تاویل از دیدگاه علامه طباطبائی در تفسیر المیزان

تاویل از دیدگاه علامه طباطبائی در تفسیر المیزان

تاویل، از ریشه «آل یؤول اولا - ای رجع رجوعا» - به معنای بازگشت نمودن - گرفته شده است.

لذا تاویل - که مزید فیه است - همانند ارجاع، به معنای بازگردان می باشد. جز آنکه تاویل در مورد مفاهیم به کارمی رود و ارجاع، اعم است.

تاویل، گاه در مورد گفتار به کار می رود. مانند تاویل آیات متشابه «و ما یعلم تاویله، الا الله والراسخون فی العلم.» آل عمران/ 7

و گاه در مورد کردار، چنانچه درباره کارهای شگفت آوررهنمای حضرت موسی علیه السلام به کار رفته «سانبئک بتاویل ما لم تستطع علیه صبرا.» کهف/ 78

معانی تاویل

تاویل در چهار مورد استعمال شده است. که سه مورد آن درقرآن به کار رفته و مورد چهارم تنها در کلام سلف آمده است.

1 - توجیه متشابه، آن است که ظاهری مبهم و شبهه انگیز داشته باشد، و موضع حق گونه آن به صورت باطل جلوه کند. به طوری که حق و باطل با یکدیگر اشتباه شده و موجب حیرت گردد. راغب اصفهانی گوید:

ادامه نوشته

تست شماره 69 تفسیر آزمون دکتری علوم قرآن و حدیث 1393

 تست شماره 69 تفسیر آزمون دکتری علوم قرآن و حدیث 1393

از دیدگاه علامه طباطبایی (ره) علت وجود آیات متشابه در قرآن چیست؟

1) وجود متشابه در بین آیات قرآن ضروری و ناشی از امکان تاویل و مفسر بودن آیات نسبت به یکدیگر است.

2) آیات متشابه،‌ باعث می شود که نیروی فکری مسلمانان ورزیده شود و در تمام شوون زندگی،‌ نیروی عقل را به کار اندازند.

3) اگر همه قرآن صریح و روشن بود و مذهب حق را واضح و آشکار معرفی می کرد،‌ پیروان سایر مذاهب از قرآن متنفر شده،‌ اصلاً توجهی به آن نمی کردند.

4) وجود متشابهات در قرآن،‌ باعث می شود که مسلمانان در به دست آوردن حق و جستجوی آن رنج بیشتری برده،‌ در نتیجه اجر بیشتری به دست آورند.

ادامه نوشته