در استفهام انکاری جواب سؤال منفی است، به عبارتی شاعر یک جمله خبری منفی را به صورت پرسشی می‌آورد و غرض او تکذیب و انکار است.

۱) به عنوان مثال این شعر حافظ:

شب تاریک و بیم موج و گردابی چنین حایل •••• کجا دانند حالِ ما سبکباران ساحل‌ها؟

مقصود شاعر این بوده که حال ما را سبکباران ساحل‌ها به هیچ وجه نمی‌فهمند، این جملۀ خبری منفی را در قالب پرسش آورده و به دنبال تکذیب سؤال است.

۲) یا این شعر سعدی:

تو کز سرای طبیعت نمی‌روی بیرون •••• کجا به کوی حقیقت گذر توانی کرد؟

یعنی: معلوم است که گذر نمی‌کنی، اصلاً و ابداً. جوابی که معمولاً در ذهن مخاطب برای این گونه سوال شعری شکل می‌گیرد، این است که: نه، چطور ممکن است؟ چنین چیزی امکان ندارد.

سیاهِ زندگی هرگز شود سفید به آب؟ •••• سپید رومی هرگز شود سیاه به دود؟ (سعدی)