تفسیر آیه 28 سوره فاطر: (إِنَّمَا يَخْشَى الله مِنْ عِبَادِهِ الْعُلَمَاءُ)

وَمِنَ النَّاسِ وَالدَّوَابِّ وَالْأَنْعَامِ مُخْتَلِفٌ أَلْوَانُهُ کَذَلِکَ إِنَّمَا یَخْشَى اللَه مِنْ عِبَادِهِ الْعُلَمَاءُ إِنَّ الله عَزِیزٌ غَفُورٌ

و از انسانها و جنبندگان و چهارپایان انواعی با رنگهای مختلف، (آری) حقیقت چنین است: از میان بندگان خدا، تنها دانشمندان از او می‌ترسند؛ خداوند عزیز و غفور است!

وَ مِن‌َ النّاس‌ِ بعضی‌ سفیدرنگ‌ بعضی‌ سیاه‌رنگ‌ بعضی‌ موی‌ سر سیاه‌ بعضی‌ زرد بعلاوه‌ اختلاف‌ شکلی‌ ‌از‌ زیبایی‌ و بدگلی‌ و ‌از‌ حیث‌ اخلاق‌ و ذکاوت‌ ‌از‌ حیث‌ عقل‌ و شعور و کند فهمی‌ و جهات‌ دیگر و ‌از‌ غرائب‌ ‌است‌ ‌که‌ ‌اینکه‌ افراد بشر ‌با‌ اینکه‌ اعضاء و جوارح‌ ‌آنها‌ بجا و بموقع‌ ‌است‌ بسیار کم‌ اتفاق‌ میافتد ‌که‌ دو نفر ‌از‌ جمیع‌ جهات‌ شبیه‌ ‌هم‌ باشند.

وَ الدَّوَاب‌ِّ مثل‌ حمار و بغل‌ و استر و فرس‌ و ‌غیر‌ اینها ‌از‌ سایر جنبنده‌ها.

وَ الأَنعام‌ِ گوسفند بز گاو و شتر و همچنین‌ پرنده‌ها مُختَلِف‌ٌ أَلوانُه‌ُ.

کَذلِک‌َ مثل‌ ثمرات‌ و جبال‌ ظاهرا ‌تا‌ اینجا ‌از‌ آیه قبل‌ ‌است‌ و جمله‌ ‌بعد‌ آیه مستقله‌ ‌است‌ ‌که‌ میفرماید إِنَّما یَخشَی‌ اللّه‌َ مِن‌ عِبادِه‌ِ العُلَماءُ انسان‌ ‌تا‌ معرفت‌ پیدا نکند حالت‌ خوف‌ و رجاء ‌در‌ ‌او‌ پیدا نمیشود چنانچه‌ ‌تا‌ معرفت‌ بسلطان‌ قاهر ‌ یا ‌ بحیوانات‌ موذیه‌ ‌ یا ‌ بسباع‌ درنده‌ نداشته‌ ‌باشد‌ خوف‌ ‌از‌ ‌آنها‌ پیدا نمیکند کسانی‌ ‌که‌ منکر معاد و جهنم‌ و عذاب‌ هستند ابدا خوفی‌ ندارند همین‌ نحو ‌که‌ ‌اگر‌ جاهل‌ بعظمت‌ و کبریایی‌ و جبروتیت‌ حق‌ هست‌ خوفی‌ ‌هم‌ ندارد و ‌در‌ باب‌ فضیلت‌ علم‌ همین‌ بس‌ ‌که‌ اشرف‌ صفات‌ ربوبیست‌ و ‌در‌ حدیث‌ ‌است‌

العلماء ورثة الانبیاء

عالم‌ ینتفع‌ بعلمه‌ افضل‌ ‌من‌ سبعین‌ عابد

العلم‌ نور یقذفه‌ الله ‌فی‌ قلب‌ ‌من‌ یشاء

‌النّاس‌ موتی‌ و اهل‌ العلم‌ احیاء