آیت الله العظمی جوادی آملی:

قرآن كريم، درون انسان آلوده را مشخص كرده در اين باره می فرمايد:

اگر كارگزاری به حقوق حلالش نسازد و رشوه بگيرد، مانند كسی است كه در درون خود، «كنيف» و چاه بدبويی حفر كرده باشد و رشوه دهنده، مثل آن است كه در چاه بدبويی، دلوی بيندازد و مقداری لجن از آن استخراج كند. به رشوه دهنده فرمود: تو وقتی رشوه دادی و مرتشی حقّی را باطل و يا باطلی را حق و يا نوبت كسی را تضييع كرد، مثل آن است كه دلوی در جان كارگزار انداخته، لجن در آورده باشی و در نهان و نهاد مرتشی هم جز لجن، چيز ديگری نيست.

اگر كسی با اين وضع، آشنا بشود كه مدينه فاضله را مردان آزاده می سازند و مردان آزاده در پرتو اخلاق، ساخته می‌شوند، هرگز حاضر نمی‌شود در درون خود، چاه بد بو حفر كند و با درون لجنی زندگی كند و ديگران هم حاضر نيستند «إدْلاء» كنند، يعنی دلوی را در كنيف بدبوی او انداخته مشتی لجن از او استنباط و استخراج كنند.انبيا اين خطر را پيش بينی كرده، گفتند:

به فكر زرق و برق ظاهر فريب نظامهای الحادی نباشيد. زيرا اينها گلهای زيبايی هستند كه در مزبله ها روييده‌اند.

مبادی اخلاق در قرآن ص۲۳۱