عقل برای انسان، امام برای جامعه؛ استدلالی درخشان از شاگرد مکتب صادق آل‌محمد (ع)

وجود مبارك امام صادق(عليه‌ السلام) به شاگردشان فرمودند: شنيده ام با عمروبن عبيد در موضوع امامت و ولايت مناظره ای داشته ای؟! عرض كرد: آری؛ امّا در حضور شما به خود اجازه نمی‌دهم كه شرح آن را بيان دارم. امام صادق (عليه‌ السلام) فرمودند: شما مأذونيد و من می‌خواهم كه آن را بگوييد. هشام عرض كرد: در مجمع علمی او (كه منكر ولايت و امامت بود) [در مسجد بصره] شركت كردم و از او پرسيدم: آيا تو چشم داری؟ گوش و اعضاء و جوارح داری؟ گفت: چه پرسش هاي نسنجيده و نابخردانه ای داری! گفتم: سؤال‌های من همين است؛ شما پاسخ دهيد و بگذاريد من پرسش هايم را مطرح كنم. گفت: بله، چشم، گوش و اعضا و جوارح دارم. گفتم: گذشته از اين مجاری ادراكی و تحريكی، عقل و قلب هم داری؟ گفت: آری. گفتم: چشم داری تا ببينی و گوش داری تا بشنوی و امور ديگرت نيز با ساير مجاری ادراكی و تحريكی ات تأمين مي شود، چه نيازی به عقل و قلب؟ گفت: به آنها نياز دارم تا به رهبری، هدايت و كنترلشان، گوش و چشم و ساير اعضا و جوارحم را از خطا نگه دارم. گفتم: پروردگاری كه برای صيانت از اشتباه مجاری ادراكی و تحريكی انسان قلب آفريده، آيا برای عالم و جوامع بشر، قلب و امامی نيافريده است؟آيا چنين است كه هر راه پيموده و يا هر قرائت و فهمی از دين، درست باشد؛ يا كسی هست كه سخن پايانی را گفته و صحيح را از سقيم باز شناساند. آن كه چنين امری را بر عهده دارد وجود مبارك امام معصوم است كه قلب و عقل اين عالم است و خطاهای علمی و عملی در راستاي هدايت و رهبری او اصلاح می‌پذیرد.اين استدلال را وجود مبارك امام صادق (عليه‌ السلام) شنيدند و پرسيدند: اين كلمات را از كجا فرا گرفتی؟ هشام عرض كرد: از محضر و مكتب شما آموختم. آن گاه امام صادق (عليه‌ السلام) فرمود: به خدا سوگند اين مطلب در صحف ابراهيم و موسی(عليهماالسلام) نوشته شده است.[۱]

[۱]الکافی ج۱ ص۱۶۹_۱۷۱

امام مهدی "عجل الله تعالی فرجه الشریف" موجود موعود ص۴۸،۴۹