نظر توماس آکویناس در مورد قدرت مطلق خدا

قدرت مطلق

نظر توماس آکویناس

در بدو امر، این گفته، که فرد مفروضی قادر مطلق می باشد، در ظاهر، برابر است با اینکه آن فرد مفروض قدرت نامحدود دارد. [متذکر می شود که] این مطلب معمولا در بحث های دینی با اصطلاح «قدرت بی نهایت» بیان می شود. سِیْنت توماس مضمون درونی این اندیشه را چنین بیان کرده است:

خدا قادر مطلق نامیده شده است؛ زیرا او هر کاری را، که به طور مطلق ممکن است، می تواند انجام دهد. تنسیق توماس را، مطابق با فهم سنتی، که از آن می شود، باید تفسیر و شرحی نسبتا محدودکننده [برای قدرت الهی] دانست.

فعل «انجام دادن»، (do) ،در عبارت «او هر کار ممکنی را انجام دهد»، معمولا جای خود را به یکی از افعال خاص، مانند «خلق کردن»، «به وجود آوردن»، «علت بودن»، «هستی بخشیدن»، «ایجاد کردن» و امثال آن، می دهد. بدین سان، قدرت مطلق خدا فقط قدرت خلاقانه است و نباید به توانایی بر انجام هر کاری، چون «شنا کردن در کانال انگلیس» یا «دوچرخه سواری» معنی کرد. خدا، به این معنی قادر مطلق است و می تواند هر چیز مطلقا ممکن را خلق کند یا به وجود آورد یا [بر آن] تأثیر گذارد یا هستی ببخشد. از نظرسنت توماس، وقتی چیزی به طور مطلق ممکن است که توصیف آن منطقا سازگار و بدون تناقض باشد، بنابراین، در تحلیل نهایی، خدا تا آنجا قدرت دارد که می تواند اوضاع و شرایط یا اموری را که سازگارانه قابل‌توصیف است بوجود آورد.

قدیس توماس آکویناس Tommaso d'Aquino

قدیس توماس آکویناس (به ایتالیایی: Tommaso d'Aquino) (ح. ۱۲۲۵–۱۲۷۴)، معروف به حکیم آسمانی، فیلسوف ایتالیایی و متاله مسیحی بود. او اعتقادات مسیحی را با فلسفهٔ ارسطو تلفیق کرد. فلسفه او از ۱۸۷۹[نیازمند منبع] تا اواسط دهه ۱۹۶۰ میلادی فلسفه رسمی کلیسای کاتولیک بود.[۱]

ادامه نوشته