حکمت 37 نهج البلاغه؛ ضرورت ترک آداب جاهلی؛ (اخلاقى، سیاسی، تربیتی)

(در سر راه صفّین دهقانان شهر انبار تا امام را دیدند پیاده شده، و پیشاپیش آن حضرت مى ‏دویدند. فرمود چرا چنین مى ‏کنید گفتند عادتى است که پادشاهان خود را احترام مى‏ کردیم، فرمود) به خدا سوگند که امیران شما از این کار سودى نبردند، و شما در دنیا با آن خود را به زحمت مى ‏افکنید.