پيامد تلخ محبّت دنيا

قال امام علی (عليه‌ السلام): «من لهج قلبه بحبّ الدّنيا، التاط قلبه منها بثلاث: همّ لا يغبّه و حرص لا يتركه و أمل لا يدركه.» [نهج البلاغه حکمت ۲۲۸]

امير مؤمنان، امام علی(عليه‌ السلام) در اين سخن زيبا می فرمايد:

كسی كه قلبش با حبّ دنيا پيوند بخورد، سه حالت او را رها نخواهد كرد:

اندوهی پيوسته و آزی كه هرگز او را رها نمی كند و آرزويی كه هرگز بدان نمی‌رسد.

وابسته دنيا همواره غمگين است، زيرا در راه طلب مفقود، اندوهناک است؛ يا در راه حفظ موجود، بيمناک است.

تسنیم ج۱۳ ص۳۳۱