تقوا ملاک ارزش انسان ها

تقوا ملاک ارزش انسان ها

روزی سلمان فارسی وارد مسجد نبوی شد و صحابه‌ی پیامبر به احترام او از جای خود برخاستند و در صدر مجلس به او جای دادند.

لحظه‌ای نگذشته بود که عمر بن خطاب وارد مسجد شد، و چون سلمان را در صدر مجلس مشاهده کرد؛ لب به اعتراض گشود و گفت: «من هذا العجمی المتصدر فیما بین‌العرب؛ این مرد ایرانی و عجمی که در صدر مجلس نشسته در میان عرب‌ها چه می‌کند؟»

رسول خدا‌ (صلی‌الله) با شنیدن این سخن غیر ‌اسلامی به خشم آمد و بر بالای منبر قرار گرفت و فرمود:
«ای مردم! آگاه باشید که تمام انسان‌ها از زمان حضرت آدم تا زمان ما مثل دندان‌های ما یکسانند، عرب بر عجم، گندمگون بر سیاه پوست امتیازی ندارد، مگر به تقوا».

مستدرک الوسائل، ج۱۲ ص۸۹

ارزش هر انسان (علامه محمد تقی جعفری نهج البلاغه)

ارزش هر انسان

امام علی علیه السلام در نهج البلاغه می فرمایند:

ارزش هر انسان به اندازه چیزی است که دوست می دارد

اگر می خواهید بدانید یک انسان چقدر ارزش دارد، ببینید به چه چیزی علاقه دارد و به چه چیزی عشق می ورزد. کسی که عشقش یک آپارتمان دو طبقه است، در واقع ارزشش به مقدار همان آپارتمان دو طبقه است، کسی که عشقش ماشینش است ،ارزشش به همان میزان است اما کسی که عشقش خدای متعال است، ارزشش به اندازه خداست.

علامه محمد تقی جعفری

نهج البلاغه

بهای جان انسان در نگاه امام علی علیه السلام

و قال عليه السلام:

أَلَا حُرٌّ يَدَعُ هَذِهِ اللُّمَاظَةَ لِأَهْلِهَا؟ إِنَّهُ لَيْسَ لِأَنْفُسِكُمْ ثَمَنٌ إِلَّا الْجَنَّةَ، فَلَا تَبِيعُوهَا إِلَّا بِهَا.

و درود خدا بر او، فرمود:

آيا آزاد مردى نيست كه اين لقمه جويده حرام دنيا را به اهلش واگذارد؟ برای وجود شما قیمتی جز بهشت نیست. آن را به جز بهشت نفروشید.

کلید خزائن الهی

کلید خزائن الهی

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای: کلامی از امیرالمؤمنین علیه‌السّلام نقل شده است که ایشان - بنا بر نقل - فرموده‌اند: «ثم جعل فی یدک مفاتیح خزائنه، بما اذن فیه من مسألته.»؛ «خدای متعال، به این‌که به تو اذن داد از او بخواهی، کلید همه گنجینه‌های خود را در دست تو قرار داد.» پس، اذنی که خداوند متعال داد تا هر چه میخواهی از او بخواهی، کلید همه خزائن الهی است.

الْمَرْءُ بِهِمَّتِهِ لَا بِقُنْیَتِه

قال علی ع: الْمَرْءُ بِهِمَّتِهِ لَا بِقُنْیَتِه

ارزش انسان به همت اوست، نه به ثروت او

تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص 447، ح 10264