آیت الله العظمی جوادی آملی: «محبت به بندگان خدا»

در نصوص دينی ما چند چيز به عنوان «سيّد الاعمال»، يعنی سرآمد كارها، شناخته شده است مانند: رعايت انصاف در رفتار و معاشرت با ديگران، برادری و برابری با ديگران و ياد مستمرّ خدا، چنانكه پيامبر اكرم (صلّي الله عليه وآله وسلّم) به اميرالمؤمنين (عليه السلام) مي فرمايد: «يا علي سيّد الأعمال ثلاث خصال: إنصافك النّاس من نفسك، ومواساة الأخ في الله عزّوجل وذكرك الله تبارك وتعالي علي كلّ حال». جامعه با اين اعمالی كه سيّد ساير كارهاست شكل می گيرد و اسلام برای اين كه ما را به «سيّد الاعمال» برساند دستورهای رسمی داده است؛ اوّلاً تا چهل خانه را، همسايه يكديگر قرار داده و رعايت حقوق همسايگی را لازم شمرده است كه البتّه اين چهل خانه، چهل خانه هندسه فضايی است نه هندسه مسطّح؛ بنابراين، كسانی كه در آپارتمانها و برجها زندگی می كنند همان طور كه چهل خانه در چهار جهت، همسايه دارند، چهل خانه در طبقات پائين و بالا نيز همسايه دارند. در اين فضای وسيع، انسان موظّف است شهری را زير پوشش حقوق مجاورت خود بگيرد.

در همين فضا همسايه مسجد بودن نيز مطرح است كه: «لا صَلاةَ لِجارِ المسجِد اِلاّ في المَسجد» همسايه های مسجد بايد نماز را در آن بخوانند و اگر به جماعت در مسجد موفّق نشوند، لااقل به صورت «فُرادا» نماز را در مسجد بخوانند تا يكديگر را در آن جا ببينند و با اين كار، محبّت و صفای متقابلی ايجاد شود.

مراحل اخلاق در قرآن، ص۳۳۶