرت در جمع آنان نشست و فرمود: اگر اين صدقه نبود، با شما مى خوردم، سپس فرمود: برخيزيد برويم به منزلم. وقتى كه رفتند، حضرت به آنان غذا و لباس داد و دستور داد كه به آنها قدرى پول بدهند.«1»
(1) کشکول ممتاز: ص41؛ احقاق الحق:ج 11، ص154.
منبع: داستان ها و حكايت هاى حج، رحيم كارگر، نشر مشعر، تهران، چاپ: پانزدهم، 1386،ص16.
هر چه بیشتر در حالات سیدالشّهداء علیه السلام دقت می کنیم این رمز بر ما آشکارتر می شود که در امر دین، بصیرتی خارق العاده و بینشی غیبی، راهنمای آن حضرت بوده است.
علم و دانش آن بزرگوار از احتجاجات او با دشمنان اهل بیت، بخصوص معاویه و مروان، از نامه هایی که به معاویه مرقوم فرموده، از خطبه هایی که به مناسبت های مختلف انشاء نموده اند و از دعای عرفه، و دعاهای دیگری که از آن حضرت در کتاب های شیعه و سنی نقل است، ظاهر و آشکار می گردد.
نافع بن ازرق، رهبر فرقه ازارقه خوارج به امام حسین علیه السلام عرض کرد:
«خدایی را که می پرستی برای من توصیف کن»!
امام حسین علیه السلام فرمود:
یا نافِعُ مَنْ وَضَعَ دینَهُ عَلَی الْقِیاسِ لَمْ یزَلِ الدَّهْرُ فِی الالتِباسِ مائِلًا ناکباً عَنِ الْمِنْهاجِ ظاعِناً بِالْاعْوِجاجِ ضالّاً عَنِ السَّبیلِ قائِلًا غَیرَ الْجَمیلِ یابْنَ الازْرَقِ اصِفُ الهی بِما وَصَفَ بِهِ نَفْسَهُ لایدْرَک بِالْحَواسِ، وَلا یقاسُ بِالنّاسِ قَریبٌ غَیرُ مُلْتَصِق، وَبَعیدٌ غَیرُ مُسْتَقْصی یوَحَّدُ، وَلا یبَعَّضُ مَعْرُوفٌ بِالْآیاتِ مَوْصُوفٌ بِالْعَلاماتِ لا الهَ الا هُوَ الْکبیرُ الْمُتَعالُ؛
ای نافع! هرکس دین خود را بر قیاس بسازد همواره در اشتباه است و در راه به صورت افتد، به اعوجاج و کژی کوچ کند، گمراه گردد و سخنان نازیبا گوید. ای پسر ازرق! من خدایم را وصف می کنم به آنچه او خود را وصف فرموده است. او به حواس ادراک نشود و به مردم قیاس نگردد.
نزدیک است اما به چیزی چسبیده نیست، دور است اما دوری نجسته (دوری و نزدیکی خداوند مانند دوری و نزدیکی موجودات دیگر نیست. دوری و نزدیکی او با حواس مادی قابل درک نمی باشد) او یگانه است و تبعیض، تجزیه و ترکیب در او راه ندارند، و به نشانه ها شناخته شده و به علامت ها وصف گردیده است؛ غیر از خداوند بزرگ و بلند مرتبه، خدایی نیست.
ابن ازرق گریست و گفت:
«ما احْسَنَ کلامَک»؛ چقدر نیکو است کلام تو!
امام حسین علیه السلام فرمود: «به من رسیده که تو بر پدر و برادرم و بر من گواهی به کفر می دهی»!
ابن ازرق گفت: «امّا وَاللهِ یا حُسَینُ لَئِنْ کانَ ذلِک لَقَدْ کنْتُمْ مَنارَ الاسْلامِ وَ نُجُومَ الأحْکامِ»؛ یا حسین! اگر این ناسزا از من صادر شده، به خدا سوگند! به یقین، شما چراغ اسلام و ستارگان احکام خدایید.[1] یعنی مردم باید از انوار علوم و معارف شما روشنی بجویند و در تاریکی ها به ستاره های وجود شما هدایت گردند.
[1] سمو المعني؛ ص 148؛ به نقل از تاريخ دمشق؛ ج 4، ص 323.
چه سایه سار پر از لطف و رحمتی داری!
به جمع سایه نشینان عنایتی داری
غبار تربت تو با دم مسیح یکی ست
عجب دوای عجیبی چه تربتی داری!
در آن جمال علی وار و نور زهرایی
عجب شکوه و جلالی چه هیبتی داری!
به عشق تو همه عالم شده حسینیه
چقدر مجلس روضه، چه هیئتی داری!
بدون این که عتابم کنی، عطا کردی
چقدر خوب و کریمی چه عادتی داری!
چقدر بنده نوازی چقدر آقایی!
چقدر حضرت آقا شبیه زهرایی!
کبوتر دل من پر زده به سوی حرم
مگر که اوج بگیرد دوباره روی حرم
خدا کند که بیایم دوباره پا بوست
خدا کند که نمیرم در آرزوی حرم
اگر چه خیر ندیدی تمام عمر ز من
وجود من زده لطمه به آبروی حرم ..
...تو را دوباره قسم می دهم به عبّاست
تصدّقی سرِ حضرتِ عموی حرم
بده اجازه شبی باز زائرت باشم
و روی خاک بیافتم به روبروی حرم
منی که خاک توام دلبر ثریّایی
تویی در اوج، که آقا شبیه زهرایی
در اعتکاف نشستم به پای چشمانت
منی که بوده دلم مبتلای چشمانت
هزار بار بگردان مرا به دور سرت
فقط به خاطر درد و بلای چشمانت
اشاره ای نه، نگاهی نه، من دلم راضی ست
به یک بهم زدن پلک های چشمانت
تو آمدی و علی و پیمبر و زهرا
شدند زائر کرب و بلای چشمانت
تو یک نگاه کن آقا ببین که بعد از آن
هزار بار بمیرم برای چشمانت
علی تو را بغلت کرد و مات روی تو شد
صدا زد ای گل بابا فدای چشمانت
و خیره ماند روی چشم های رویایی
به اشک شوق صدا زد شبیه زهرایی
تمام محو تماشا شد عالم ایجاد
دمی که قابله قنداقه را به زهرا داد
مدینه سبز شد و خانه سبز و دنیا سبز
و با حضور تو شد این جهان حسین آباد
شب تولدت آقا تولد گریه ست
شبی که پرده ز چشمان مادرت افتاد
تو را گرفت غریبانه بین آغوشش
به روی دست شریفش تو را تکان می داد
و دید لحظه ی تلخ غروب عاشوراست
شکست بین گلوی شریف او فریاد
هوا ز باد مخالف چو قیرگون می شد
حسین فاطمه از اسب بر زمین افتاد
و دید جسم تو را که میان صحرایی
به سینه می زد و می گفت: عشق زهرایی
شاعر: محمد ناصری
فرا رسیدن اربعین حضرت اباعبدالله علیه السلام را تسلیت عرض می کنم
راهنمای آزمون ارشد و دکتری رشته علوم قرآن و حدیث+مطالب آموزنده قرآنی و حدیثی+علایق شخصی