وصیت نامه‌ایی تکان دهنده‌ و حیرت آور،
از اخلاص بالای شهید محمدرضا مهرپاک،
از نخبگان پزشکی کشور

هیچ کس وقتی بدن
پاره پاره ام را دید گریه نکند.
احدی بر جسم بی روحم اشک نریزد.
چرا که این تن جز قفس نیست؛
پوست و استخوانی بیش نیست.
این بدن پوسته صدفی بیش نیست،
مرواریدش را تقدیم یار کرده ام
و حقش هم همین است.

برای من قبری نسازید
و مرا از یادها ببرید،
چون من نبودم
و منی وجود نداشتـه است.
می خواهم همه جز «او» مرا از یاد ببرند!
می خـواهم تنها باشم
و شما مرا از این تنهایی باز ندارید،

هر کس می خواهد
بهترین راه را انتخاب کند،
باید بیشترین بها را بدهد.
من نیز چنین کرده ام.
پس مرا بر این شهادت
ناراحت نشوید،
که بسیار سود برده ام.

شهیدمحمدرضامهرپاک
شهادت: ۱۲ بهمن ۱۳۶۴
عملیات والفجر۸
منطقه عملیاتی فاو