در روایتی حضرت رسول اکرم (ص) به یاران فرمودند:
أَیُّهَا النَّاسُ إِیَّاکُمْ وَ خَضْرَاءَ الدِّمَنِ قِیلَ یَا رَسُولَ اللَّهِ وَ مَا خَضْرَاءُ الدِّمَنِ قَالَ الْمَرْأَةُ الْحَسْنَاءُ فِی مَنْبِتِ السَّوْءِ؛ ای مردم از گیاهانی که در مزبله می روید پرهیز کنید. گفته شد: منظور از این گیاهان چیست؟ فرمودند: زن زیبایی که در خانواده بدی نشو و نما کرده باشد. ( الکافی ج 5 ص 332 )
منظور آن بزرگوار (ص) آن است که خانواده و تربیت خانوادگی نقش مهمی در سرنوشت انسان دارد به طوری که می توان نوع اخلاق و تربیت حاکم بر یک خانواده را ملاک سنجش افراد آن خانواده و قضاوت در مورد آنان قرار داد. حضرت می فرماید آن چه در ازدواج دارای اهمیت و ارزش است و باید به آن توجه داشت اصالت خانوادگی و اخلاق حاکم برآن خانواده است و باید در وهله اول به این معیار توجه داشت. زیبایی همسر هر چند مورد تاکید روایات اسلامی است و در برخی روایات زن زیبا از سعادت های مرد شمرده شده ولی اهمیت آن تحت الشعاع تربیت خوب خانوادگی و اصالت و پاکی خانوادگی است به طوری که اگر زنی زیبا رو بود ولی در خانواده ای متعفن و بی ریشه و به دور از اخلاق اسلامی تربیت شده باشد ملاک لازم برای ازدواج را ندارد و نباید فریفته ظاهر زیبای او شد و از اخلاق بد و ناسالم او غفلت نمود.