علوم قرآن و حدیث

طیب الله انفاسکم یعنی چه؟ کی به کار می رود؟

عبارت "طیب الله انفاسکم" یک دعای ادبی و احترام‌آمیز در زبان عربی است و به‌ویژه در فرهنگ دینی و مذهبی فارسی‌زبان‌ها (مثل حوزه‌های علمیه و سخنرانی‌های مذهبی) رایج است.

معنی واژه به واژه:

طیّبَ: به معنی «پاک و خوشبو کرد»
الله: خدا
أنفاسکم: نفس‌های شما (جمع نفس)

ترجمه روان:

خداوند نفس‌های شما را پاکیزه و خوشبو گرداند.

مفهوم:

این جمله دعایی به نشانه احترام و تحسین است؛ یعنی کسی که حرف زده (مثلاً سخنران، مداح، عالم، یا فردی که سخن نغز و اثرگذاری گفته) سخنانش را چنان نیکو و باارزش می‌دانیم که برای او دعا می‌کنیم: خداوند همین روح و نفس پاکش را بیشتر طیب کند.

در چه زمانی استفاده می‌شود؟

بعد از سخنرانی یا سخن نیکویی از یک عالم یا سخنران دینی
بعد از یک نوحه‌خوانی یا مداحی اثرگذار
بعد از بیان یک روایت یا کلام حکیمانه
در گفت‌وگوی مؤدبانه مذهبی برای احترام به گوینده

مشابه فارسی:

«خدا خیرت بده»
«زبانت همیشه گویای حق باشه»
«دلت روشن»
یا در فضای رسمی‌تر: «اجرتان با خدا» یا «سخن‌تان بسیار نورانی بود»

برچسب‌ها: اصطلاح, جمله, سخنرانی, طیب الله انفاسکم

+ نوشته شده در پنجشنبه نهم مرداد ۱۴۰۴ ساعت ۶:۴ ب.ظ توسط دکتر سید مهدی مصطفوی |

بررسی واژه ameliorate زبان انگلیسی پیشرفته+کاربرد در جمله

The word ameliorate is a verb that means to improve or make something better, especially a bad or unpleasant situation. It comes from the Latin melior, meaning: better

For example

"The government implemented new policies to ameliorate the effects of inflation on low-income families

Would you like more examples or synonyms for better understanding

برچسب‌ها: آموزش زبان انگلیسی, زبان انگلیسی, پیشرفته, جمله

+ نوشته شده در سه شنبه ششم خرداد ۱۴۰۴ ساعت ۱۰:۵۶ ق.ظ توسط دکتر سید مهدی مصطفوی |

جمله جواب قسم محلی از اعراب دارد یا ندارد؟

در «علمتُ لَینصُرَنَّ زیدٌ»، «لام» حرف قسم است که بر جواب قسم قرار گرفته است و «علمت» را از عمل تعلیق کرده است.

یکی از جملاتی که محلّی از اعراب ندارد، جمله‌ی جواب قسم است. از طرف دیگر در اینجا «لینصرَنَّ» را جانشین دو مفعول «علمت» قرار داده و محلاً منصوب می‌کنیم.

در جواب می‌توان چنین گفت: جمله‌ی جواب قسم، تا وقتی محلّی از اعراب ندارد که در جمله عاملی نباشد که نیاز به معمول داشته باشد، امّا در صورتی‌که عاملی باشد که به معمول نیاز داشته باشد، معمول آن قرار می‌گیرد.

جواب دوم: «علمت» تنها در مضمون جمله‌ی جواب قسم، عمل کرده است و نگاهی به این نداشته است که جمله‌ی مزبور جواب قسم است یا نه، بنابراین جمله‌ی جواب به تنهایی ـ بدون قسم و جمله‌ی قسم ـ جانشین دو مفعول «علمت» شده است. این توجیه بهتر است، چرا که دیگر نیاز به تقدیر ادات قسم و جمله‌ی قسم نداریم.

برچسب‌ها: جمله, جواب قسم, محلی از اعراب, زبان عربی

+ نوشته شده در سه شنبه بیست و نهم آبان ۱۴۰۳ ساعت ۴:۲۱ ب.ظ توسط دکتر سید مهدی مصطفوی |