اَبوطاهرِ مُقْری، عبدالواحد بن عمر بن محمد بن ابی هاشم بزار (۲۰ رجب یا ۲۲ شوال ۲۸۰ـ ۳۴۹/ سپتامبرـ ۱۳ اکتبر یا ۱۵ دسامبر ۸۹۳ـ ۹۶۰)، مقری، محدث و نحوی بغدادی است.

مشایخ علوم مختلف

وی نزد کسانی چون ابن درستویه ادب عربی را فرا گرفت [۱] و در قرائت ملازم درس احمد بن سهل اشنانی، ابوعثمان سعید بن عبدالرحیم و ابوبکر ابن مجاهد گشت. [۲] [۳] نزدیکی او به ابن مجاهد تا آن‌جا بود که از او به غلام ابن مجاهد تعبیر می‌شد. [۴] وی از جمعی دیگر از شیوخ بغداد نیز قرائت آموخت که بیش‌تر آنان استاد ابن مجاهد نیز بوده اند. [۵] همچنین از برخی مشایخ قرائت خود جز ایشان حدیث شنیده که از آن میان می‌توان ابوبکر ابن ابی داوود، محمدبن حسین اشنانی و محمد بن عباس یزیدی را یاد کرد. [۶]