محمد جواد گودینی نویسنده، و پژوهشگر دینی، در یادداشتی که به مناسبت سالروز شهادت امام کاظم(ع) در اختیار ایکنا، قرار داده به بیان نکاتی درباره سیره عملی ایشان پرداخته است. در ادامه متن یادداشت را می‌خوانید؛

امام موسی بن جعفر(ع) در سحرگاه روز یکشنبه یا سه شنبه ماه صفر سال ۱۲۸ هجری (چهار سال پیش از سقوط خلافت اموی و روی کار آمدن عباسیان)، میان مکه و مدینه دیده به جهان گشود. هنگام ولادت حضرت کاظم(ع)، پدرش امام جعفر بن محمد الصادق(ع) تازه از مراسم حج فارغ شده بود.

کنیه امام هفتم(ع) ابوالحسن یا ابوالحسن اول است و به ابو ابراهیم نیز شهره بوده که البته کنیه مشهور، همان ابوالحسن است. امام کاظم(ع) را به دلیل راز و نیاز با معبود بی‌نیاز، عبادت فراوان و بویژه شب زنده ‌داری بسیار، عبد صالح لقب نهادند. از القاب دیگر امام هفتم(ع) می‌توان به نفس زکیّه، وَفیّ، زَین المُتهَجِّدین، أمین، صابر و زاهر اشاره نمود. (تذکرة الخواص، ج۲ ص۴۵۹).